No abstract

No abstract

No abstract

Bu araştırmadaki temel amaç Türkiye'de yürütülmekte olan fizyoterapi lisans eğitim programlarının son sınıf öğrencileri ile programı yürüten öğretim elemanları tarafından değerlendirilmesiydi. Diğer amaçlar öğrencilerin ve öğretim elemanlarının eğitim programıyla ilgili memnuniyet düzeylerini karşılaştırmak ve öğrencilerin öğretim elemanlarından memnuniyet düzeylerini belirlemekti. Yöntem: Bu çalışmaya fizyoterapist mezun etmekte olan beş üniversitedeki lisans programına kayıtlı 348 son sınıf öğrencisi (yaş ortalaması: 22,86±1,56 yıl) ve bu programlarda görevli 69 öğretim elemanı (yaş ortalaması: 37,38±2,86 yıl) dahil edildi. Katılımcıların programlarındaki eğitim hizmetleri ile ilgili görüşleri iki anketle sorgulandı. Anket-1 (18 madde) eğitim programının içeriği, fiziksel ortam gibi alanlarla ilgili geribildirimleri yansıtan ifadelerden oluşmaktaydı. Anket-2 (20 madde) ise, öğrencilerin öğretim elemanlarını değerlendirdikleri anketti. Sonuçlar: Anket-1'in sonuçlarına göre, öğrencilerin ve öğretim elemanlarının memnuniyet düzeyleri, eğitim programının içeriği, stajların etkinliği ve genel memnuniyet kategorilerinde en yüksekti. Fiziksel ortam, araç-gereç yeterliliği ve sınav kategorilerinde en düşüktü. Anket-2'nin sonuçlarına göre, öğrencilerin memnuniyet düzeyleri iletişim becerileri, sınav ve not verme kategorilerinde en düşüktü. Ders hazırlığı, mesleki bilgilendirme ve konu anlatım becerisi kategorilerinde en yüksekti. Tartışma: Sonuçlar, Türkiye'de fizyoterapi eğitiminin kalitesini artırmak için son sınıf öğrencilerinin ve öğretim elemanlarının geri bildirimlerinin dikkate alınması gerektiğini ortaya koymuştur.

Context: The level of body awareness, performance emotional state (PES), and demographic characteristics in different sports are subjects to be investigated. It is important to examine the concepts of PES and body awareness to better understand the body–mind relationship in different sports. Objective: The aim of this study was to investigate the level of body awareness and PES of athletes. Design: In this cross-sectional study, the independent variables are groups (4 different sports), and the dependent variables are body awareness and PES. Participants: The study was conducted on 188 licensed athletes (85 footballers, 36 basketball players, 34 handball players, and 33 swimmers). The mean age of the participants was 14.64 (1.89) years, mean height was 172.44 (11.03) cm, and mean body weight was 62.35 (13.12) kg. Settings: Four sports clubs and 2 high schools were the intervention facilities. Intervention: Body Awareness Questionnaire and Continuous Optimal Performance Emotional Status Scale-2 were used for data collection. Sociodemographic information was recorded. Main Outcome Measures: One-way analysis of variance was used for analysis of normal distribution data in 4 different groups, and the Kruskal–Wallis test was used for the analysis of data that did not show normal distribution. Results: There was no difference in body awareness among the branches (P = .17). The PES of the footballers was better than that of other athletes (P = .01). The correlation between body awareness and PES was medium (r = .47, P < .01), and the correlations between body awareness and age, licensed year, and number of weekly training sessions were weak (r = .22, P < .01; r = .19, P < .01; r = .15, P = .03). Conclusions: The body awareness of athletes may not differ among different sports, but PES is related to many factors such as mood, age, license years, and number of training sessions. In rehabilitation and training, body awareness and PES should be evaluated together.