Νέες Τεχνολογίες Στην Ειδική Αγωγή: Μία Μελέτη Περίπτωσης

Abstract

In General Education, the added value of the use of Information and Communication Technologies on student's outcomes and attitude has been extensively studied. In Special Education, research is limited due to the wide range of special needs and the specific characteristics of each case. The study presented in this paper is a proposal of using New Technologies and Distance Education as tools that can foster positive attitudes and learning outcomes of students with disabilities and help teachers to give them appropriate parallel educational support. In the context of the study, a web-based history course, 25 hours duration, is developed aiming to provide appropriate support to a hard of hearing student, who participated in a regular school. The design of the course was based on the objectives of special education, the design principles of distance education and the student's characteristics (needs, interests, talents e.tc.). The results of the study are qualitative and show that the subject not only had a positive attitude towards the course but he felt as a regular student as well. Keywords: Distance Education, Information and Communication Technologies, Special EducationΠερίληψη Η προστιθέμενη αξία της χρήσης των Νέων Τεχνολογιών στην εκπαίδευση όσον αφορά στα μαθησιακά αποτελέσματα και στη στάση των μαθητών έχει μελετηθεί εκτεταμένα στη γενική αγωγή ενώ στην ειδική αγωγή οι έρευνες είναι περιορισμένες, λόγω του μεγάλου εύρους των ιδιαίτερων αναγκών/χαρακτηριστικών κάθε περίπτωσης. Η μελέτη που παρουσιάζεται στην εργασία αποτελεί μία πρόταση αξιοποίησης των Νέων Τεχνολογιών και της Εκπαίδευσης από Απόσταση ως μέσων/εργαλείων που μπορούν να ενισχύσουν θετικά τη στάση και τα μαθησιακά αποτελέσματα των μαθητών με ειδικές ανάγκες και να βοηθήσουν τον εκπαιδευτικό να παρέχει στους μαθητές την κατάλληλη παράλληλη εκπαιδευτική υποστήριξη. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της μελέτης περίπτωσης, σχεδιάστηκε ένα διαδικτυακό και εξ' αποστάσεως μάθημα Ιστορίας, διάρκειας 25 ωρών, με στόχο την παροχή παράλληλης εκπαιδευτικής υποστήριξης σε έναν βαρήκοο μαθητή, ο οποίος είναι ενταγμένος στο κανονικό σχολείο. Ο σχεδιασμός του μαθήματος βασίστηκε στις σύγχρονες θεωρίες μάθησης, στους σκοπούς/στόχους της ειδικής αγωγής, στις σχεδιαστικές αρχές της Εκπαίδευσης από Απόσταση και στις ιδιαίτερες ανάγκες/χαρακτηριστικά του μαθητή. Σύμφωνα με τα ποιοτικά αποτελέσματα της μελέτης, το μάθημα που σχεδιάστηκε επηρέασε θετικά τόσο την επίδοση όσο και τη στάση του υποκειμένου απέναντι στο μάθημα, επιτρέποντας του να αισθανθεί ως "φυσιολογικός" μαθητής.