Wprowadzenie i cel pracy. Praca położnej wiąże się z ponoszeniem kosztów psychologicznych, niejednokrotnie jest czynnikiem stresogennym. Poziom odczuwanego stresu związanego z pracą może prowadzić do rozwoju syndromu wypalenia zawodowego. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie, czy staż pracy położnych ma wpływ na poziom odczuwanego stresu, strategie radzenia sobie ze stresem oraz obecność zespołu wypalenia zawodowego. Materiał i metoda. W badaniu wzięło udział 98 czynnych zawodowo położnych, pracujących w lecznictwie zamkniętym. Większość badanych miała powyżej 40. r.ż. (55,1%), posiadała wyższe wykształcenie (66,3%), była zamężna (70,3%). Połowa badanych (50,0%) mieszkała w mieście powyżej 100.000 mieszkańców, reszta w mniejszym mieście lub na wsi. Większość badanych pracowała na oddziale położniczym i sali porodowej (62,3%), pozostałe na innych odcinkach (37,7%). Ze względu na cel badania, grupa została podzielona na dwie podgrupy: położne pracujące w zawodzie poniżej 20 lat (45,1%) oraz powyżej 20 lat (54,1%). W badaniu zastosowano: Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE), Skalę Odczuwanego Stresu (PSS-10), Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego, ankietę własnej konstrukcji. Wyniki. Nie wykazano istotnych statystycznie zależności pomiędzy stażem pracy a poziomem odczuwanego stresu, poziomem wypalenia zawodowego, strategiami radzenia sobie ze stresem. Jedyna różnica pomiędzy badanymi grupami dotyczyła radzenia sobie ze stresem poprzez humor, żart (u =1,978; p< 0,05). Młodsze badane stosowały tę strategię częściej. Wnioski. Staż pracy w zawodzie położnej nie ma wpływu na subiektywną ocenę obciążenia psychicznego związanego z pracą.
Słowa kluczowestres, strategie radzenia sobie ze stresem, wypalenie zawodowe, położna
