Objective: The aim of this study was to determine the knowledge levels of university students about infertility and investigate the differences in knowledge levels according to sociodemographic variables and some lifestyle factors. Material and methods:The sample of the study consisted of 9693 undergraduate students (5002 females, 4691 males) from 12 regions. Regions were determined according to Statistical Region Units Classification-1 criteria. Infertility Knowledge Test (IKT) was used as a data collection tool.Results: It was found that university students' IKT scores significantly differed according to gender (p<0.01); age (p<0.05); body mass index (p<0.05); reproductive health education status (p<0.001), presence of infertile individuals around (p<0.001); having sexual intercourse (p<0.001); smoking (p<0.001) and alcohol consumption frequency (p<0.05). Conclusion:University students' lack of knowledge about family planning, effects of age and sexual intercourse timing on infertility was remarkable. However, it was determined that the knowledge level of infertility risk factors related to substance use and body mass index was high. It is believed that increasing the level of knowledge about infertility among individuals will positively effect their awareness of risk factors and facilitate their search for timely medical assistance. Sexual health education can be effective in increasing university students' knowledge of infertility.

ÖzBu araştırmanın amacı, ilköğretim 6. sınıf öğrencilerine yönelik cinsel eğitim programı geliştirmek ve geliştirilen programın etkililiğini test etmektir. Araştırmada, ön-test son-test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Bu araştırmada, veri toplama aracı olarak araştırma kapsamında geliştirilen Cinsel Sağlık Bilgi ve Tutum Envanteri kullanılmıştır. 8 oturumdan oluşan programın her oturumu haftada bir kez ve 80 dakika süresince yürütülmüştür. Deney grubuna 8 oturumluk cinsel eğitim programı uygulanırken kontrol grubuna herhangi bir işlem yapılmamıştır. Verilerin analizi Çok Değişkenli ANOVA (MANOVA), Box M, Shapiro-Wilk testi ve diskriminant analizi ile yapılmıştır. Araştırmada, cinsel eğitim programı sonrasında deney grubunun ergenlik dönemi değişiklikleri bilgi düzeylerinde istatiksel olarak bir artış, arkadaşlık ilişkileri ve romantik ilişkiler, hayır diyebilme ve karar verme, cinsel, fiziksel ve duygusal istismar ve toplumsal cinsiyet konularına yönelik tutumlarında istatistiksel olarak olumlu bir değişim, ergenlik dönemi ve cinsellikle ilgili yanlış inanışlarında istatistiksel olarak bir düşüş saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Ergenlik, cinsel eğitim, yarı deneysel desen.

Bu çalışma üst ekstremite Y dinamik denge testinin alt ekstremiteyi ve kalça merkezini sabit tutarak tam standart uygulamasının ölçüm güvenirliğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya branşında 9,42±5,27 yıllık spor geçmişine sahip, yaş ortalamaları 21,40±2,63 yıl, boy ortalamaları 174±0,09 cm, ağırlık ortalamaları 67,95±12,38 kg olan farklı spor branşlarından toplam 203 gönüllü (kadın=72, erkek=131) sporcu katılmıştır. Üst Ekstremite Y dinamik denge testi test-retest skorları arasındaki ilişki Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı ile bulunmuş, ayrıca testin sınıf içi güvenirliğinin belirlenmesinde Intraclass Correlation Coefficient testi (ICC) uygulanmıştır (%95 confidence intervals). Elde edilen bulgular doğrultusunda toplam değerler olan sağ composite1-composite2 r=0,87 (r2=0,77) olarak ve sol composite1-composite2 r=0,89 (r2=0,79) olarak yüksek ilişki tespit edilmiştir. Üst ekstremite Y dinamik denge testi ilk ve ikinci ölçümleri sınıf içi güvenirlik katsayısı en yüksek sağ=0,93 ve sol=0,94 olarak tespit edilmiştir. Üst ekstremite Y dinamik denge testinin, ölçüm standardı şınav pozisyonunda, inklinometre ile kontrol edilerek, bacaklar ve kalça merkezi birlikte sabit olarak sağlanmış şekilde uygulanmasının güvenirliğinin oldukça yüksek olduğu anlaşılmıştır. Testin bu şekilde kullanılması daha güvenilir sonuçlar elde edilmesini sağlayacaktır. Bu test verileri kullanılarak, omurga ve üst ekstremite hareketliliği, omuz eklemi instabilitesi, üst ekstremitenin esnekliği ve denge performansının değerlendirilmesi yapılabilir. Bunun yanı sıra hem bilimsel araştırmalarda hem de uygulamalarda kullanılmak üzere sporcunun üst ekstremite denge asimetrisi belirlenebilir ve sakatlıklara yatkınlık düzeyi söylenebilir.

Bu çalışma; bireylerin COVID-19 pandemi öncesinde ve pandemi sırasındaki fiziksel aktivite durumlarını karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu Türkiye'nin farklı şehirlerinde yaşayan, 18 yaşından büyük olan ve vücut kitle indeks ortalamaları 22,86±3,69 olan 413 kadın, 457 erkek toplamda 870 birey oluşturmaktadır. Araştırmada bireylerin fiziksel aktivite durumlarını tespit etmek amacıyla ''Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi'' (IPAQ) kullanılmıştır. Bireylerin anket sonuçlarını cinsiyet, pandemi öncesi ve pandemi sırası değişkenleriyle karşılaştırmak için SPSS istatistik paket programı kullanılmıştır. Kolmogorov-Smirnov test sonuçlarına göre verilerin normal dağılmadığı tespit edilmiş ve nonparametrik testlerden olan Mann Whitney U ve Wilcoxon testleri kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi (p)<0.05 olarak kabul edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, bireylerin pandemi öncesi ve sırasındaki fiziksel aktivite toplam ve alt parametreleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0.05). Cinsiyete göre pandemi öncesi fiziksel aktivite düzeyleri erkek bireyler lehine anlamlı bulunurken (p<0.05), pandemi sırasında cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0.05). Sonuç olarak bireylerin pandemi sırasında pandemi öncesine göre fiziksel aktivite düzeylerinde anlamlı bir şekilde düşüş tespit edilmiştir.

In this study, we aimed to investigate static and dynamic balance, reaction time, attention and BMI values at the athletes being in the individual and team sport. 78 individual athletes (karate 17, judo 15, Gymnastics 14, table tennis 12, wrestling 20) and 58 team athletes (handball 23, basketball 13, volleyball 10, football 12) with formal licensed and average ages 13.08&plusmn;1.36 years were participated as voluntarily. For demographic characteristics, participants have filled in questionnaires and Bass Stick static balance, Y dynamic balance, Nelson hand reaction time and D2 attention test were applied. First, we have applied the Kolmogorov-Smirnov test for normality of the data, the normal distribution is observed and then independent t test was used. In order to see the relationship between data, Pearson&rsquo;s correlation test was applied. The average sporting age of participants was 4.32 &plusmn; 1.87 years, height 1.59 &plusmn; 0.11m, body weight 50.18 &plusmn; 12.74 kg and per week training time 10.33 &plusmn; 4.41 hours. In addition, their BMI values were​19.49 &plusmn; 3.10 kg/m2 which is in the normal range, i.e., no difference between individual and team athletes was observed. It has been observed that for individual athletes, total number of items is 525.42 &plusmn; 108.29, total number of errors is 454.04 &plusmn; 105.86, concentration performance is 182.14 &plusmn; 62.53, reaction rime is 0.29 &plusmn; 0.06 sec, static balance is 7.10 &plusmn; 4.49 sec, dynamic balance is 208.37 &plusmn; 32.20 cm. On the other hand, for team athletes, these values were 500.59 &plusmn; 79.70, 382.31 &plusmn; 93.60, 168.35 &plusmn; 56.51, 0.26 &plusmn; 0.05 sec, 5.68 &plusmn; 2.67 sec and 187.15 &plusmn; 29.99 cm, respectively. We have found that while age increased the static and dynamic balance increased, but training time increased solely the dynamic balance increased. In addition, when taking into account the static and dynamic balance, it has been observed that the individual athletes were better than the team athletes but for the reaction time was contrary, i.e., team athletes were better than the individual ones.