“…κριτές. Η κριτική που ασκήθηκε στην προσέγγιση αυτή εστιαζόταν στο γεγονός ότι, καταρχήν, δεν λαμβανόταν υπόψη το περιεχόμενο των γεγονότων αυτών, δηλαδή αν ήταν ευχάριστα ή δυσάρεστα, καθώς και ότι οι δείκτες συνάφειας ήταν χαμηλοί(Dohrenwend & Dohrenwend, 1981• Καραδήμας, 1999• Καραδήμας & Καλαντζή- Αζίζι, 2002• Μπαφίτη, 1999.Οι Larchick και Chance (2002) βρήκαν ότι οι σπουδαιότεροι παράγοντες άγχους της προσωπικής ζωής των εκπαιδευτικών σχετίζονται με την οικογένεια (επικοινωνία με τα παιδιά, κρίση γάμου, αλλαγή συζυγικών σχέσεων), την παροχή φροντίδας…”