Sosyal bilimlerin farklı disiplinleri uluslararası ilişkilerin doğasındaki köklü değişimleri güçlü bir şekilde savunurken, güç mücadelesinin geleneksel olmayan aktörleri de bu çağdaş dönüşümü değerlendirmeye odaklı çalışmalarda yerlerini almaktadırlar. Buna paralel olarak, İran'ın uluslararası ortamın dönüşümüne uyum sağlamak, etki alanını genişletmek ve bölgesel stratejik hedeflerine ulaşmak için istihbarat toplulukları aracılığıyla geleneksel olmayan/vekil aktör ağları oluşturmaya yönelik eylemleri bu çalışmanın temel argümanını oluşturmaktadır. Çalışma, İran Devrim Muhafızları'nın bir kolu olan Kudüs Gücü'nün İran'ın vekil ağının inşası ve sürdürülmesindeki rolünü incelemektedir. Bu bağlamda, Kudüs Gücü'nün istihbarat toplama, gerilla savaşı ve örtülü operasyonlardaki kabiliyetlerini vekil aktörlere finansal kaynak, askeri eğitim ve rehberlik sağlamak için işlevselleştirdiği sonucuna varılmaktadır.

This study extensively reviews the EU Law curriculum in Turkish higher education institutions and further draws conclusions on the state of this curriculum as compared to the general EU courses. Based on the findings and the conclusions, the authors then discuss the factors for the inertia to place greater emphasis upon teaching the EU Law with reference to how Europeanization has been understood and interpreted in Turkey. The findings suggest that the reforms have not been appropriately backed by the curriculum and that Turkey has acted in conformity with its own peripheral agenda rather than committing itself strongly to internalize the EU legislation and incorporate it in its entirety into its legal domain.

Abstract:This article investigates the relationship between Europeanization and regionalization processes in Turkey. In this respect, it analyses the causes and mechanisms encouraging regionalization process during the EU accession process. Findings suggest that while some of the changes are considered as direct effects of Europeanization (i.e., the adoption of NUTS classification), other developments (i.e. the creation of regional development agencies and their role in regional planning and allocation of national funds) are invoked by indirect mechanisms of Europeanization. The findings also illustrate that although the EU's credibility has declined after 2005 and its regional policy have shifted towards the more centralized model in the post-Lisbon era, developments in these areas in Turkey have gone to opposite directions, more accurately, through the more regionalized model. These changes not only reflect the preLisbon practices of EU regional policy and structural funds underlining a spill-over effect resulting from the dissemination of EU practices and policies, but also contain the spices of Turkish administrative tradition.

No abstract

The concept of multi-level governance (MLG) and its empirical implications to subnational mobilisation in the EU arena is a key subject of this article. The primary focus here is on the subnational level of analysis and its integration in and interaction with the EU multi-level polity. The obvious reason for writing this article is that the extent to which the interplay between supranational institutions and SNAs has affected intergovernmental relations and caused subnational mobilisation across the EU arena is an empirical matter. Empirically, the creation of MLG in member (and applicant) states and its impact over subnational mobilisation have been exclusively discussed within the context of EU regional policy and related financial incentives. In this respect, this article seeks to explain how the Europeanization of regional policy relates to theoretical concerns with multi-level governance and to find out the extent to which the process of Europeanization contributes to the creation of multi-level modality in member, and particularly, applicant states. ÖzetÇok Boyutlu Yönetişim (Multi-level Governance) kavramı ve bu kavramın Avrupa Birliği arenasında ampirik uyguluması olan ulusaltı hareketlilik bu makalenin ana konusudur. Makalenin odağı ulusaltı düzeyin analizi ve ulusaltının entegrasyonla ve çok boyutlu AB siyasası ile etkileşimidir. Ulusüstü kurumlarla ulusaltı kurumların etkileşiminin hükümetler arası ilişkileri etkilemesi ve AB arenasında ulusaltı hareketliliğe neden olmasının ampirik bir konuyu teşkil etmesi bu makalenin yazılmasındaki en bariz nedendir. Ampirik olarak, çok boyutlu yönetişimin üye ve aday ülkelerde kurulması ve bunun ulusaltı hareketliliğe etkisi AB'nin bölgesel politikaları ve ilgili finansal destekleri bağlamında tartışılmıştır. Bu bakımdan, bu makale bölgesel politikaların Avrupalılaşmasının, çok boyutlu yönetişimin teorik unsurları ile nasıl bağdaştığını açıklamaya çalışacak ve Avrupalılaşma sürecin-in üye ve aday ülkelerde ne ölçüde çok boyutlu bir siyasa yarattığını araştıracaktır.