Artykuł przedstawia różnorodne strategie manifestowania chęci do mówienia, przełamywania tabu i próby nadawania sensu swojej obecności w mieście jako aktora społecznego. Prezentowane miejsca, czas, tematyka i twórca/y stanowią formę przekazu i komunikacji. Omawiane przykłady Algieru, Oranu, Tunisu czy Dżerby pozwalają zrozumieć złożoność życia społeczno-kulturowego i politycznego w Maghrebie.

The article presents the essence, functions and meanings of the traditional veil – safsari/ sefsari, and the Muslim veil – hijab, worn by women in Tunisia throughout the 20th and 21st centuries. The stages of the veils’ acceptance and abandonment were presented, and the reasons for their return. Contexts of wearing veils were indicated, as well as their polysemy related to communication as a distinguishing form of social behaviour.

W artykule przedstawiono praktykowane przez wyznawców islamu w krajach Maghrebu wydarzenia znamienne dla ramadanu, dziewiątego miesiąca kalendarza muzułmańskiego, miesiąca postu. Ramadan wprowadza inwersję dnia i nocy. Podjęty temat narzucił rozważania o istocie czasu, a zwłaszcza o specyfice rozumienia czasu, jak również o nocy w islamie. Sposób świętowania ramadanu został ukazany poprzez zachowania mieszkańców Maghrebu w przestrzeni prywatnej i publicznej. Zwrócono uwagę na czas przerwania postu, spożywane pokarmy, świętowanie nie tylko w domu, ale i na ulicy, w kawiarniach, a także mocne przeżywanie religijne.