Medical, primarily drug therapy directed by the New ESC Guide or Guidelines for Patients with Heart Failure (HF) brings significant innovations and changes in the treatment paradigm, from the gradual introduction of drugs to the simultaneous introduction of 5 main classes of drugs. Treatment of heart failure with reduced left ventricular ejection fraction (HFrEF) and symptoms of class II-New York Heart Association (NYHA) -dispnea at higher exertion and higher NYHA classes, now includes angiotensin receptor inhibitor neprilysin (ARNI) as a substitute for angiotenzin convertase enzyme inhibitor( ACEI). Another significant innovation is the addition of SGLT-2 inhibitors (SGLT2i = sodium-glucose channel cotransporter-2 inhibitors). SGLT2i: dapagliflozin or empagliflozin are now in the first line of therapy for heart failure, along with the introduction of beta-blockers (BB), ACEI or ARNI, mineralocorticotide receptor inhibitors (MRAs) and Henle's loop diuretics in fluid retention as recommended in Class I. Sacubitril-valsartan, a combined neprilysin and angiotensin inhibitor (ARNI), was introduced in the reduced left ventricular ejection fraction (HFrEF) and showed an additional reduction in CV mortality and hospitalization due to HFrEF compared to the ACE inhibitor enalapril. Dapagliflozin and empagliflozin reduce the risk of cardiovascular mortality or hospitalization due to HF in patients with HF and reduced left ventricular ejection fraction <40% (HFrEF), but empagliflozin has recently shown an effect in HFpEF with an ejection fraction of 65% of 40%.

INTERNISTIČKA ORDINACIJA "DR BASTAĆ", KOSAN Sažetak:CILJ ISPITIVANJA: odrediti broj bolesnika koji imaju optimalan nivo antikoagulantnog efekta jednogodišnjim praćenjem vrednosti PT/INR u posmatranoj grupi ispitanika i koji faktori, komorbiditeti i ehokardiografski param (OAKT). MATERIJAL I METODE: Ovom longitudinalnom, prospektivnom studijom je obuhvaćeno konsektivnih 87 bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom bolesnika a na varfarinu 19/87 (22%). Odlična antikoagulisanost je da u toku godinu dana 5 do 7 izmerenih vrednosti PT/INR bude (analogno vremenu u terapijskom opsegu da 3 do 4 vrednosti PT /INR budu u terapijskom opsegu (analogno TTR 50 do 60% vremena) dok je slaba antikoagulisanost: 0-2 izmerene vrednosti INR u terapijskom opsegu (TTR <50 toku praćenja od godinu dana, na osno atrijalnom fibrilacijom je klasifikovano u tri grupe: grupa A efekta N=14/87 (16%); grupa B -do antikoagulacije N=49/87 (56%). Srednja vrednost nešto viša u grupi C (A=3,3, vs B=3,4 Vs C=3,6) dok je rizik od krvavljenja značajno niži u grupi C (A-28,6 vs B-32 vs gojazni bolesnici (A-57%, B-56%, C-48%) i predg (Xi²= 0.487). Najviši nivo glikemije je bio u grupi C (C značajno više dijabetičara (C=31% versus A nađena je statistički značajno viši indeks mase miokarda (LVMI) u grupi C vs C, p=0,039) i B=117 g/m 2 B vs C, terapije dikumaroloskim preparatima u cilju prevencije tromboembolizma je u toku jednogodišnjeg praćenja bio samo u 16% bolesnika, a dobar čak 56% bolesnika. Od kliničkih faktora koji su povezani sa slabim antikoagulantnim efektom značajni su prisustvo hiperglikemije i dijabeta. Ehokardiografski odre statistički značajno povezana sa slabim antikoagulantnim efektom. Ipak glavni razlog loše antikoagulisanosti. Ključne reči: atrijalna fibrilacija, oralna antikogulantna terapija, tromboembolizam, hipertroifija leve komore, dijabetes melitus, gojaznost. Vol. 42Internistička ordinacija "Dr Bastać", Kosančićev venac br.16, ZAJEČAR INTERNISTIČKA ORDINACIJA "DR BASTAĆ", KOSANČIĆEV VENAC BR 16, ZAJEČAR CILJ ISPITIVANJA: odrediti broj bolesnika koji imaju optimalan nivo antikoagulantnog efekta jednogodišnjim praćenjem vrednosti PT/INR u posmatranoj grupi ispitanika i koji faktori, komorbiditeti i ehokardiografski parametri su udruženi sa efikasnošću oralne antikoagulantne terapije ). MATERIJAL I METODE: Ovom longitudinalnom, prospektivnom studijom je obuhvaćeno konsektivnih 87 bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom na OAKT. Na acenokumarolu je bilo 68/87 (78%) bolesnika a na varfarinu 19/87 (22%). Razvijeni su orginalni kriterijumi za kvalitet antikoagulisnoasti.antikoagulisanost je da u toku godinu dana 5 do 7 izmerenih vrednosti PT/INR bude rapijskom opsegu -TTR >60-85% vremena). Dobra antikoagulisanost je definisana da 3 do 4 vrednosti PT /INR budu u terapijskom opsegu (analogno TTR 50 do 60% vremena) dok je slaba 2 izmerene vrednosti INR u terapijskom opsegu (TTR <50%). REZULTATI RADA: U toku praćenja od godinu dana, na osnovu sukcesivnih vrednosti PT/INR, ukupno 87 bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom je klasifikovano u tri grupe: ...

(1) INTERNISTIČKA ORDINACIJA "DR BASTAĆ", KOSANČIĆEV VENAC BR.16, ZAJEČAR, (2) ZDRAVSTVENI CENTAR ZAJEČAR Sažetak:Uvod: Atrijalna fibrilacija(AF) je najčešća pretkomorska aritmija i ima rastući trend širom sveta. Promena načina života, prestanak abususa alkoholnih pića, pušenja, fizičke neaktivnosti i psihološkog stresa umanjuje rizik od nastanka AF kod onih koji su za nju genetski predisponirani. Posebno se insistira na KV rizik faktorima prvenstveno gojaznosti, metabolički sindrom (ili pravilnije kardiometabolički), hipertenzija, dijabetes melitus, dislipidemija, opstruktivna apnea u snu. Metabolički sindrom (MSy) je rizik faktor za moždani udar I tromboembolizam. Cilj: Odrediti učestalost MSy u bolesnika sa AF koji imaju sistolnu i/ili dijastolnu disfunkciju i strukturne anomalije leve komore .Utvrditi koji ehokardiografski parametri karakterišu MSy u odnosu na bolesnike sa AF bez metaboličkog sindroma (NMSy). Materijal i metodi rada: Ovom retrospektivnom studijom su obuhvaćena 102 bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom koji se leče i redovno kontrolišu u Internističkoj ordinaciji "Dr Bastać" u Zaječaru. Sistolna funkcija leve komore je predstavljena ejekcionom frakcijom leve komore (EF), a dijastolna odnosom Dopler brzine ranog dijastolnog punjenja leve komore -E i srednje brizine tkivnog doplera mitralnog anulusa (e'-e prim) -odnos E/e' (E/Eprim). Strukturne anomalije koje su bile u fokusu jesu masa leve komore indeksirana na telesnu površinu (LVMI) i dijametar leve pretkomore (LA). Rezultati: U ispitivanoj grupi sa AF, MSy je bio prisutan u 53/102 bolesnika (52%), a odsutan (NMSy) u 49/102 (48%). U podgrupi MSy polna struktura je bila: muškarci 42% a žene 58%, dok je kod NMSy obrnuto. Srednja vrednost (x̅ ) Ejekcione frakcije leve komore(EF) je skoro identicňa u obe podrupe: MSY i NMSy (x̅ =55,7±13,3% versus 55,2±12,1%), NS, p=0,859. U individualnoj distribuciji u podgrupi MSy 7/53(13%) ima snizěnu EF (x̅ =32±5,0%) u odnosu na 4/49(8%) kod NMSy, ali bez statistički značajne razlike (X²=0.601). Normalan E/e' odnos utvrdjen je u 16/53 osoba podgrupe MSy ili 30%, sa srednjom vrednošću 7,3±1,0, granični u 22 (42%) sa srednjom vrednošću 10,8±1,5 i povišen u 15(28%) sa srednjom vrednošću 18,5±5,2. U NMSy E/e' ima sličnu distribuciju 25% ima normalnu vrednost E/e', graničnu 47% a povišen u 28% (nesignifikantna razlika -NS, p=0,800). Stratifikacijom po polu žene sa MSy imaju patološki odnos E/e' u 81% a muškarci u 64%, ali nema statistički značajne razlike (Xi²=0.505). Međutim, žene sa MSy imaju statistički značajno težu dijastolnu disfunkciju kako u individualnoj distribuciji, tako i srednjim vrednostima, respektivno: 10/31 (33%)vs 5/22 (23%), 19,7±5,8 versus 16,3±3,2 nego musǩarci (t test, p=0,04). Indeks mase miokarda leve komore (LVMI) bio je u musǩaraca sa MSy povisěn u 16 (73%) sa x̅ =139±23g/m² a kod zěna u 25(80%) sa x̅ =127±38g/m², ali bez statistički značajne razlike (X²=0.356). Dijametar leve pretkomore je bio povišen u 95% muškaraca i 97% žena sa MetSy, ali bez statističke razlike u odnosu na NMSy, kako ...

INTRODUCTION. Atrial fibrillation (AF) is the most common long-term arrhythmia and represents one of the main public health problems primarily due to the aging of the general population, in which this arrhythmia occurs more often and causes thromboembolic stroke. Cardioembolic stroke associated with AF is usually severe, highly recurrent, and often fatal or with permanent disability of specific stroke risk factors/modifiers. Common risk factors are summarized in a risk factor-based clinical score called the CHA2DS2-VASc Score. Poor INR control increases the risk of both thromboembolic and hemorrhagic complications, and the optimal balance between the benefits and risks of using oral VKAs is achieved when the TTR, or time in the therapeutic range, is ≥ 70% [9]. We present the case of a female patient that confirms the importance of oral anticoagulant therapy when the INR is in the therapeutic range between 2-3, in the largest number of measurements in the successful prevention of recurrent thromboembolic complications during a 14-year follow-up. CASE REPORT: We present a 60-year-old MD patient who first came to the Office of Internal Medicine "Dr. Bastać" in 2008 due to a feeling of instability and heart palpitations. Due to grade II hypertension, which is not well regulated, she has been taking antihypertensive therapy for the past two years, treats elevated cholesterol with statins, and states that in two years and a year before her first examination at the Office of Internal Medicine "Dr. Bastać", she had two minor strokes verified by MSCT of the endocranium. In our patient, a high CHA2DS2-VASc score of 4 was calculated (hypertension, female gender and previous stroke) and the estimated annual risk for stroke is 9.27% (TABLE 2). Her bleeding risk - HAS BLED Score is moderate and is 2 (hypertension, CVI). Based on CHA2DS2-VASc, the risk of adverse thromboembolic events is high and requires the introduction of oral anticoagulant therapy. The patient in therapy receives acenocoumarol according to the scheme so that the value of PT/INR is between 2.0 and 3.0. Good anticoagulation is defined as having 3 to 4 PT/INR values in the therapeutic range (similar to TTR 50 to 60% of the time), while poor anticoagulation is: 0-2 measured INR values in the therapeutic range (TTR <50%) [3]. In our patient, the TTR is about 70%, which represents excellent anticoagulation. During 14 years of monitoring for three months, as well as at the recent control on 04/29/2022. the patient feels well, with no new thromboembolic complications and no bleeding episodes. CONCLUSION. Antithrombotic therapy with vitamin K antagonists can achieve good anticoagulation and long-term successful prevention of repeated cardioembolic strokes in patients with atrial fibrillation. We emphasize the need for highly motivated patients to regularly monitor the level of anticoagulation via INR and the full engagement of the prescribing physician. In this case, we emphasize the frequent problem of delays in the introduction of anticoagulation therapy in atrial fibrillation. Stroke prevention is the cornerstone of care for patients with atrial fibrillation.

(1) INTERNISTIČKA ORDINACIJA "DR BASTAĆ", KOSANČIĆEV VENAC BR.16, ZAJEČAR (2) ZDRAVSTVENI CENTAR ZAJEČAR Sažetak:Srčana insuficijencija predstavlja sindrom koji je posledica niza strukturnih srčanih oboljenja, zbog čega srce ne može da obezbedi dovoljno snabdevanje krvlju da bi se zadovoljile potrebe organizma za kiseonikom. Kod našeg bolesnika je prikazan tok dijagnostike i lečenja teške srčane inusficijencije kod bolesnika sa dilatacionom kardiomiopatijom mešovite etiologije (ishemijska, dijabetes, etilizam). Istaknut je značaj rezistencije kako na peroralno davanje diuretika u hroničnoj srčanoj insuficijenciji, tako i mnogo bolji odgovor na kasniju promenu vrste oralnog diuretika: bumetanida umesto furosemida. Bolesnik koji je naizgled bio u terminalnoj fazi srčane insuficijencije, sa idejom da mu se pomogne rekonstrukcijom mitralne valvule, terapijom autolognim matičnim ćelijama, implantacijom kardioverter defibrilatora i stavljanjem na listu za transplantaciju srca oporavljen je putem konvencionalne terapije za srčanu inuficijenciju. Prognoza pacijenta je značajno poboljšana, bez obzira na početnu procenu visokog godišnjeg mortaliteta Siettle Heart Failure Modelom. Detaljna analiza dvodimenzijskih i Dopler parametara rutinski dobijena iz ehokardiografije pružila je značajne prognostičke informacije kod ovog bolesnika. Ejekciona frakcija ovog bolesnika je uz optimalnu nefarmakološku i farmakološku terapiju zadovoljavajuće porasla za 3,5 godine za 14% (EF 18% vs 32 %) iako bez regresije dilatacije leve komore, ali uz redukciju veličine leve pretkomore i poboljšanje dijastolne disfunkcije. Terapija je data na osnovu preporuka evropskog vodiča za srčanu insuficijenciju iz 2016. godine: ACE inhibitor, betablokator, spironolacton, bumetanid, acetilsalicilna kiselina, statin, uz dobru regulaciju dijabeta i blagu fizičku aktivnost. Mada prospektivne kliničke studije još uvek nedostaju, korišćenje ehokardiografije u individualnom slučaju za praćenje uspeha terapije i za segregaciju rizika trebalo bi da bude uključeno u savremenu strategiju lečenja srčane insuficijencije i da ima uticaj na kliničko odlučivanje za transplantaciju srca. Ključne reči: srčana insuficijencija, dilataciona kardiomiopatija, redukovana sistolna funkcija leve komore Summary:Cardiac insufficiency represents a syndrome caused by a wide spectrum of structural heart diseases, which makes the heart unable to provide enough blood supply to meet the body's needs for oxygen. We can see the course of diagnostics and treatment of severe cardiac insufficiency in our patient who has previously been diagnosed with dilatational cardiomyopathy with mixed etiology (ischemic, diabetes, ethylism). There is a significant resistance to dispensation of peroral diuretics in chronic cardiac insufficiency and much better response to switching the type of oral diuretic: bumetanide instead of furosemide. The patient, who was, seemingly, in terminal phase of cardiac insufficiency with an idea to be treated by reconstruction of mitral valve, stem cells, cardioverter de...