Wstęp: Jazda na motocyklu wiąże się z ryzykiem wystąpienia dolegliwości ze strony układu ruchu, które mogą być spowodowane m.in. długotrwałym utrzymywaniem niekorzystnej pozycji ciała, wibracjami lub koniecznością noszenia kasku ochronnego. Jedną z grup zawodowych użytkujących motocykle podczas służby są policjanci ruchu drogowego. Niewiele badań zostało poświęconych dolegliwościom związanym z jazdą na motocyklu, zwłaszcza dotyczącym policjantów pełniących służbę na tych pojazdach. Głównym celem niniejszej pracy było zbadanie, czy wśród funkcjonariuszy polskiej Policji pełniących służbę na motocyklach występują, w czasie jazdy lub po jej zakończeniu, dolegliwości ze strony układu ruchu. Sprawdzono czynniki, jakie mogą wpływać na występowanie, oraz charakterystykę tych dolegliwości. Materiał i metody: W badaniu posłużono się złożoną z 42 pytań ankietą przygotowaną przez autorów badania. Po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Policji 485 ankiet wysłano do wybranych komend. Do analizy statystycznej zaakceptowano 377 ankiet. Wyniki: U 57,37% badanych funkcjonariuszy stwierdzono występowanie związanych z jazdą na motocyklu dolegliwości ze strony układu ruchu, które najczęściej pojawiały się po dłuższym czasie od rozpoczęcia jazdy (53,46%) i zwykle ustępowały w ciągu kilku godzin od jej zakończenia (60,65%). Najczęściej występowały w okolicy odcinka lędźwiowo-krzyżowego (76,17%) i szyjnego kręgosłupa (50,93%). Największe ich nasilenie dotyczyło kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego (5,86%) oraz stawów kolanowych (5,11%). Stwierdzono także związek między występowaniem dolegliwości a liczbą lat służby na motocyklu (p = 0,014), średnim dystansem pokonywanym w ciągu miesiąca (p = 0,036) oraz przebytymi wypadkami motocyklowymi (p = 0,001) lub innymi (p = 0,002). Wnioski: Funkcjonariusze polskiej Policji pełniący służbę na motocyklach odczuwają związane z nią dolegliwości ze strony narządu ruchu. Czynnikami wpływającymi na ich występowanie są doświadczenie w prowadzeniu motocykla, średnia odległość pokonywana w ciągu miesiąca oraz przebyte wypadki.

The study explores the effect of language experience (with emphasis on the level of L2 1 proficiency on arrival in the UK and the quality of L2 input) in 24 Polish adult immigrants to London who have been learning their L2 on a daily basis in natural surroundings.Participants were divided into groups according to the abovementioned criteria. The phonetic parameter under investigation is VOT 2 in voiceless aspirated stops /p/, /t/ and /k/ in word-initial positions, analysed on the basis of a reading task and then measured in Praat. The qualitative data were collected by means of a structured interview.The results suggest the importance of the level of English proficiency in L2 on arrival in the L2 country and its influence on the phonetic system developed by each learner individually. L2 pronunciation level can be developed mainly through the frequent use of the L2 in communication with native-speakers of the language.

Migration to a foreign country can be a complex process involving the adjustment to a new culture and the acquisition of a second language (L2). Acculturation, the process by which an individual integrates their native values and behaviours with those of the host culture, is an integral part of this process. It has been suggested that the choice of acculturation strategy can either facilitate or hinder L2 acquisition (Schumann, 1986; Berry, 1997). Pronunciation is a vital aspect of L2 proficiency and is often seen as mediating an individual's identity in the host culture (Piske et al., 2001). This study focuses on the pronunciation patterns of ten adult Polish immigrants living in Welshpool, Wales, and attempts to examine the potential relationship between a chosen acculturation strategy (adaptation or preservation) and the use of rhoticity in English. Rhoticity, a salient feature of British English pronunciation that varies in use and quality depending on the region (Wells, 1982), has been previously studied in relation to the use of rhoticity by Polish speakers (Jaworski, 2010; Jaworski & Gillian, 2011; Stolarski, 2013, 2015; Zając, 2016; Rojczyk & Zając, 2017; Matysiak, 2020), with a notable emphasis on the use of taps in intervocalic and post-vocalic positions. The present study found some inconsistencies in the use of rhoticity in English.