Πλοειδία Του DNA Και Ανοσοκυτταροχημεία Στη Μελέτη Του Καρκίνου Του Ενδομητρίου

Abstract

Στόχος: Σήμερα ο καρκίνος του ενδομητρίου αποτελεί την τέταρτη πιο συχνή κακοήθη νόσο του γυναικείου πληθυσμού. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η συσχέτιση της έκφρασης ορισμένων βιολογικών δεικτών και της πλοειδίας του DNA με κλασικούς κλινικοπαθολογοανατομικούς προγνωστικούς παράγοντες σε επιχρίσματα εντυπωμάτων που ελήφθησαν από καρκινώματα του ενδομητρίου με στόχο την ακριβέστερη διάγνωση και τυποποίηση αυτών με βάση το δυναμικό κακοήθειας των κυττάρων τους.Μεθοδολογία: Η παρούσα μελέτη αφορά την εκτίμηση 126 δειγμάτων καρκινωμάτων ενδομητρίου από περιπτώσεις ενδομητρικών εντυπωμάτων ληφθέντων από χειρουργικά παρασκευάσματα υστερεκτομών με τη χρήση συμβατικών μεθόδων και χρώσεων (χρώση Παπανικολάου και χρώση Hemacolor®) αλλά και με τη χρήση τεχνικών ανοσοκυτταροχημείας, με σκοπό την έκφραση των δεικτών Ki-67, p53, PTEN, Bcl-2 και COX-2. Επιπλέον, η συγκεκριμένη μελέτη μέσω της τεχνικής Ανάλυσης Εικόνας και μετά από χρώση των κυττάρων κατά Feulgen, εξετάζει την έκφραση του δείκτη DNA, της διακύμανσης πλοειδίας, τον βαθμό υπερπλοειδίας καθώς και τον δείκτη πολλαπλασιασμού στο σύνολο των δειγμάτων, με σκοπό να αναδείξει την αξία κυρίως της πλοειδίας του DNA, ως χρήσιμου και σημαντικού προγνωστικού δείκτη.Αποτελέσματα: Υψηλό ποσοστό θετικής έκφρασης των Ki-67, p53 και COX-2 παρατηρήθηκε στα τύπου II καρκινώματα, στις περιπτώσεις με προχωρημένο και επιθετικό κλινικό στάδιο νόσου, στα χαμηλής ιστολογικής διαφοροποίησης καρκινώματα, στις περιπτώσεις με βάθος διήθησης μυομητρίου >1/2 καθώς και στους διηθημένους από τη νόσο λεμφαδένες. Υψηλό ποσοστό θετικής έκφρασης των PTEN και Bcl-2 παρατηρήθηκε στα τύπου I καρκινώματα, στις περιπτώσεις που δεν εμφάνιζαν προχωρημένο και επιθετικό κλινικό στάδιο νόσου, στα χαμηλού βαθμού κακοηθείας καρκινώματα, στις περιπτώσεις με βάθος διήθησης μυομητρίου <1/2 καθώς και στους μη διηθημένους από τη νόσο λεμφαδένες. Όλες οι περιπτώσεις ατροφίας, εκκριτικού και παραγωγικού ενδομητρίου ήταν αποκλειστικά διπλοειδικές ενώ ανευπλοειδία του DNA παρατηρήθηκε στα Grade 3 σε αντίθεση με τα Grade 1 και 2 καρκινώματα.Συμπεράσματα: Η εφαρμογή της ανοσοκυτταροχημείας με τη χρήση των αντισωμάτων Ki-67, p53, PTEN, Bcl-2 και COX-2 καθώς και η ποσοτική εκτίμηση του κυτταρικού DNA, μπορούν να συμβάλλουν στον προσδιορισμό όγκων με υψηλό δυναμικό κακοήθειας και ενδεχόμενη επιθετική συμπεριφορά ή ικανότητα υποτροπής, προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες, τόσο στην πρόγνωση, όσο και στη θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνωμα του ενδομητρίου. Όσον αφορά την ποσοτική εκτίμηση του κυτταρικού DNA απαιτούνται περισσότερες μελέτες περιπτώσεων Grade 1 και 2 καθώς και περιπτώσεων Stage I και II καρκινωμάτων του ενδομητρίου ώστε να διερευνηθεί πλήρως η κλινική σημασία της ανευπλοειδίας του DNA.