Bir bireyin ya da grubun kendi bölgesine özgü kültürel ögeleri ve farklı toplumlarda karşılaştığı yeni kültürel ögeleri, kendinde birleştirmesiyle kültürleşme ortaya çıkmaktadır. Bireyler kültürlerarası iletişim sürecinde, adaptasyon nedeniyle kültürleşme stresiyle karşı karşıya kalmaktadırlar. Bu sebeple kültürleşme stresini irdelemeye yönelik yapılan çalışmalar akademik ve toplumsal açıdan önem arz etmektedir. Bu çalışma kapsamında da Daya S. Sandhu ve Badiolah R. Asrabadi (1994) tarafından geliştirilen kültürleşme stresi ölçeğinden yararlanılarak kültürlerarası iletişim sürecinde kültürleşme stresi Konya Selçuk Üniversitesinde okuyan Afrikalı öğrenciler üzerinden incelenmiştir. Çalışmada ayrıca belli değişkenler doğrultusunda kültürleşme stres düzeylerinin farklılaşıp farklılaşmadığı belirlenmiştir. Bu çalışmada araştırmacılar tarafından saha araştırması yöntemi kullanılmış ve 55 Afrikalı öğrencinin online anket aracılığı ile görüşleri öğrenilmiştir. Faktör analizi sonuçlarının değerlendirilmesinde Daya S. Sandhu ve Badiolah R. Asrabadi'nin (1994) (ASSIS) ölçeğindeki faktörler kullanılmış ve altı faktör saptanmıştır. Diğer taraftan katılımcıların kültürleşme stres düzeyleri ile çeşitli değişkenler arasında anlamlı bir farklılığa rastlanılmamıştır.

No abstract

No abstract

No abstract

Farklı bir kültüre çeşitli nedenlerle uyum sağlamak zorunda kalan bireylerin karşılaştıkları güçlüklerin tespit edilip incelenmesi, artık küresel bir kültürün oluştuğu tartışılan dünyada, kültürlerarası yaşamı zorlaştıran unsurların ortadan kaldırılması anlamına gelebilmektedir. Her ülkenin kendi göçmeni her göçmenin de kendi kültürü olduğu düşünüldüğünde söz konusu kültürel uyumun niteliği ve kapsamı da değişiklik gösterebilmektedir. Ayrıca bireyler, sonradan dâhil olduğu kültüre sağlıklı bir biçimde uyum sağlamış olsa bile, etnik kimlikleri ve kültürel ayırt edicilikleri, söz konusu kimliğin niteliği ve kültürel uyumun sürekliliği hakkında fikir sağlamaktadır. Bu çerçevede ele alınan çalışma, Japonya’da yaşamakta olan Türk göçmenlerin kültürleşme ve kültürel ayırt edicilik durumlarını ortaya koymak amacıyla tasarlanmıştır. Konuya ışık tutması açısından Japonya’da yaşayan 8 Türk göçmenin yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakat yöntemi ile görüşleri öğrenilmiştir. Buna göre katılımcıların kültürel uyum ve kültürel ayırt ediciliklerinin yüksek olduğu; kültürleşme stratejileri bakımından da bütünleşme stratejisini benimsedikleri görülmektedir.