No abstract

No abstract

No abstract

1960'lardan itibaren Türkiye'den Avrupa'ya giden işçilerin deneyimlerini en keskin ve akılda kalıcı şekilde anlatan filmlerden birisi Tunç Okan'ın 1975 yapımı Otobüs filmidir. Film, bir göçmen kaçakçısı tarafından kullanılan ve bir grup işçiyi Türkiye'den Stockholm'e taşıyan mavi bir otobüste başlar. Otobüsün içindeki göçmenlerin gözlerinden, o gözlerin gördüğü yeni şehir manzaralarına hızlı geçişler yapar yönetmen. Bu görsel taktiklerle, yeni bir yeri algılama deneyiminin parçalılığını, kurulu kimliği parçalayıcı yapısını, yer değiştirmenin bedensel ve duygusal olarak yarattığı sarsıntıları güçlü bir şekilde hissettirir. Kaçakçı, göçmenlerin para ve pasaportlarını alıp ıslık çalarak toz olduktan sonra "misafir" veya "konuk işçi" olarak tabir edilen insanların deneyiminin bir metaforu olabilecek kadar güçlü bir imge ila baş başa kalırız: Stockholm'ün ortasında, kalabalık bir meydanda, içi ne yapacağını bilmeyen erkek göçmenlerle dolu mavi bir otobüs. Şehrin içinde bir şehir, ev ile evsizlik arasında bir alan, bilinmeyen ile sınırı kırılgan, kapalı perdeleri açıldığı anda her iki tarafı birbirine ifşa etmesi an meselesi olan hem koruyucu bir ev hem de içindekilerin illegal varlıklarını şehre bağıran mavi bir kütle.Nurdan Gürbilek Ev Ödevi kitabında, Gaston Bachelard'ın bahsettiği, koruyucu sınırları ile mutluluğun ve anıların mekânı olan ve pencereden sızan ışığı ile dışarıyı, dışarıdaki karanlığı