Zmiany kawitujące w płucach obrazowane na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej mogą być diagnostycznym wyzwaniem. W celu dokładnego ustalenia ich przyczyny konieczne jest wzięcie pod uwagę szerokiej diagnostyki różnicowej i przeprowadzenie licznych badań. Kobieta, 44-letnia, z gruczolakiem endometrium w wywiadzie została przyjęta na oddział pulmonologiczny w celu diagnostyki powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia i współwystępujących w miąższu płuc guzków. Zdjęcie rentgenowskie i pozytonowa tomografia emisyjna (<i>positron emission tomography</i> – PET) uwidoczniły zmiany kawitujące w płucach, które mogły stanowić przerzuty płucne; jednakże badania laboratoryjne i histopatologiczne nie potwierdziły obecności zmian nowotworowych. W materiale pobranym w trakcie przezoskrzelowej biopsji węzłów chłonnych pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej w czasie rzeczywistym (<i>endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration</i> – EBUS-TBNA) oraz wideotorakoskopii (<i>video-assisted thoracoscopic surgery</i> – VATs) zostały znalezione nieserowaciejące ziarniniaki, które sugerowały rozpoznanie sarkoidozy lub reakcji sarkoidalnej. Dopiero w zaawansowanym stadium zmian płucnych komórki nowotworowe zostały ujawnione w plwocinie. Pomimo wdrożenia chemioterapii pacjentka zmarła. Liczne przerzuty płucne zostały potwierdzone w badaniu post-mortem. Opisany przypadek jest przykładem rzadkiego zjawiska reakcji sarkoidalnej w śródpiersiu i miąższu płuc w wyniku nowotworu zlokalizowanego poniżej przepony. Różnicowanie pomiędzy sarkoidozą, reakcją sarkoidalną i przerzutami do płuc w podobnych przypadkach może stanowić trudność diagnostyczną. Dlatego powinno się powtarzać procedury diagnostyczne takie jak EBUS-TBNA lub VATs u pacjentów z wywiadem onkologicznym.

(1) Background: Pulmonary rehabilitation (PR) plays a significant therapeutic role for patients with idiopathic interstitial pneumonia (IIP). The study assessed the impact of physical activity on lung function measured by forced oscillation technique (FOT). (2) Methods: The study involved 48 patients with IIP subjected to a 3-week inpatient PR. The control group included IIP patients (n = 44) on a 3-week interval without PR. All patients were assessed at baseline and after 3 weeks of PR by FOT, spirometry, plethysmography, grip strength measurement and the 6-minute walk test. (3) Results: There were no significant changes in FOT measurements in the PR group, except for reduced reactance at 11 Hz, observed in both groups (p < 0.05). Patients who completed PR significantly improved their 6-min walk distance (6MWD) and forced vital capacity (FVC). The change in 6MWD was better in patients with higher baseline reactance (p = 0.045). (4) Conclusions: Patients with IIP benefit from PR by an increased FVC and 6MWD; however, no improvement in FOT values was noticed. Slow disease progression was observed in the study and control groups, as measured by reduced reactance at 11 Hz. Patients with lower baseline reactance limitations achieve better 6MWD improvement.

Od ponad dwóch lat lekarze i naukowcy zajmują się zagadnieniem COVID-19, czyli choroby wywołanej zakażeniem nowym koronawirusem SARS-CoV-2. Różnorodne objawy i powikłania COVID-19 nadal nie zostały poznane. W artykule przedstawiono przypadek 61-letniej kobiety z przewlekłym zapaleniem oskrzeli w wywiadzie, która po przebytym COVID-19 została przyjęta na Oddział Pulmonologiczny Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 1 im. prof. Stanisława Szyszko w Zabrzu z powodu krwioplucia. Badania kliniczne, laboratoryjne i obrazowe wykazały, że krwioplucie najprawdopodobniej było skutkiem zapalenia dróg oddechowych. Chora była leczona antybiotykami, glikokortykosteroidami, lekami przeciwkrwotocznymi oraz przeciwkaszlowymi. W trakcie pobytu w szpitalu krwioplucie stopniowo ustępowało i pacjentkę wypisano do domu w bardzo dobrym stanie klinicznym.