In this study, cypermethrin toxicity was investigated using physiological, biochemical and cytogenetic parameters, and more than one organ and cell type was preferred to determine these effects. In this multifaceted study, the genotoxicity mechanism of cypermethrin was elucidated by molecular docking. In addition, comet assay technique was applied to detect and quantify DNA damage at the cell level. For this aim, body and organ weights, aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH), blood urea nitrogen (BUN) and creatinine levels, mitotic index (MI), DNA fragmentation, frequency of micronucleus (MN) and chromosomal aberrations (CAs) were used as indicators of toxicity. Mice were divided into 4 groups. The control group was fed with tap water and the administration groups were orally exposed to 62.5, 125 and 250 mg/kg b.w cypermethrin for 28 days. Then, the mice were sacrificed and tissue samples were collected. Cypermethrin caused a decrease in body and organ weights, GSH levels and MI and an increase in AST, ALT, MDA, BUN, creatinine levels and the frequency of MN and CAs (break, ring, gap, acentric, etc.). Cypermethrin promoted MN formation in leukocyte, erythrocyte, buccal mucosa epithelial cells. CAs and MN formation promoted by cypermethrin have been associated with DNA-cypermethrin interactions. This interaction has been demonstrated by simulation with molecular docking method and experimentally by spectral measurements of DNA. As a result, all three doses of cypermethrin caused toxicity in different cell types. In other words, the effect of cypermethrin taken into the body was not limited to only one cell type or region. Therefore, cypermethrin is a pyrethroid insecticide that promotes multifaceted toxicity in non-target organisms.

Özet. Bu çalışmada UV radyasyonun farklı dozlarının (260, 320 ve 400 nm) Allium cepa'da meydana getirdiği fizyolojik ve sitogenetik değişimler araştırılmıştır. Fizyolojik değişimler; çimlenme yüzdesi, kök uzunluğu ve ağırlık artışının ölçülmesiyle, sitogenetik değişimler ise; mikronukleus (MN) ve kromozomal hasar sayılarının ışık mikroskobu altında tespit edilmesiyle belirlenmiştir. Çalışmada sağlıklı ve yaklaşık olarak aynı büyüklükteki Allium cepa bulbları kullanılmıştır. Kontrol ve uygulama grubundaki tüm soğanlar çeşme suyunda çimlendirilmiş, uygulama grubundaki soğanlara UV'nin 260, 320 ve 400 nm dalga boyları uygulanmıştır. Sonuç olarak, UV radyasyon uygulamasının kök uzunluğu, ağırlık artışı ve çimlenme yüzdesini azalttığı bu azalışın ise dalga boyu ile ters orantılı olduğu belirlenmiştir. Ayrıca UV radyasyon uygulamasının çeşitli kromozomal anormallikleri ve MN oluşumunu teşvik ettiği bu teşviğin ise DNA molekülünün UV radyasyonu en iyi absorbe ettiği 260 nm dalga boyunda daha fazla olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak günlük yaşamımızda güneş ışınları nedeniyle sürekli olarak maruz kaldığımız UV radyasyonun belli dalga boylarında toksik etkilere neden olabileceği Allium cepa test materyali kullanılarak gözler önüne serilmeye çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Sitogenetik, Fizyoloji, UV radyasyon, Allium cepa Abstract. In this study the physiological and cytogenetic effects of different wave length of UV radiation (260, 320 and 400 nm) were investigated on Allium cepa. The physiologic changes investigated with the measurement of germination percentage, root length and weight gain, cytogenetic changes determined with micronucleus (MN) formation and chromosomal aberrations under a light microscope. Healthy and approximately equal sized Allium cepa bulbs were used in this study. All seeds of the control and treatment groups were germinated in tap water, and seeds of treatment groups treated with 260, 320 and 400 nm wave length of UV radiation. As a result, UV radiation treatment decreased the root length, weight gain and germination percentage and this increase were determined as inversely proportional to wavelength. UV radiation treatment also encougered various chromosomal aberrations and MN formation and this encouragement shows that DNA molecules absorb UV radiation at 260 nm wavelength as the best. As a result, we are constantly exposed UV radiation because of the sun's rays has toxic effects in certain wavelengths is demonstrated using the Allium cepa test material.

Bu çalışmada gıda, ilaç ve kozmetik alanlarında sıkça kullanılan kimyasal maddelerden biri olan Paraben'in Swiss albino farelerde muhtemel fizyolojik ve genotoksik etkileri ile bu etkilere karşı ısırgan otu özütünün koruyucu rolü araştırılmıştır. Fizyolojik etkiler; canlı ağırlık ve karaciğer-böbrek organ ağırlıklarının ölçümüyle, genotoksik etkiler; eritrosit hücrelerindeki mikronukleus (MN) sıklığının ve kemik iliği hücrelerinde kromozomal hasar oluşumunun tespitiyle değerlendirilmiştir. Fareler her grupta altı (6) hayvan olacak şekilde toplam altı (6) gruba ayrılmış, kontrol grubundaki fareler çeşme suyu, uygulama grubundaki fareler ise ısırgan otu özütünün 125 mg/kg c.a ve 250 mg/kg c.a dozlarıyla ve Paraben'in 150 mg/kg c.a dozuyla beslenmişlerdir. Paraben uygulaması canlı ağırlıklarda ve organ ağırlıklarında istatistiksel açıdan önemli bir azalmaya neden olurken, MN ve kromozomal anormallik sıklığında ise önemli bir artışa neden olmuştur. Isırgan otu özütü uygulaması ise Paraben'in söz konusu olumsuz etkilerini iyileştirerek, tüm parametrelerde doza bağlı bir iyileşme göstermiştir. Sonuç olarak ise ısırgan otu özütünün, Paraben ya da diğer kimyasallara maruz kalındığında bunların olumsuz etkilerini tersine çevirmek amacıyla koruyucu bir ürün olarak değerlendirilebileceği tespit edilmiştir.

Özet. Bu çalışmada parabenin (hidroksibenzoik asit (HBA)) albino farelerde bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkisi incelenmiştir. HBA'nın toksik etkisine karşı ısırgan otu özütü koruyucu madde olarak seçilmiş ve tüm uygulama gruplarına iki doz halinde uygulanmıştır. Bu kapsamda bir grupta 6 albino fare (Mus musculus, 12-14 haftalık, 25-30 g) olmak üzere 6 uygulama grubu oluşturulmuştur. Çalışma süresince I. gruba pellet yem ve çeşme suyu, II. gruba 125 mg/kg.ca dozunda ısırgan otu özütü, III. gruba 250 mg/kg.ca dozunda ısırgan otu özütü, IV. Gruba 150 mg/kg.ca dozunda HBA, V. gruba 150 mg/kg.ca dozunda HBA + 125 mg/kg.ca dozunda ısırgan otu özütü, VI. gruba 150 mg/kg.ca dozunda HBA + 250 mg/kg.ca dozunda ısırgan otu özütü verilmiştir. Uygulama süresi sonunda farelerin kan örnekleri alınarak serum örnekleri elde edilmiştir. Serum örneklerinde Alanintransaminaz (ALT), Aspartattransaminaz (AST), kan üre azotu (BUN) ve kreatinin parametreleri incelenmiştir. Ayrıca her uygulama grubuna ait karaciğer ve böbrek dokuları izole edilmiş ve GSH, MDA analizleri gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda HBA uygulanan gruplarda serum ALT, AST, BUN ve kreatinin plazma seviyelerinde önemli değişmeler gözlenmiştir. Bu değişimler HBA'nın hücreler üzerindeki muhtemel toksik etkileri ile açıklanabilir. Benzer şekilde HBA uygulanan gruplarda kontrol grubuna kıyasla MDA seviyelerinde artış gözlenirken, GSH seviyelerinde azalmanın olduğu tespit edilmiştir. HBA ile birlikte ısırgan otu özütü uygulanan gruplarda test edilen parametrelerde yeniden düzelme olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlar ısırgan otu özütünün HBA toksisitesine karşı koruyucu etkisini ortaya koymaktadır. MiceAbstract. In this study effects of paraben (hydroxybenzoicacid (HBA)) on some biochemical parameters in albino mice were investigated. Nettle extract selected as protective agent against the toxic effects of HBA and the Nettle extract applied to all treatment groups in two dosage. In this scope, mice were divided into six groups, each containing 6 mice (Mus musculus, 12-14 week, 25-30 g). In experimental period, group I treated with tap water, group II treated with 125 mg/kg.bw nettle extract, group III treated with 250 mg/kg.bw nettle extract, group IV treated with 150 mg/kg.bw HBA, group V treated with 125 mg/kg.bw nettle extract+ 150 mg/kg.bw HBA, group VI treated with 250 mg/kg.bw nettle extract+ 150 mg/kg.bw HBA. At the end of the experiment, blood samples were collected and then the serum samples were obtained. Alanine transaminase (ALT), Aspartate transaminase (AST), Blood urea nitrogen (BUN) and creatinine parameters were investigated in serum samples. Liver and kidney tissues were isolated and then MDA, GSH analysis were performed. As a result of the study, important alterations were observed in ALT, AST, BUN and creatinine levels of HBA treated group. These changes can be explained by potential toxic effects of HBA on cells. MDA levels of HBA treated group were increased and GSH levels were decreased. Some ameliorations were observed in all tested para...

In this study, toxic effects of lead nitrate [Pb(NO 3 ) 2 ] and the hepato-nephroprotective role of Nigella sativa seed extract (NSSE) against toxicity were studied in albino mice. For this aim, mice were randomly divided into six groups as: Group I treated with tap water, Group II: 300 mg kg-1 bw NSSE, Group III: 600 mg kg -1 bw NSSE, Group IV: 500 mg kg -1 bw Pb(NO 3 ) 2, Group V: 300 mg kg -1 bw NSSE+500 mg kg -1 bw Pb(NO 3 ) 2 , Group VI: 600 mg kg -1 bw NSSE+500 mg kg -1 bw Pb(NO 3 ) 2 . After experimental procedure the changes in blood urea nitrogen (BUN), creatinine, alanine transaminase (ALT), aspartate transaminase (AST) levels of blood serum, glutathione (GSH) and malondialdehyde (MDA) levels of liver and kidney tissues were investigated. And also histopathological examinations of liver and kidney tissues were studied. At result, significant increases were observed in BUN, creatinine, ALT, AST levels of mice treated with Pb(NO 3 ) 2 . GSH levels were decreased, MDA levels were increased in kidney and liver tissues after Pb(NO 3 ) 2 treatment. In histopathological examinations binucleated cell, karyomegaly, stellate cell and bilirubin pigment deposit were observed in liver tissue while hyaline cast, thickening of the basement membrane, albumonid content and inflammatory leukocytes were observed in kidney tissue in Group IV. NSSE treatment in Group V and VI was ameliorated the toxic changes in level of serum parameters, GSH and MDA levels and histopathological damages of tested tissues. As a result, it was determined that NSSE decreases hepato-nephrotoxicity with a dose dependent manner induced by Pb(NO 3 ) 2 and leads to an improvement associated with its components.