Purpose Dietary modifications have been correlated with survival in several neoplasia, such as prostate cancer. The present study was designed to investigate the association between the Mediterranean diet and prostate cancer risk. Methods A retrospective analysis of patients with a high suspicion of suffering from prostate cancer (PCa) who underwent prostate biopsy was performed. According to histopathology, two groups were generated, the PCa group and the Healthy group. The dietary profile of our study population was implemented, based on a modified MDS (Mediterranean Diet Score) questionnaire. A logistic regression model was used for the interpretation of our data. Results In total, 431 patients with prostate cancer and 279 healthy men were included in our study. The demographic characteristics of the patients were comparable. Daily consumption of white meat (OR: 0.59), dairy products (OR: 0.64), nuts (OR: 0.63) and whole grains (OR: 0.55) was higher in healthy males. Infrequent consumption of vegetables was linked with an increased rate of PCa (OR: 2.55). Interestingly daily consumption of processed meat rates was higher in healthy men. However, a significant correlation between specific intake products or frequency and the incidence of PCa was not established. Conclusions Although, an association between the dietary patterns and PCa was not determined, components consumption patterns displayed a higher daily intake rate of white meat, dairy products, nuts and whole grains. Further prospective trials are required to validate the effect of Mediterranean diet in the incidence and mortality of PCa patients.

BACKGROUND: Bladder cancer (BC) is one of the most common malignancies (4.5%of all newly diagnosed cases worldwide). Most of the new BC cases are diagnosed as non-muscle invasive BC (NMIBC), needing continuous follow up after primary endoscopic therapy. Adjuvant bladder therapy with chemo- or immuno- agents, apart from the initial diagnosis, the strict surveillance program and the risk of recurrence, may have a major impact on the patients’ physical and mental health. OBJECTIVE: We evaluated anxiety and quality of life (QoL) in patients who underwent surgery for NMIBC and followed a bladder instillation programme. METHODS: This is a prospective analysis of patients with histopathologically confirmed NMIBCs. Eligible were all adult patients with a single or multiple NMIBCs who underwent a transurethral tumor resection and followed a therapy with either BCG or Epirubicin instillations. The SF-36 questionnaire Physical and Mental health aspects were used for QoL assessment. Similarly, the STAI-Y was introduced for the state (STAI-Y1) and trait anxiety (STAI-Y2) evaluation. RESULTS: 117 eligible patients were screened, with 108 entering finally the study; 9 patients were excluded due to disease recurrence. 17 patients (15.7%) received Epirubicin (Ta-T1, Low Grade tumors), whereas 91 patients (84.3%) received BCG (T1, High Grade). Regarding SF-36 Physical a 6 months decrease was followed by an improvement at 12 months (p = 0.008). Similarly, an increase of the SF-36 Mental health score was identified (p = 0.03). In contrast to STAI-Y2 scores (p = 0.945), a long-term reduction of the state anxiety was identified (p = 0.001). Preoperative SF-36 Physical was inversely correlated with age (p = 0.029), while absence of alcohol was associated with lower mental health (p = 0.003). Overall, patient characteristics, habits and the administered treatment did not affect the postoperative QoL and anxiety. CONCLUSION: Patient QoL and anxiety improved during follow up. Still, further larger scale studies are required to support our findings.

Introduction We evaluated anxiety and quality of life (QoL) in patients who were operated for non-muscle invasive bladder cancer (NMIBC) Methods The present study is a prospective analysis of patients with histopathologically confirmed NMIBCs after they were submitted to transurethral resection of the tumour (TURBT). Eligible were all adult patients with a single or multiple NMIBCs. All included patients followed therapy with either BCG or Epirubicin instillations. The SF-36 questionnaire Physical and Mental health aspects were used for QoL assessment. Similarly, the STAI-Y was introduced for the state (STAI-Y1) and trait anxiety (STAI-Y2) evaluation. Results In total, 117 eligible patients were included. Regarding SF-36 Physical a 6 months decrease was followed by an improvement at 12 months. Similarly, an increase of the SF-36 Mental health score was identified. In contrast to STAI-Y2, a long-term reduction of the state anxiety was identified. Preoperative SF-36 Physical was inversely correlated with age, while absence of alcohol was associated with lower mental health. Overall, patient characteristics, habits and the administered treatment did not affect the postoperative QoL and anxiety. Conclusions Patient QoL and anxiety improved during follow up. Although certain characteristics were related to QoL and anxiety, further larger scale studies are required.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι μία από τις πιο κοινές κακοήθειες. Τα περισσότερα από τα νέα περιστατικά καρκίνου της ουροδόχου κύστης διαγιγνώσκονται ως μη μυoδιηθητικά (NMIBC), που χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση μετά από την αρχική ενδοσκοπική θεραπεία. Η επικουρική θεραπεία της ουροδόχου κύστης με χημειο- ή ανοσοπροστατευτικούς παράγοντες, εκτός από την αρχική διάγνωση, το αυστηρό πρόγραμμα επιτήρησης και τον κίνδυνο υποτροπής, μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σωματική και ψυχική υγεία των ασθενών. ΣΚΟΠΟΣ: Η αξιολόγηση του άγχους και της ποιότητα ζωής (QoL) σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για NMIBC και ακολούθησαν πρόγραμμα ενδοκυστικών εγχύσεων της ουροδόχου κύστης. ΜΕΘΟΔΟΣ: Πρόκειται για μια προοπτική ανάλυση ασθενών με ιστοπαθολογικά επιβεβαιωμένα NMIBC. Επιλέξιμοι ήταν όλοι οι ενήλικες ασθενείς με ένα ή πολλαπλά NMIBC που υποβλήθηκαν σε διουρηθρική εκτομή του όγκου και ακολούθησαν θεραπεία είτε με ενσταλάξεις BCG είτε με Epirubicin. Το ερωτηματολόγιο SF-36 για τη φυσική και ψυχική υγεία χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής. Ομοίως, το STAI-Y χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση του καταστασιακού (STAI-Y1) και του δομικού άγχους (STAI-Y2). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συμμετείχαν 117 ασθενείς, με 108 να εισέρχονται τελικά στη μελέτη. Εννέα ασθενείς αποκλείστηκαν λόγω υποτροπής της νόσου. Απ΄ αυτούς, 17 ασθενείς (15,7%) έλαβαν Epirubicin (Ta-T1, όγκοι χαμηλού βαθμού), ενώ 91 ασθενείς (84,3%) έλαβαν BCG (Τ1, υψηλού βαθμού). Όσον αφορά το SF-36 Φυσική Υγεία, παρατηρήθηκε μείωση στους 6 μήνες και ακολουθήθηκε από βελτίωση στους 12 μήνες (p = 0,008). Ομοίως, εντοπίστηκε αύξηση της βαθμολογίας στο SF-36 Ψυχικής Υγείας (p = 0,03). Σε αντίθεση με τις βαθμολογίες STAI-Y2 (p = 0,945), ενώ στο STAI-Y1 εντοπίστηκε μια μακροπρόθεσμη μείωση του καταστασιακού άγχους (p = 0,001). Προεγχειρητικά το SF-36 Φυσική Υγεία συσχετίστηκε αντιστρόφως με την ηλικία (p = 0,029), ενώ η απουσία αλκοόλ συσχετίστηκε με χαμηλότερη Ψυχική Υγεία (p = 0,003). Επίσης, οι ασθενείς που έλαβαν BCG εμφάνισαν αυξημένα επίπεδα άγχους στους 3 μήνες μετεγχειρητικά και μειωμένα επίπεδα από τους 6 μήνες και μετά, ενώ η θεραπεία με Epirubicin ελάττωσε τα επίπεδα του άγχους στους 3 μήνες αλλά τα αύξησε στους έξι μήνες. Όσο αφορά τον τόπο κατοικίας, διαπιστώθηκε πως αυτή η παράμετρος μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα άγχους πριν το χειρουργείο. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ποιότητα ζωής των ασθενών και το άγχος βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Η εκτίμηση των δημογραφικών χαρακτηριστικών των ασθενών αλλά και των επιπέδων άγχους σε ασθενείς με καρκίνο της ουροδόχου κύστης μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής τους.