THE HARBOR WALLS OF CNIDUS AYTEKİN BÜYÜKÖZER * Öz: Knidos, Datça Yarımadası'nın en uç noktasında, güneye bakan ve denize doğru alçalan eğimli bir arazi ile hemen önündeki küçük ada üzerine kurulmuştur. Topoğrafik yapısından kaynaklı bu özelliği nedeniyle Strabon tarafından çifte şehir olarak adlandırılan kentin yaklaşık olarak 4 km'lik uzunluğa sahip bir savunma hattı vardır. Kent surları planlanırken stratejik düşünce ve arazinin sağladığı imkanlardan faydalanılmış, arazinin şekli surların yapımında belirleyici olmuştur. Topoğrafya dikkate alınarak araziye oturtulan surlarda doğal tahkimli uçurum veya kayalık gibi bölümler akılcı bir şekilde sur hattına dahil edilmiştir. Surlar arazinin jeomorfolojik yapısına bağlı olarak yerel kireç taşı bloklardan örülmüştür. Bununla birlikte yer yer konglamera blokların kullanıldığı bölümler de bulunmaktadır. Kulelerin tamamı, sur bedenlerinin bir kısmı rektogonal bloklardan isodomos teknikte örülmüştür. Sur bedenlerinin büyük bir bölümünün ise polygonal bloklardan örüldüğü görülmektedir. Bu çalışmada, Knidos kent surlarının bir parçası olan ticari ve askeri liman çevresindeki duvarlar ve kuleler ele alınacaktır. Antikçağda Strabon'un aktarımlarından bildiğimiz kadarıyla ana karadan Kap Krio'ya doğru inşa edilen bir mendirekle ada ile ana kara birleştirilmiş arada ise dar bir kanal bırakılmıştır. Ana kara ve Kap Krio'nun birleştirilmesi ile kıstağın doğusunda ve batısında iki koy meydana gelmiştir. Oluşan koyların ağız kısımlarında yapılan düzenlemelerle koylar koruma altına alınarak birer liman elde edilmiştir. Söz konusu limanlar MÖ IV. yüzyılın 2. çeyreğinde başlayan imar faaliyetleri çerçevesinde planlanan savunma sisteminin içine dahil edilmiştir. Özellikle Askeri Liman çevresindeki ve girişindeki kulelerle "limen kleistos" olarak bilinen "kapalı veya kapatılabilen liman" olgusunun en iyi örneklerinden biridir.

No abstract

açığa çıkarılan ve bulunduğu alan nedeniyle Güney Propylon olarak adlandırılan yapı ele alınmıştır. Güney Stoa'nın arka duvarına entegre edilmiş olan yapı, tristylos prostylos planlı, dor düzeninde ve tek cepheli bir mimariye sahiptir. Augustus Dönemi'ne tarihlendirilen yapı, plan özellikleri bakımından Hellenistik Dönem'in prostylos planlı propylon'larının geleneğini sürdürmektedir. Ancak Hellenistik Dönem propylon'larında genel olarak tetrastylos prostylos plan uygulanırken, Lagina Güney Propylon'un tristylos prostylos planı, yapıya has bir özellik olarak karşımıza çıkmaktadır. Plandaki bu sıra dışı özellik cephe mimarisinde de kendini göstermektedir. Yapı, dor düzeninde inşa edilmiş olmasına karşın, sütun yivlerinin ionik işlenmesi, arşitravların faskia'lara ayrılması, arşitrav taenia'sının devamına, friz bloklarında ise triglif ve metop taeniasının üst sınırına eklenen profiller ionik özelliklerdir. Hellenistik Dönem öncesinde propylon'ların inşasında genel olarak dor düzeni tercih edilmiştir. Hellenistik Dönem ile birlikte bu yapılarda ion ve korinth düzenleri de görülmeye başlar. Roma Dönemi'nde ise dor düzeni büyük oranda terk edilmiş, yerini ion, korinth ve kompozit gibi daha estetik düzenlere bırakmıştır. Augustus Dönemi'ne tarihlendirdiğimiz Lagina Güney Propylon, dorik cephe mimarisi ile Anadolu'da Roma Dönemi'nde görülen az sayıdaki örnekten biridir.

BİLAL SÖĞÜT  ZELİHA GİDER BÜYÜKÖZER  AYTEKİN BÜYÜKÖZER  Öz: Bu çalışmada Konya merkezde bulunan ve bezeme unsurları ile sıra dışı özelliğe sahip olan bir mimari blok ele alınmıştır. Çalışma kapsamında öncelikle mimari bloğun başlık olarak mı, yoksa kaide olarak mı kullanıldığı sorgulanmıştır. Çünkü dört cephesi de akanthus yaprakları ile kaplı olan bu blok hem biçimi hem de cephe dizaynı ile normal korinth başlıklarından ayrılmaktadır. Bunun yanı sıra korinth başlıklarında görmeye alışkın olduğumuz kaulis ile heliks gibi bölümler yerine bezeme alanının tamamen büyük boyutlu tek akanthus yaprağı ile kaplanması da farklı bir uygulamadır. Bloğun üst kısmının büyük oranda tahrip edilmiş olması, hem volütler hem de abakus'un varlığına dair bir iz tespit edilmesini güçleştirmektedir. Köşelere yerleştirilen alt sıra akanthus yapraklarının kavislendirilmesi suretiyle sekizgen bir form elde edilen bezemeli blok biçimi, bezeme şeması ve oranları bakımından korinth başlıkları ile karşılaştırılmış, özellikle bloğun biçimi ve bezeme şemasından hareketle de bunun korinth başlığından ziyade Anadolu'da Hellenistik Dönem'den itibaren varlığı bilinen akanthus bezemeli paye kaidesi olduğu sonucuna varılmıştır. Yapılan değerlendirmeler, kaidenin Augustus Dönemi'nin ikinci yarısına ait stil özelliklerine sahip olduğunu göstermektedir.

YAZIM KURALLARI1. Makaleler World ortamında, Times New Roman harf karakteri kullanılarak yazılmış olmalıdır. Yunanca alıntılar dışında tüm metin tek yazı karakteri ile oluşturulmalıdır. 2. Metin 11 punto; özet, dipnot, katalog 9 punto; kaynakça 10 punto olmalı, tek satır aralıkla yazılmalıdır. 3. A4 boyutundaki yazılarda, sayfanın solundan ve üstünden 3 cm, sağından ve altından 2 cm boşluk bırakılmalıdır. 4. Ana başlık metnin yazıldığı dilde, 11 punto, düz ve kelimelerin ilk harfi büyük harfler ile ortalanarak, koyu yazılmalıdır. Yabancı dildeki başlık, ana başlığın bir alt satırında, 12 punto, italik ve kelimelerin ilk harfi büyük harfler ile ortalanarak, koyu yazılmalıdır. 5. Başlık altında, ortalanarak yazar/yazarların isimleri, 10 punto ve koyu yazılmalıdır. Yazar isimleri yıldızlı dipnot (*) ile dipnotta gösterilmeli, dipnotta ise yazarın akademik unvanı, çalıştığı kurumun adı, adresi ve e-posta adresi ile ORC-ID numaraları belirtilmelidir. 6. Yazar isimlerinin altında, 200 kelimeyi aşmayacak şekilde, ancak en az 150 kelimelik özet yazılmalıdır. Özette çalışmanın amacı, içerik ve sonuçları hakkında kısa ve açıklayıcı bilgiler bulunmalıdır. Özetin altında en az 4, en fazla 6 kelimeden oluşan anahtar kelimeler verilmelidir. Yabancı dildeki çalışmalarda metnin kaleme alındığı dilde ve Türkçe özet, Türkçe yazılmış çalışmalarda ise metin dilinde ve İngilizce özet yer almalıdır. 7. Dipnotlar sayfanın altında verilmeli ve makalenin başından sonuna kadar sayısal süreklilik izlemelidir. 8. Metin içerisindeki alt başlıklarda kelimelerin ilk harfi büyük, diğer harfleri küçük olmak üzere 11 punto olmalı ve koyu yazılmalıdır. 9. Çalışmanın tamamı, özet, kaynakça ve figürler ile birlikte 20 sayfayı geçmemeli, sağ alt köşeye sayfa numarası eklenmelidir. Bu sınırlamayı aşan çalışmalarda, editörlerin takdir hakkı göz önüne alınacaktır. 10. Makalede kullanılacak fotoğraf, resim, çizim ve harita gibi görsel verilerde "Fig." kısaltması kullanılmalı, numaralandırmada süreklilik gözetilmelidir. Metnin içinde kullanılan "Fig." ibaresi parantez içerisinde yer almalıdır. İkiden fazla figür belirtiliyorsa, iki rakam arasına boşluksuz tire (Fig. 2-4) konulmalıdır. Figür çözünürlükleri 300 dpi'den aşağı olmamalı ve JPEG formatında gönderilmelidir. Figürlerin listesi metnin sonunda, kaynakça bölümünün öncesinde yer almalıdır. 11. Kaynakça, makalenin sonunda bulunmalıdır. Kaynakçanın devamında, varsa figürler yer alır. 12. Makaleler, editörlerin önerileri doğrultusunda seçilen çift taraflı-kör hakemlik (gerektiğinde 3. hakeme gönderilebilir) ilkesine uygun olarak değerlendirilmektedir. Yazarın kimliğinden bağımsız olarak değerlendirilen yazılar için hakemlerin gerekli gördüğü düzeltme ve görüşler yazara iletilir. Yazım kurallarına uygun olmayan makaleler ise işleme konulmadan, yazarına iade edilecektir. Yazar, hakemlerden gelecek değişiklik, düzeltme ve ilaveleri yapmayı taahhüt etmiş sayılır. 13. Yayımlanan yazıların bilimsel sorumluluğu yazar/yazarlara aittir. Bu çalışmalar doğrudan ya da dolaylı olarak Lycus Dergisi'nin görüşü niteliğ...