No abstract

K üresel nüfus artışı ve endüstriyel kirlilik, tuz stresi ile birleştiğinde, tarımsal şartları ağırlaştıran çevresel tehditlere dönüşmektedir. Yeni fungal izolatların moleküler karakterizasyonu ve bunların tarım üzerindeki etkilerinin araştırılması, tuz stresi toleransının kontrolünde çevre dostu bir yaklaşım olabilir. Bu bağlamda mevcut çalışmada, doza bağımlı tuz (NaCl) stresi uygulanan mısır tohumlarına fungal ön muamele gerçekleştirilmiştir. Fungusun genetik bağlantıları iyi bilinen ITS barkodları kullanılarak tanımlanmış ve Trichoderma citrinoviride (T11C) türüne benzerlik gösterdiği ortaya çıkarılmıştır. Fungal uygulamanın yapıldığı stres altındaki mısır bitkilerinde, maksimum kuantum verimi (Fv/Fm), elektron transfer oranı (ETO), ve fotokimyasal kullanılmanın (qP) optimuma yakın olduğu, bununla birlikte NPQ (fotokimyasal olmayan floresans sönmesi) değerlerinin ise; ilgili gruplarda azaldığı belirlenmiştir. Ayrıca, fotosentetik pigment içeriklerinin yüksek olduğu kaydedilmiştir. T11C fungal muamelesinin, tuz stresi altındaki bitkilerde lipid oksidasyonunu düşürdüğü tespit edilmekle birlikte, mısır kök ve yapraklarında SOD, GPX, GR ve CAT aktivitelerini belirgin şekilde arttırmadığı gözlenmiştir. Yüksek tuz stresi uygulanan test gruplarında, yüksek RWC (göreceli su içeriği), çözünebilir protein ve prolinin tespiti, fungal ön muamelenin, bitkilerde artan bir osmoregülasyon kapasitesini tetiklediğini kanıtlamıştır. Devam eden çalışmalar, mısır gibi ekonomik açıdan önemli tahıllarda çoklu stres toleranslarını test etmek adına, tarımsal uygulamalarda kullanılabilecek toz halindeki mantar biyopreparatlarının geliştirilmesine yöneliktir.

Agriculture needs to be sustained by organic processes in current era as population explosion energy and the number of individuals undernourished are raising public concerns. Global warming poses additional threat by lifting the damage of salt stress especially in agro-economically vital crops like maize whose cultivation dates back to Mayans. To that end, cost-effective and organic fungal agents may be great candidates in stress resilience. We isolated the fungal strain from the soil of tea plants and characterized that via 5.8 S rDNA gene with internal transcribed spacer ITS-1 and ITS-2 regions, then named the target strain as TA. Reduced maximum quantum efficiency of PS II (Fv/Fm), the effective quantum yield of PS2 (ΦPS2), electron transport rate (ETR), photochemical quenching (qP) and increased non-photochemical quenching (NPQ) were detected in maize plants stressed with dose dependent salt. Enhanced Fv/Fm, ΦPS2, ETR, qP and decreased NPQ was observed in TA primed plus NaCl treated plants. TA biopriming significantly increased the lengths, fresh and dry weights of root/shoots and decreased the lipid peroxidation. Maize seedlings bioprimed with TA had less MDA and higher soluble protein, proline, total chlorophyll, carotenoid and RWC under NaCl. Furthermore, SOD, GPX and GR activities were much more increased in root and leaves of TA primed seedlings, however CAT activity did not significantly change. This is the first report to our knowledge that TA reverses the damage of NaCl stress on maize growth through improving water status, antioxidant machinery and especially photosynthetic capacity.