No abstract

No abstract

Due to reasons such as increasing population, global warming and industrialization, existing water resources are rapidly depleting and the need for water is increasing. All over the world, a significant amount of water is used in agricultural areas. The concept of “water footprint” (WF) has come to the fore in recent years for the correct use of water, which has become more important as a result of the rapid depletion of water resources. Water footprint is defined as the amount of water required to produce a product. In this study, water footprints of wheat, barley, sugar beet, and sunflower produced in Sivas province for 2020 were calculated. With WF calculations, more efficient and correct use of water can be achieved, and the water can be used more sustainably by determining how much water the products need and planting according to the current water situation. As a result of the study, sunflower has the highest total WF value of 4147 m3 ton-1and sugar beet has the smallest total WF value with 113 m3 ton-1. Although the total WF values of wheat and barley were greater than the total WF values of sugar beet, the blue WF values were calculated as 0. This means that rainfall waters are sufficient for wheat and barley production.

Günümüzde küresel ısınma, insan hayatını tehdit eden en önemli küresel sorun haline gelmiştir. Küresel ısınmaya yol açan sera gazlarının başlıca kaynaklarından biri de ulaşım sektörüdür. Bu çalışmada 2015-2021 yılları dahil 7 yıllık zaman periyodunda Sivas ilinde kara yolu taşımacılığından kaynaklanan karbon ayak izi belirlenerek küresel ısınmaya katkısı araştırılmıştır. Karbon ayak izini belirlemek amacıyla Hükümetler Arası İklim Değişikliği Paneli (IPCC) tarafından önerilen Tier 1 ve Tier 2 yaklaşımlarıyla belirlenmiş olan metodoloji kullanılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda kara yolu ulaşımından kaynaklanan CO2 emisyonunun Tier 1 ve Tier 2 yaklaşımlarına göre sırasıyla 640 Gg CO2 ve 634 Gg CO2 olduğu hesaplanmıştır. Her iki yöntem içinde en yüksek CO2 emisyonuna 2018 yılında, en düşük CO2 emisyonuna ise 2015 yılında ulaşılmıştır ve CO2 emisyonunu etkileyen temel unsurun ise yakıt tüketim miktarı olduğu belirlenmiştir. 2021 yılında CO2 emisyonunda 2015 yılına göre % 20’ lik bir artış olduğu tespit edilmiştir. En yüksek CO2 emisyonuna akaryakıtlar içinde motorinin, kara yolu taşıtları arasında ise otomobilin katkısının olduğu belirlenmiştir.