Aim To explore the experiences of the first nurses assigned to work in COVID‐19 units with the onset of the outbreak in Turkey. Background Even though the risks faced by nurses while performing a dangerous task during the epidemic are similar, their experiences may differ. Method This qualitative study was carried out with 17 nurses. The interviews were carried out individually and online. The data were analysed using Colaizzi's phenomenological method. Results From the analyses of the data, four key themes have emerged as follows: ‘needs’, ‘anger’, ‘questioning’ and ‘decision’. Needs include visibility, support, adaptation and sleep/rest. Nurses were angry because of their unmet expectations, feelings of injustice, and selfish and insensitive behaviours they faced. They questioned their profession and decided to either alienate from the profession or continue with the gains they had made. Conclusion This study found that nurses perceived an imbalance between their efforts and their achievements. Implications for Nursing Management This study provides evidence for nursing managers to anticipate problems that may arise both during and after the outbreak. Nurses should be made to feel that they are valued members of the health care institution, and effective strategies should be implemented to improve their perceptions of organisational justice.

ÖzToplum ruh sağlığı merkezleri, ağır ruhsal bozukluğu olan hastalara, toplum temelli ruh sağlığı modeli çerçevesinde bireysel işlevi iyileştirmeye dönük etkin tedaviler sunulması, psikososyal destek hizmetlerinin verilmesi, takip ve tedavilerinin yaşadıkları ortamda, birinci basamak sağlık hizmetlerine entegre biçimde sunulabilmesi için gerekli hizmetlerin yürütüldüğü merkezlerdir. Bir ülkede ruh sağlığı hizmetlerinin etkinliğini sağlayabilmek için, bu ülke bireylerinin ruh sağlığı yönünden korunması, riskli grupların belirlenmesi, erken tanı ve tedavisinin sağlanması, sağlıkta yaşam kalitesinin artırılabilmesi için eğitim ve danışmanlık adımlarından oluşan toplum ruh sağlığı ve rehabilitasyon hizmetlerinin sunulması gerekmektedir. Bu çalışma ülkemizde henüz gelişmekte olan toplum temelli ruh sağlığı hizmetlerinde hemşirelik hizmetlerinin geliştirilmesi için araştırma sonuçlarını derlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, toplum temelli ruh sağlığı hizmetlerinin gelişimi, toplum ruh sağlığı merkezlerinin kurulması ve işlevleri ile ruh sağlığı hemşirelerinin toplum ruh sağlığı merkezlerindeki etkinliklerini değerlendirmek için PsychINFO, PsychARTICLES, MEDLINE, PubMED, The COCHRANE LIBRARY, CINAHL veri tabanlarında 1999-2014 yılları arasına yayınlanan makaleler taranmıştır Anahtar kelimeler: Toplum ruh sağlığı, toplum ruh sağlığı merkezi, toplum ruh sağlığı hemşireliği Abstract Community mental health centers are centers where patients with heavy mental disorders are provided with not only treatments in order to develop individual functioning, but also psychosocial support services, follow-up and treatment services in their own environment integrated with their primary healthcare services in accordance with the community-based mental health model. In order to provide an efficient mental health care service in a country, first the citizens of that country should be protected in terms of mental health, then the risky groups should be determined, early diagnosis and treatment methods should be provided and to increase the quality of healthy life ,mental health and rehabilitation services which are composed of education and consultancy steps, should be offered. This study has been conducted in order to compile the research results for the development of nursing services in community-based mental health services in our country, which are still in development stage. In order to assess the development of community-based mental health services, the founding and functioning of community health service centers and the efficiency of community mental health nurses in those centers, PsychINFO, PsychARTICLES, MEDLINE, PubMED, The COCHRANE LIBRARY, CINAHL databases have been scanned for articles published between the years 1999 and 2014.

Background: Nomophobia, short for no mobile phobia, is the fear of being without a smartphone. Nomophobia is common, especially in the young population, with an increase in the use of technology in society. Objectives: This study aimed to determine the nomophobia levels of nursing students and the relationship between nomophobia and personality traits. Methods: This multicenter, descriptive, and relational study was carried out in three different universities. The students were reached via the Web-Anket application within June to July 2021. The nursing department students in Turkey (n = 818) constituted the research population. No sample selection was performed in the study, and all students who accepted to participate and met the inclusion criteria were included in the study. The study was conducted on 424 nursing students. The data were collected via an online personal information form, Nomophobia Questionnaire, and 10-Item Personality Inventory (TIPI). Percentage, mean ± standard deviation, analysis of variance, and Pearson correlation coefficient tests were used to analyze the data. Results: The mean age of the participants was 20.5 ± 1.8 years. Moreover, 84.7% of the participants were female. Additionally, 93.2% of the subjects lived with their parents, and 63.0% reported that the monthly income of the family was equal to monthly expenditures. It was shown that 31.1% of the students had mild nomophobia; nevertheless, 52.6% and 16.3% of the students had moderate and severe nomophobia, respectively. The total nomophobia score was observed to be 74.17 ± 25.53. The TIPI subdimensions’ mean scores were 9.87 ± 2.29, 8.83 ± 2.33, 8.66 ± 2.82, 10.66 ± 2.65, and 9.34 ± 3.04 for openness to experience, agreeableness, emotional stability, conscientiousness, and extroversion, respectively. This study revealed that students’ smartphone usage purposes and personality traits were related to their nomophobia levels. Conclusions: More than half of the nursing students had a moderate level of nomophobia. There is a relationship between the purpose of smartphone use and students’ personality traits with their nomophobia levels.

No abstract

Amaç: Bu araştırma kurumlarda yaşayan istismar ve ihmale uğramış ve uğramamış adölesanların benlik saygılarını ve ruhsal durumlarını belirlemek amacıyla karşılaştırmalı olarak tanımlayıcı türde yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumunun Ankara ilinde bulunan yetiştirme yurtlarında yapılmıştır. Araştırma örneklemine yetiştirme yurtlarında yaşayan çalışmaya katılmayı kabul eden 208 adölesan alınmıştır. Bu adölesanların 68'i ailesinin yanında istismar ve ihmale uğradığı için kuruma yerleştirilmiş (araştırma grubu), 140'ı diğer sebeplerle (sosyoekonomik sebepler, ebeveyn terki, aile parçalanması vs.) kuruma yerleştirilmiştir (karşılaştırma grubu). Araştırma verileri kişisel bilgi formu, Coopersmith Benlik Saygısı Envanteri ve Kısa Semptom Envanteri ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans ve yüzdeleme, Ki-kare testi ve korelasyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmanın bulgularında istismar ve ihmale uğrayan adölesanlarla diğer sebeplerle kuruma yerleştirilen adölesanların benlik saygıları arasında anlamlı bir fark bulunamamış (p>0,05); her iki grubun benlik saygıları puan ortalamaları 54 olarak bulunmuştur. Araştırma ve karşılaştırma grubunun ruhsal durumlarını karşılaştırdığımızda her iki grubun ölçek alt puanları birbirine çok yakın bulunmuş aralarında istatistiksel olarak bir farkın olmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). Sonuç: Her iki grubun da hostilite ve depresyon belirtileri yönünden riskli grubu oluşturdukları tespit edilmiştir. Adölesanların benlik saygıları ve ruhsal durumları arasındaki ilişkiye bakıldığında benlik saygısı düşük olan adölesanların ruhsal belirti alt ölçek puanlarının da yüksek olduğu tespit edilmiştir.