Mayıs 2013'te yayımlanacağını duyurmuştur. DSM-5'de otizmle ilgili yapılması planlanan başlıca değişikliklere göre, DSM-IV-TR'de Yaygın Gelişimsel Bozukluklar çatısı altında yer alan otistik bozukluk, Asperger Sendromu, başka türlü adlandırılamayan yaygın gelişimsel bozukluk ve çocukluğun dezintegratif bozukluğu tanı kategorileri yerine birleşti-rilmiş tek bir otizm spektrum bozukluğu tanısı kullanılacaktır. Genetik altyapısı nedeniyle Rett Sendromu bu tanıya dahil edilmeyecektir. Ayrıca, otizm spektrum bozukluğu tanısı alan bireyler arasında, bozukluğun yol açtığı zorluklar nedeniyle ihtiyaç duyulan desteğin düzeyine bağlı olarak derecelendirme yapılacaktır. Bu revizyonun arkasındaki temel gerekçe; otizmin, farklı gelişim alanlarında sahip olduğu belirtileri hafiften ağıra değişen çeşitli bireyleri kapsayan bir spektrum olarak daha iyi biçimde kavramsallaştırılmasıdır. Farklı alt grupları ayırdetmek yerine şiddeti belirlenmiş tek bir tanı kategorisinin kullanılması sonucu otizm tanısının özgüllüğünün arttırılması amaçlan-maktadır. DSM-5 taslağı ile ilgili dile getirilen en büyük endişe; planlanan değişikliklerden sonra DSM-IV-TR'e göre yaygın gelişimsel bozukluk tanısı almış bazı bireylerin yeni sisteme göre tanı alamayabileceği ihtimali olmuştur. DSM-5'in yayımlanmasının ardından dünya ve Türkiye genelinde yeni otizm spektrum bozukluğu tanı ölçütlerinin kullanımına ilişkin klinik, yasal ve eğitimsel düzenlenlemelerin hız kazanması beklenmektedir. Bu yazıda DSM-5 ile birlikte gelmesi planlanan yeni otizm spektrum bozukluğu tanısı, tasarlanan revizyonun temelleri, kamuoyu ile paylaşılan taslağa yönelik genel eleştiri-©2013, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar eISSN:1309-0674 pISSN:1309-0658

ÖzetFilial terapi, ebeveynleri çocukları ile çocuk merkezli oyun terapisi seansları yürütmeleri konusunda eğitmeyi ve onlara bu seanslarda rehberlik etmeyi amaçlayan yapılandırılmış, kısa süreli ve kanıta dayalı bir oyun terapisi modelidir. Filial terapi, ebeveyn-çocuk ilişkisi başta gelmek üzere tüm aile üyeleri arasındaki ilişkileri güçlendirmekte ve ebeveynlerin yeni ve etkili ebeveynlik becerileri edinmesine yardım etmektedir. Böylece ebeveynler terapi seansları sonlandıktan sonra da karşılaş-tıkları güçlüklerle başa çıkma konusunda etkili bir araca sahip olmaktadır. Bu derleme çalışmasında, filial terapi, kuramsal arkaplanı ve terapi süreci bağlamında ele alınmıştır. Ayrıca modelin farklı uyarlamalarına ve etkinliğine ilişkin araştırmalara kısaca yer verilmiştir.Anahtar sözcükler: Filial terapi, oyun terapisi, aile terapisi. AbstractFilial therapy is a structured, short-term, and evidence-based play therapy model that aims to train and supervise parents in conducting child-centered play therapy sessions with their children. Filial therapy strengthens the relationship among all family members -in particular the relationship between the parent and the child-and helps parents acquire new and effective parenting skills. Thus parents gain a powerful tool to cope with the difficulties they experience even after therapy sessions end. In this review, filial therapy is explained within the context of its theoretical background and therapy process. Several adaptations of the model and research studies on its effectiveness are also discussed briefly.