Introduction: Several studies indicate that delivery by caesarean section may be one of the risk factors for the development of childhood asthma. Aim: A meta-analysis was carried out to establish the relationship between delivery by caesarean section and asthma in children. Material and methods: After a review of bibliographic databases, 41 articles were obtained and 12 of which were accepted for further analysis. The odds ratios (OR) included in the analysis were specified on the basis of data from the presented studies or were calculated using reported prevalence. The analysis took into account unadjusted OR. The heterogeneity of results was assessed using the χ 2 test, determining p < 0.05 as the level of significance. The analysis was performed using Statistica 13.3 and kit 4.0.67. Results: Caesarean delivery was associated with an increased risk of development of childhood asthma (OR = 1.41); however, significant heterogeneity of results was demonstrated. A significantly higher risk of asthma was found in children born by caesarean section in the case where the disease was confirmed in a questionnaire-based study (OR = 1.26, 95% CI: 1.05-1.5), and the results of that study were homogeneous. Conclusions: In the case of the diagnosis of asthma declared by parents in the questionnaire-based study, a significantly higher risk of disease occurrence was observed in children born by caesarean section. Due to the significant heterogeneity of the results of the studies, it cannot be clearly stated that caesarean delivery is a risk factor for the development of bronchial asthma.

WstępWyniki chirurgicznego odbarczenia nerwu pośrodkowego u części chorych z zespołem cieśni nadgarstka są niezadowalające. Celem pracy jest ocena wczesnych wyników leczenia zespołu cieśni nadgarstka (<i>carpal tunnel syndrome</i> – CTS) za pomocą bipolarnej neuromodulacji nerwu pośrodkowego (<i>median nerve</i> – MN) z użyciem prądu o częstotliwości radiowej w trybie pulsacyjnym (<i>pulsed radiofrequency</i> – PRF).Materiał i metodyLeczeniu poddano 15 dorosłych pacjentów z CTS (10 kobiet i 5 mężczyzn, średni wiek 58,5 roku). Zastosowano technikę bipolarnej neuromodulacji z użyciem prądu PRF. Prawidłowość położenia elektrod potwierdzano neurofizjologicznie. Protokół badania składał się z kwestionariusza objawów zespołu cieśni nadgarstka (Boston Carpal Tunnel Questionnaire – BCTQ), skali numerycznej NRS (Numerical Rating Scale) dla oceny bólu oraz oceny siły mięśniowej przed neuromodulacją oraz 4 i 12 tygodni po leczeniu. Ponadto oceniano szybkość przewodnictwa czuciowego w nerwie pośrodkowym (<i>sensory nerve conduction velocity</i> – SNCV) przed i 12 tygodni po interwencji.WynikiStwierdzono znamienną poprawę w zakresie podskal BCTQ dotyczących ciężkości objawów (33,53 ± 8,25 przed zabiegiem vs. 18,33 ± 11,06 i 25,67 ± 12,39 po upływie 4 i 12 tygodni od zabiegu) oraz stanu czynnościowego (21,0 ± 5,79 vs. 12,07 ± 7,20 i 17,73 ± 9,09), a także poprawę siły mięśniowej (3,39 ± 1,68 vs. 5,86 ± 1,98 i 4,93 ± 2,22). Ponadto stwierdzono redukcję bólu i poprawę SNCV, jednak parametry te nie osiągnęły znamienności statystycznej.WnioskiNeuromodulacja nerwu pośrodkowego za pomocą prądu PRF przeprowadzona techniką bipolarną jest obiecującą metodą leczenia pacjentów z CTS i może być alternatywą dla chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego. Dla oceny trwałości poprawy klinicznej po zastosowanym leczeniu konieczny będzie dłuższy okres obserwacji.

In recent years, the widespread of microplastics in the food chain and environment became a topic of much research. This article focused on the knowledge and awareness of people with higher education levels—mostly young ones. The aim of this study is to analyze to what extent consumers know about and are aware of the source of microplastics, the level of exposure, and potential health hazards connected to the contamination of food and water with microplastics. The test group, consisting of 410 people, is mostly able to correctly characterize what microplastics mean and knows its sources. A majority of the group is aware of potential presence of microplastics in water; however, the knowledge about contamination of other elements of the environment seems to be gradually lowering. The majority of the people taking part in the research know that microplastic might be present in foods, and they are aware that after entering the human body, it might accumulate in internal organs. Moreover, when asked about potential health hazards, the group chose mostly tumors and gastrointestinal disorders, while disorders of the reproductive system were chosen less frequently. Consumers’ knowledge regarding the sources and health hazards of microplastics seems to be more common among women, in groups living in cities and among people who studied physics-related subjects and medicine.

Wprowadzenie i cel pracy. 10 marca 2020 roku Światowa Organizacja Zdrowia (World Health Orgazization, WHO) ogłosiła pandemię COVID-19, która stała się stanem zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym. Celem badania było poznanie postaw pracowników sektora ochrony zdrowia wobec epidemii COVID-19. Materiał i metody. Pod koniec 2020 roku przeprowadzono badanie ankietowe wśród 115 pracowników ochrony zdrowia. Narzędziem badawczym był kwestionariusz stworzony na podstawie sondaży Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS). Przy analizach zależności wyodrębniono dwie grupy, w skład których wchodzili: pracownicy szpitala i zatrudnieni w pozostałych jednostkach opieki medycznej oraz pracownicy mający kontakt i niemający kontaktu z pacjentem. Uzyskane wyniki opracowano za pomocą programów Microsoft Office Excel oraz Statistica 13.0. W przypadku analiz zależności zastosowano test chi², przy czym przyjęto kryterium statystycznej znamienności p < 0,5. Wyniki. Ponad połowa badanych (51,30%) uznała obecną pandemię za coś niespotykanego. Poza pracą 86,96% respondentów stosuje się do nakazu zasłaniania ust i nosa w miejscach publicznych, a 99,13% dezynfekuje ręce w miejscach użytku publicznego. Większość pracowników jednostek medycznych (50,43%) uznało obecnie obostrzenia i środki bezpieczeństwa związane z epidemią COVID-19 za zbyt restrykcyjne. Wpływ na to miał wykonywany zawód i związany z nim bezpośredni kontakt z pacjentami. Chęć poddania się szczepieniu przeciw COVID-19 wyraziło 65,22% badanych. Wnioski. Pracownicy ochrony zdrowia cechują się wysokim poziomem świadomości potrzeby profilaktyki przeciw koronawirusowi SARS-CoV-2 i stosują się do zaleceń bezpieczeństwa epidemicznego zarówno w miejscu pracy, jak i poza nim. Większość pracowników opieki zdrowotnej uważa, że obecnie stosowane środki bezpieczeństwa epidemicznego są zbyt restrykcyjne. Większość badanych (65,22%) wyrażało chęć poddania się szczepieniu przeciw COVID-19.