ประสบการณ์ชีวิตของบิดามารดาในการมีส่วนร่วมดูแลบุตร ขณะรับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤตศัลยกรรมทารกแรกเกิด

Abstract

การวิจัยเชิงคุณภาพตามแนวคิดปรากฏการณ์วิทยาการตีความของ Heidegger มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายความหมายและบรรยายประสบการณ์ชีวิตของบิดามารดาในการมีส่วนร่วมดูแลบุตร ขณะรับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤตศัลยกรรมทารกแรกเกิด ผู้ให้ข้อมูลคือบิดาหรือมารดาที่มีส่วนร่วมในการดูแลทารกแรกเกิดศัลยกรรมในหอผู้ป่วยวิกฤต ระหว่าง 14-80 วัน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกร่วมกับการบันทึกเทป ข้อมูลอิ่มตัวจากผู้ให้ข้อมูล จำนวน 14 ราย นำข้อมูลที่ได้มาถอดความแบบคำต่อคำ วิเคราะห์ข้อมูลตามวิธีของ Diekelman และคณะ ผลการวิจัยพบว่า การมีส่วนร่วมหมายถึง การได้ทำหน้าที่ของความเป็นพ่อแม่อย่างสมบูรณ์ ได้ให้กำลังใจ พูดคุย สัมผัส บอกรักลูก ร่วมรับรู้และทำสิ่งที่เกี่ยวกับลูก ส่วนประสบการณ์ชีวิตของบิดามารดา ประกอบด้วย 4 ประเด็นหลัก คือ 1) สิ่งใหม่ ไม่คุ้นเคย ในภาพลักษณ์ของทารกและสภาพแวดล้อมในการรักษา 2) รู้สึกกลัว ๆ กล้า ๆ โดยมีทั้งรู้สึกกลัวไม่กล้าที่จะทำ และรู้สึกทำดีกว่าไม่ทำอะไร 3) สิ่งที่ได้จากการมีส่วนร่วมดูแล คือได้ใกล้ชิดทารก ได้ทำหน้าที่พ่อแม่ ได้ความอดทน และได้เรียนรู้จากบุคลากร และ 4) กำลังใจและความคาดหวัง จากครอบครัวและคนใกล้ชิด สร้างกำลังใจให้ตนเอง และจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ยึดถือ ข้อค้นพบสะท้อนประสบการณ์ของบิดามารดาในการที่ต้องเผชิญกับความไม่คาดหวังที่บุตรมีภาพลักษณ์ผิดจากทารกทั่วไป โดยมีปัจจัยขับเคลื่อนคือกำลังใจของตนเองและทุกฝ่ายที่ร่วมในปรากฏการณ์ของการดูแล การขอพรจากสิ่งที่ยึดถือ และสิ่งที่เรียนจากการมีส่วนร่วม ซึ่งพยาบาลสามารถใช้ข้อมูลนี้วางแผนส่งเสริมการมีส่วนร่วมของบิดามารดาในการดูแลทารกวิกฤตศัลยกรรมได้ตรงตามความต้องการ