In this article, a Mycenaean ceramic fragment recovered at Liman Tepe, with a depiction of a warrior with chariot, is examined. It is likely that this sherd was part of a closed vessel, and that this vessel was a local product, since the paste of the sherd contains high amounts of mica. A warrior with chariot was often depicted on Mycenaean vessels that bore pictorial representations, figures and iconographic meanings. The motif was prevalent in the Aegean and East Mediterranean in LH III. The complete delineation of the lower body of the warrior figure, as seen on the Liman Tepe fragment, is the most salient characteristic of depictions of this kind dated to LH IIIC. As one of the few examples from this period, the Liman Tepe Mycenaean ceramic has particular significance with regard to its connection with the west-east migrations thought to have taken place in the Eastern Mediterranean. It is also important for the fact that it belongs to a period after the collapse of the Hittite Empire in Anatolia and the Mycenaean kings in Mainland Greece.

Summary In this article, a Mycenaean pottery sherd from Liman Tepe is discussed. The piece, which was locally produced, probably belongs to a ring‐based crater (FS 281). Comparisons with other, similar sherds suggest that warriors aboard a ship are depicted. As one of the few examples of its period decorated in this way, the sherd has been dated to the early or middle phase of LH III C, belonging to the period after the collapse of the Hittite Empire in Anatolia and the Mycenaean kingdoms in mainland Greece. The depictions on this sherd are highly significant, as they contribute to the corpus of evidence for migrations from the western to the eastern Mediterranean and the unrest which characterized the period.

A group of two handled cups found at Troia are titled as "depas amphikypellon" by H. Schilemann,

Anadolu M.Ö. 2. binin başında Assurlu tüccarlarla birlikte yazıyı kullanmaya başlayarak yazılı tarihe geçmiştir. Orta Anadolu'da Assur Ticaret Kolonileri Çağı olarak, diğer bölgelerde ise Orta Tunç Çağı olarak tanımlanan bu dönemde, Anadolu'da şehir devletleri kurulmuştur. Bu dönemde yazıyı kullanmayan Batı Anadolu Bölgesi'nin siyasi yapısı ile ilgili bilgilerimiz henüz olmamakla birlikte, arkeolojik kazı ve araştırmalarda ortaya çıkarılan gerek mimari, gerekse seramik, maden ve diğer buluntular, bölgede çok gelişmiş bir kültürün yaşandığını ortaya koymuştur. Batı Anadolu'da özellikle son yıllarda İzmir'de yoğunlaşan kazılar, Batı Anadolu Orta Tunç Çağı kültürünün tanımlanmasında önemli rol oynamıştır.

Bu makalede İzmir İli, Cumaovası’nda yer alan Kocabaş Tepe Orta Tunç Çağı yerleşiminin metalürji faaliyetleri anlatılmıştır. Kocabaş Tepe’de yapılan kazılarda oldukça basit bir şekilde inşa edilmiş, mütevazı boyutlara sahip yapılardan oluşan bir yerleşim açığa çıkartılmıştır. Bu kalıntılarla birlikte ortaya çıkarılan üfleç, maden kalıbı ve madeni eserlerde yerleşimde maden atölye/atölyelerinin de olduğuna işaret etmektedir. Bu buluntulardan üzerinde kama/kılıç negatifi yer alan maden kalıbının, Anadolu’daki şu ana kadar saptanabilen ilk örnek olması kayda değerdir. Söz konusu eser, her ne kadar yüzeyde ele geçmiş olsa bile, Ege kılıçları olarak tanımlanan eser grubunun kökeni ile ilgili yeni değerlendirmeler yapılması gerekliliğini de dikkat çekmektedir. Kültepe’de ele geçen Assur Ticaret Kolonileri Dönemi’ne ait yazılı belgelerde ticaretin gümüşe dayalı olarak yapıldığı, başka metallerden yapılan ödemelerin ise gümüşe çevrildiği yazılmıştır. Kocabaş Tepe madeni eserler içinde yer alan kurşun halkalar yerleşimin bu ekonomik sistemin içinde olduğuna işaret etmesi bakımından da önem taşımaktadır. Mimari, seramik ve küçük buluntular değerlendirildiğinde Kocabaş Tepe’nin, şehir görünümünden uzak, yerel kaynakları kullanarak ihtiyaçları doğrultusunda üretim yapan; ancak bulunduğu bölgenin özelliklerini de içinde barındıran bir yerleşim olduğu saptanmıştır.