BACKGROUND The available evidence on the relationship between fertility and employment among women in developing countries paints an ambiguous picture. In Turkey there have been considerable structural changes since the 1960s, related to the incompatibility between women's roles as mother and worker. OBJECTIVE This study analyzes the two-way relationship between employment and fertility in Turkey over a 35-year period, including the correlates of the risks of first, second, third, and fourth and higher-order conceptions, and of the transitions from non-employment to employment and from employment to non-employment. METHODS The study adopts piecewise constant exponential event history modeling using data from the 2008 Turkey Demographic and Health Survey, mainly its event history data on ever-married women. RESULTS There is a two-way negative association between fertility and employment among women in Turkey. The characteristics of jobs that favor compatibility between worker and mother roles increase the risk of conception. Exiting employment is temporarily increased by fertility, due either to pregnancy or having an infant. Fertility in all its dimensions decreases the risk of entry into employment.

* Bu çalışma 2016 yılında tamamlanan "Türkiye'den Avrupa Ülkelerine Göçün Belirleyicileri: Çekim Modeli Yaklaşımı" başlıklı doktora tezinin kalkınma göç kısmına odaklanan bölümlerine dayanmaktadır. Öz Türkiye uzun yıllara dayanan göç deneyimine sahip bir ülke olmakla birlikte, emek göçünün 1960'lı yıllarla birlikte belirginleştiği görülür. Avrupa ülkelerinin demografik ve sosyoekonomik koşulları nedeniyle oluşan işgücü talepleri önce Güney Avrupa ülkelerinden, daha sonra da Türkiye gibi komşu ülkelerden karşılanmıştır. Avrupa ülkeleri ile imzalanan işgücü anlaşmaları neticesinde Türkiye-Avrupa ülkeleri göç koridoru oluşmuştur. Türkiye bu süreçte gelişmişlik açısından da bir dönüşüm içerisindedir. Bu çalışma literatürde yer alan birçok çalışmadan farklı olarak Türkiye-Avrupa ülkeleri göç ilişkisini ampirik olarak incelerken göçün çok boyutlu yapısına uygun olacak şekilde göç kalkınma ilişkisini analiz etmiştir. Çalışma, 1960 ve 2010 yılları arasında Türkiye'den Avrupa ülkelerine yapılmış olan emek göçü ile kalkınma düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada, Türkiye ve Avrupa ülkeleri kalkınma seviyeleri ile bu ülkelere göç eden göçmen stoku arasında ters U eğrisi şeklinde olduğu iddia edilen ilişki, panel veri analizi ile test edilmiştir. Eğer Türkiye ve Avrupa ülkelerinin gelişmişlik düzeyleri arasındaki fark artarsa göçün belirli bir seviyeye kadar önce arttığı daha sonra azalmaya başladığı tespit edilmiştir.