Background: Every working woman has the right to continue to live as a healthy individual. The working environment has important effects on general health status and reproductive health of women. If menopouse period of women is not taken into consideration and if appropriate arrangements are not made at workplaces, their work performance and productivity decrease. It is important to have detailed knowledge about factors creating risk for health in order to develop effective policies and programs directed towards preventing them. Objective: This study was performed to determine perceived effects of menopause on work life and attitudes of an institution towards menopausal women. Methods: The study population included 419 women aged 45-55 years and working at a university. Out of 419 women, 291 could be contacted. Data were collected with a questionaire composed of questions about descriptive characteristics, effects of menopause on work life and support from and attitudes of the institution about menopause. Data collected to reveal menopausal women’s experiences at work were analyzed with statistical methods frequency, percentages and mean. Results: The mean age at which menopause started was 47 years and 89.7% of the women experienced menopausal complaints. Conclusions: Physical conditions at work and stressors were found to increase menopausal complaints and had a negative effect on work performance.

Jinekolojik kanserler sonucu yaşanan semptomlar ve uygulanan kemoterapi, radyoterapi ve cerrahi tedaviler kadın tarafından beden imajına, cinsel kimliğine ve üreme yeteneğine yönelik bir tehdit olarak algılanmakta olup, hasta ve ailesinin yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu nedenle kadın ve ailesi tanı, tedavi, tedavi sonrası nüks ve palyatif dönem gibi hastalığın her aşamasında karmaşık emosyonel ve davranışsal tepkiler gösterebilmektedirler. Jinekolojik kanser tanısının konulması kadınların cinsel aktiviteye yönelik ilgisiz olmasına, orgazma ulaşmada yetersizlik yaşamasına, kadınlık algısı, üreme yeteneği, beden algısı ve sosyal etkileşimlerinin olumsuz etkilenmesine neden olmaktadır. Ayrıca kesintiye uğrayan sosyal roller bireyin engellenme, tedirginlik, endişelenme ve bilinmezlik duygusu yaşamasına yol açmaktadır. Onkolojinin günlük sürecinde psikolojik bozukluklar sıklıkla gözden kaçırılır. Bu süreçte hasta ve ailesinin yaşam kalitesinin artırılması için desteğe gereksinim vardır. Psiko-sosyal tedavi ve bakım; hasta ve ailenin baş etme becerilerini geliştirerek, hastalığa uyumlarını arttırmaktadır. Bu nedenle hemşirelerin en ideal bakımı sağlayabilmesi için, hastanın psiko-sosyal bakım gereksinimlerini de dikkate alması gerekmektedir.

No abstract

No abstract