Προσδοκίες Μαθητών Της ΣΤ΄ Τάξης Δημοτικού Σχολείου Αναφορικά Με Τη Φοίτηση Και Μετάβασή Τους Στο Γυμνάσιο

Abstract

<p class="Heading11">Ο σκοπός της παρούσας έρευνας πεδίου ήταν η διερεύνηση των προσδοκιών των μαθητών της ΣΤ΄ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου αναφορικά με έξι (6) εκπαιδευτικές και ψυχοκοινωνικές παραμέτρους της λειτουργίας του Γυμνασίου. Η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσω ενός αυτοσχέδιου γραπτού ερωτηματολογίου στάσεων με επτά (7) ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Το ερωτηματολόγιο συμπλήρωσαν 286 μαθητές δεκατριών (13) δημόσιων Δημοτικών Σχολείων του Κέντρου της Θεσσαλονίκης, το Μάιο του 2015. Η επεξεργασία του πραγματολογικού υλικού των γραπτών απαντήσεων των μαθητών έγινε με τη μέθοδο της Θεμελιωμένης Θεωρίας. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, τα περισσότερα αγόρια και τα περισσότερα κορίτσια του δείγματος: α) είχαν θετικές προσδοκίες ως προς τη σύναψη σχέσεων με συνομηλίκους και τη μη εμπλοκή τους σε περιστατικά σχολικού εκφοβισμού στο Γυμνάσιο, β) είχαν αρνητικές προσδοκίες ως προς τη μάθηση νέων γνωστικών αντικειμένων, την επίτευξη υψηλών επιδόσεων στα γραπτά διαγωνίσματα και στις προαγωγικές εξετάσεις και την ύπαρξη θεσμικών κυρώσεων στο Γυμνάσιο και γ) δεν είχαν ούτε θετικές ούτε αρνητικές προσδοκίες ως προς τη σύναψη σχέσεων με τους εκπαιδευτικούς του Γυμνασίου. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας χρειάζεται να σχεδιαστούν στοχευμένες εκπαιδευτικές δράσεις διετούς διάρκειας, υπό την καθοδήγηση των σχολικών συμβούλων δημοτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, στις οποίες περιλαμβάνονται: α) η εκπόνηση εξειδικευμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων μετάβασης από τους αρμόδιους φορείς (Κέντρα Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού, Πανεπιστήμια), β) η αρχική και ενδο-υπηρεσιακή εκπαίδευση των εκπαιδευτικών της δημοτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην εφαρμογή των παραπάνω προγραμμάτων και γ) η διεπιστημονική υποστήριξη εκπαιδευτικών και γονέων από ειδικούς της ψυχο-κοινωνικής υγείας στα θέματα της μετάβασης. Το πιο σημαντικό όμως είναι να θεσπιστεί μία νέα κοινωνικο-εκπαιδευτική πολιτική από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, που να προάγει τη συνοχή και συνέχεια της αγωγής και μάθησης από το Δημοτικό Σχολείο στο Γυμνάσιο. Ως προς αυτό το σκοπό χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα ενιαίο και κοινό πλαίσιο λειτουργίας των δύο εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε επίπεδο σκοπών, περιεχομένου και μεθοδολογίας. Ως αποτέλεσμα, οι απόφοιτοι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου θα έχουν αποκτήσει βασικές ψυχοκοινωνικές δεξιότητες και θετικές προσδοκίες για να προσαρμοστούν στο νέο σχολικό περιβάλλον του Γυμνασίου υπό τις πιο ήπιες και ομαλές ψυχοκοινωνικές συνθήκες.</p><p class="Heading11"> </p>