Amaç: Bu çalışmada Türk Bankacılık Sektöründe faaliyette bulunan 11 kalkınma ve yatırım bankasının performansları 2010-2020 tarihleri arası verileriyle karşılaştırılması hedeflenmektedir. Yöntem: Bankaların performansı, 17 adet rasyo 7 ayrı grup altında toplanarak Çok Kriterli Karar Verme yöntemlerinden Multi-MOORA yöntemi ile analiz edilmiştir. Bulgular: Analiz sonuçlarına göre Türkiye’de faaliyet gösteren kalkınma ve yatırım bankalarının performanslarının istikrarlı bir seyir izlemediği belirlenmiştir. Ancak incelenen dönemler itibariyle Türk Eximbank ve Bank of America Yatırım Bank A.Ş.’nin ilk üçte; Pasha Yatırım Bankası A.Ş ve Nurol Yatırım Bankası A.Ş.’nin son üçte yer aldığı sonucuna ulaşılmıştır. Özgünlük: Kalkınma ve yatırım bankaları hukuki yapıları bakımından birbirlerine benzeyen ve birbirlerini tamamlayan bankacılık türlerinden olmalarına rağmen faaliyet konuları ve işlevleri bakımından birbirlerinden farklılaşmaktadırlar. Kalkınma bankaları genellikle gelişmekte olan ülkelerde yatırımcılara kalkınma hedefleri doğrultusunda fon ihtiyacı sağlarken, yatırım bankaları gelişmiş ülkelerde âtıl fonların değerlendirilmesinde aracılık ve danışmanlık hizmetleri sunarlar. Ancak her iki banka türü de ekonomik büyüme ve sosyal gelişme için önemli bir konuma sahiptir. Böyle önemli konuma sahip finansal kuruluşların ise belirli dönemler itibariyle performanslarının ölçülmesi ve değerlendirilmesi banka hissedarları, yönetimi ve düzenleyici otoriterler için önem arz etmektedir

1 Ocak 2018 tarihiyle yürürlüğe giren TFRS 9 kapsadığı yeni uygulamalar özellikle bankalar için önem teşkil etmekle beraber yatırımcılar, analistler, düzenleyici ve denetçiler açısından da gündem konulardan biri olmuştur. TFRS 9 uygulamasının yürürlüğe girmesiyle beraber “beklenen kredi zararı” ve “ömür boyu beklenen kredi zararı” tanımları değiştirilmiş ayrıca finansal durum tablolarında da gösterilme şekilleri yeniden düzenlenmiştir. Bu çalışmada TFRS 9 kapsamında bankaların finansal tablolarında oluşan değişikliklerden kredi sınıflandırmaları ve bunlar için ayrılacak karşılıkların, TFRS 9’a geçmeden önce ve sonrasında meydana gelen değişiklikler incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda bankaların donuk alacakları için ayırdıkları karşılıkların TFRS 9’un uygulamaya geçildiği yılda önemli ölçüde azaldığı ancak sonraki yıllarda tekrar yükseldiği, standart ve yakın izlemede kredi gruplarına ait karşılıklarda da artışın yüksek olduğu görülmüştür.