No abstract

No abstract

Despite the obvious benefits from mass production such as an increased productivity, lower product cost and rapid evolution, nowadays we are dealing with energy consumption issues and pollution. The generated waste poses a threat to the environment, so new green techniques are developed constantly. Waste valorization is one of the trending concepts that is a part of sustainability strategies. Potato exploitation due to mass production of chips, hash browns, frozen food and starch leads to a formation of high waste load. There are several available ways for potato peel valorization: as a biofertilizer, as a substrate for microbial growth, as an adsorbent, for extraction of antioxidants and for extraction of enzymes. The enzyme peroxidase is abundant in potato peel. This enzyme uses hydrogen peroxide as an activator and can be readily used for oxidation of different compounds - pollutants. In this study, peroxidase was isolated from potato peel and immobilized as cross-linked enzyme aggregates. Pectin was used as a green cross-linker. The immobilized potato peel peroxidase was used for degradation of a textile anthraquinone dye Lanaset Violet B. Under the optimal process parameters: pH 3, 0.4 mM hydrogen peroxide, 0.8 μmol/min CLEA peroxidase, 10 mg/L dye and 70 min, 85.71±1.45 % dye degradation was achieved. The operational stability, as a key parameter for immobilized enzyme systems, was also examined. After 4 cycles CLEA peroxidase kept 31.57±1.79 % of its biodegradation efficiency.

Mikroreaktori poseduju brojne prednosti u odnosu na konvencionalne šaržne reaktore koji se koriste u hemijskoj industriji. Kontinualni režim rada, veliki odnos površine i zapremine, smanjena potrošnja polaznih materijala, poboljšana produktivnost, energetska efikasnost, čistija proizvodnja kao i jednostavan scale-up samo su neke od prednosti mikroreaktorskih sistema. U okviru rada ispitivana je sinteza 3-cijano-4,6-dimetil-2-piridona u mikroreaktoru, a dobijeni rezultati upoređeni su sa rezultatima iz šaržnog sistema. Proizvod sintetisan u mikroreaktorskom sistemu dobijen je u visokom prinosu i stepenu čistoće. U cilju ostvarenja što većeg prinosa, varirani su molski odnosi polaznih jedinjenja, kao i vreme zadržavanja u mikroreaktoru. Sintetisani piridon okarakterisan je temperaturama topljenja, UV-Vis, FT-IR i NMR podacima.

Tehnološki razvoj, a utom i tehnološka revolucija u trajanju, inicirali su promene medijskog okruženja i njegovih karakteristika, te naših navika u konzumiranju i recepciji sadržaja – od prenosa i plasiranja informacija, preko čitanja vesti, gledanja TV programa, do slušanja muzike. Ovaj rad pokušaće da pruži osnovni uvid u promene koje je donela digitalizacija, fokusirajući se posebno na radio i njegovo preseljenje „iz vazduha“ na „mrežu“. Istražujući fenomene povezane s izlaskom radija iz analognih okvira, poput „podkasta“ (podcast), „klauda” (cloud) i „striminga“ (streaming) koji čine digitalnu infrastrukturu internet radija, rad stavlja akcenat na izmenjenu ulogu publike koja od „pasivnih recipijenata“, postaje mreža aktivnih „stvaralaca-potrošača“ (prosumers) odnosno stvaralaca-korisnika (produsers). U spletu društvenih odnosa i potrošačkih praksi izdvajaju se „novi amateri“, amalgami publike i fanova-kreatora koji danas imaju mogućnost da radio program, uz navedene alatke, „urade sami“ (DIY). Oni zamagljuju granice „tradicionalne” podele poslova između „stvaralaca“ i „potrošača“ radija, te odnose između profesionalaca – etabliranih „radijskih zvezda“ i početnika, izmičući okvirima kontrolisane proizvodnje i podstičući aktivan proces stvaranja kulture odozdo. Osim što će ponuditi analizu pomenutih fenomena, ovaj rad razmatraće i da li je konvergencijom radio izmenio svoje karakteristike i znakom „PLAY” na ekranu ukazao da može (ponovo) da počne.