There are ongoing debates around the world regarding the effects of climate change on agriculture. All sectors are known to be affected by climate change, and the agricultural sector is no exception. The present study investigates the effects of climate change on agriculture in Turkey in the 1961-2018 period. In order to determine the link between the variables, an Autoregressive Distributed Lag (ARDL) bounds testing approach to cointegration and Vector Autoregressive (VAR) analysis are applied. Results of the study show that CO2 emissions have a significant impact on agriculture. Thus, as Turkey's population increases, food sufficiency and security will emerge as more important issues over the next decade, it is vital to take adaptive measures to cope with climate change and its impact on agriculture.

Bilimin ve inovasyonun, büyümenin ve ekonomik gelişmenin ana etkenleri olduğu bilinmektedir. İktisadi kalkınma ve refah seviyesini artırmada rol oynayan ana etkenlerin başında ise dijital ve mobil ekosistemler gelmektedir. Bu çalışma ekonomik kalkınmanın tarihsel yapısını incelemenin yanı sıra, temel Bilgi ve İletişim Teknolojileri (BİT) değişkenlerinden olan dijital gelişim ve bilgi toplumu süreçlerine odaklanmaktadır. Sonrasında odağını "Ekonomik Karmaşıklığın Atlası", "Ekonomik Giriftlik Yapı Göstergesi (ECI)" gibi daha güncel, sistematik ve karmaşık yaklaşımlara daraltmakta ve Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin (BİT) dünyada ve Türkiye'de makroekonomik gelişim göstergeleri üzerindeki etkileri incelenmektedir. Sonuç olarak, bu çalışma ekonomilerin yurt genelinde yaptıkları Bilgi ve İletişim Teknolojileri (BİT) altyapısı yatırımlarının etkileri ve bunun sektörel ekosistemler aracılığıyla ülkenin altyapısını değerlendirebilme yeteneğine katkısını ortaya koymaktadır.

Kooperatifler, kırsal kalkınmada, kıt kaynaklara sahip olan üreticilerin verim ve gelirlerini artırmada, tarımsal gelişmeyi sürdürülebilir hale getirmede önemli araçlardan biri olup, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde etkin bir biçimde kullanılmaktadır. Küçük ölçekli üreticiler, dezavantajlı yapıları nedeni ile çağdaş tarım piyasalarına adapte olurken birçok zorlukla karşı karşıya kalmaktadır. Ancak, kooperatifler üreticilerin bu zorluklarla başa çıkmalarına yardımcı olan kurumsal yapılar olarak karşımıza çıkmaktadır. Ülkemizde başlangıcı 1863 yılına dayanan modern kooperatifçilik, Cumhuriyet Döneminde Atatürk'ün önderliğinde yapılan yasal düzenlemelerle, ön plana çıkmış, planlı kalkınma döneminde verilen devlet desteği ve yönlendirmesi ile önemini korumuştur. Bununla birlikte, bir takım yapısal sorunlarla karşı karşıya olan ülkemiz tarımsal kooperatifçiliği günümüzde istenilen düzeye ulaşamamıştır. Bu çalışma, dünyada ve Türkiye'de kooperatifçiliğin tarihsel gelişimini ve yapısını ortaya koyarak, mevcut durumu karşılaştırarak ve kooperatiflerin tarımsal ekonomideki rolünü irdeleyerek ülkemizdeki kooperatifçiliğin gelişimine katkı sağlamayı amaçlamaktadır.

İnsanoğlunun en içgüdüsel ihtiyacı gıdadır. Günümüzde 7 milyardan fazla insan için gıda güvenliğini sağlamak hiç kolay değildir. Birleşmiş Milletler'in tahminlerine göre 2050 yılında Dünya nüfusu 9 milyarı aşacaktır. Bu nedenle tarımsal işlemlerin verimliliğini artırmak için birçok analitik araç kullanarak arazideki değişkenlikleri yönetmek ve birim alandan yüksek verim elde etmek bir gerekliliktir. Dijital teknolojileri kullanarak uluslararası ve yerel pazar taleplerini takip etmek, küresel rekabetçi bir üretime kavuşarak GSYİH'ye önemli ölçüde katkıda bulunulabilir. Tarım sektörü, üretim, gıda güvenliği ve beslenme, değişen iklim koşulları, çevresel bozulma, kara deniz biyoçeşitliliğinin kaybı ve uluslararası tarımsal emtia piyasalarının fiyat dalgalanması ile ilgili sayısız zorlukla karşı karşıya kalsa da, modern teknolojilerin, tarımda kullanımının yaygınlaşması tarımı bilgi odaklı hale getirmiştir. Dolayısıyla tarım sektöründe dijitalleşmeyi yaygınlaştırmak ve desteklemek son derece önemlidir. Bu nedenle, doğru ve ilgili bilginin doğru zamanda (kullanıcı dostu), uygun formatta ve en uygun iletişim aracının kullanılmasıyla sunulması çok önemlidir, böylece iletilen bilgiler, insanların geçim kaynakları üzerinde bir etkiye sahip olacaktır. Bu çalışma ile Tarım ve Gıda sektöründe dijital teknoloji kullanımında mevcut durum, sorunlar ve olası çözüm önerilerin Ar-Ge açısından değerlendirmek amaçlanmıştır.

Araştırma ve geliştirme (Ar-Ge) harcamaları inovasyonda, verimliliğin arttırılmasında ve ekonomik büyümede önemli bir rol oynamaktadır. Tarımsal üretimde de kalite ve verimliliği arttırmak için kamu ve özel sektör tarafından Ar-Ge harcamaları yapılmaktadır. Bu çalışmada; dünyada ve Türkiye'de tarımsal Ar-Ge harcamalarının mevcut durumunun ortaya konması, ayrıca Türkiye tarım sektöründe yapılan Ar-Ge harcamaları ve tarımsal hasıla arasındaki ilişkinin Granger nedensellik testi ile 2003-2017 yılları verileri kullanılarak incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın sonuçları, tarımsal Ar-Ge harcamaları ve tarımsal hasıla arasında iki yönlü bir nedensellik bulgusunu ortaya koymaktadır. Diğer bir deyişle, Ar-Ge harcamaları tarımsal hasılayı, tarımsal hasıla da Ar-Ge harcamalarını olumlu olarak etkilemektedir.