Bu çalışmada, insanlık için hayati öneme sahip olan enerji kaynaklarının uluslararası ilişkilerde dinamik haline dönüşümü ele alınmaktadır. Çünkü enerji kavramı, başta Realist düşünürlerce dış politikanın nihai amacı olarak görülen güç maksimizasyonunun öğelerinden birisiyken günümüzde dış politika aracı, diplomatik yaptırım aracı, silah gibi kavramlarla birlikte ele alınır hale gelmiştir. Kısacası, enerji kavramı ile ilgili çeşitli bakış açıları geliştirilmiş ve bu kavram çeşitli disiplinlerdeki akademik çalışmalarda kendisine önemli bir yer edinmiştir. Bu bağlamda, çalışmalarda kavrama gereğinden fazla sorumluluk yüklendiği, gerekli derinlikte analizlerin yapılmadığı gözlemlenmiştir.Örneğin enerji kavramı ile ilgili dış politikayla ilişkilendirilen çalışmalarda çeşitli kullanımlarla karşılaşılsa da genel olarak bunların birbiri yerine kullanıldığı gözlemlenmiştir. Bu nedenle, çalışmada kavramsal olarak enerjiye yüklenen anlamlara açıklama getirilmesi ve dış politika ile ilişkilendirilen enerji kaynaklarının Rusya Federasyonu örneğinde dış politika aracı mı yoksa dış politikada silah olarak mı kullanıldığının analizinin eleştirel olarak değil, değerlendirme bağlamında ele alınması amaçlanmaktadır.

Arktik son zamanlarda devletlerin dış politika stratejilerinde kendisine daha fazla yer edinmeye başlamıştır. Kendisini "Yakın Arktik Ülkesi" olarak tanımlayan Çin, dış politika stratejilerinde söz konusu coğrafyaya daha fazla önem vermeye başlayan aktörlerdendir. Çin tarafından yayımlanan Beyaz Kitap, Arktik stratejilerinin resmi dayanaklarından iken Pekin'in bölgeye atfettiği önemin en önemli göstergesi ise Arktik politikalarının grand strateji olarak ifade edilen Kuşak-Yol İnisiyatifi'nin tamamlayıcısı olarak ilan etmesidir. Bölge dinamikleri ışığında Çin'in Arktik stratejilerinde işbirliği kilit rol oynamaktadır. İşbirliği noktasında gerek sahip olduğu nitelikler gerekse son dönemde yaşanan gelişmeler dolayısıyla Rusya, Çin için en mantıklı seçenektir. İki taraf için kazan-kazan niteliğindeki enerji de en önemli işbirliği alanı olarak ortaya çıkmaktadır.

No abstract

Bu makalenin amacı, Türkiye'de gündemde olan Avrasyacılık tartışmaları bağlamında iki örgütün karşılaştırmalı analizini yapmak ve böylece NATO ve ŞİÖ'nün benzerliklerini ve farklılıklarını ortaya koymaktır. Bu amaçla örgütlerin, kuruluş amaçları ve sınıflandırılmaları, kuruluş süreçleri, ittifak yükümlükleri, tehdit algılamaları, üyelerin nitelikleri, karar alma sistemleri, sorumluluk sahaları ve etkinlikleri karşılaştırma yöntemi ile analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda, bazı benzerliklere rağmen, NATO ile ŞİÖ arasında nitelik, nitelik, amaç ve kapsam açısından önemli farklar olduğu tespit edilmiştir. Türkiye NATO yükümlülüklerine zarar vermeden ŞİÖ ile yakın işbirliği yapması olası görünmektedir.

No abstract