Rosehips, which are commonly grown in nature in shrub form, are always popular due to their importance in terms of nutrition and health. Because fruits are rich in vitamin C, total phenol and mineral contents and antioxidant activities. Nowadays, there is high demand for natural products. Rosehip grows spontaneously in Turkey. In this study, 9 individuals were examined. Consequently, significant differences were stated according to genotypes for pomological and phytochemical characteristics. Vitamin C, phenol and antioxidant activity were found to affect P and Zn nutrients. Additionally, it was detected that P, K, Ca, Mg, Na Fe, Cu, Zn and Mn contents ranged in 0.09-0.17%, 1.35-1.86%, 1.05-1.44%, 0.43-069%, 50.00-100.00 ppm 28.50-48.30 ppm, 3.30-7.00 ppm, 8.06-12.56 ppm and 50.85-85.35 ppm, respectively. In this context, one of the genotypes has been found promising due to its content.

No abstract

The wild asparagus Asparagus acutifolius L. is common in the Mediterranean Basin. Wild asparagus spears are an important food source within their native range, and can be used as a sustainable nutrition source. In addition, interest has risen in wild relative species of Asparagus as a source of genetic improvement in Asparagus officinalis L. In this study, the quality traits (spear colour, total soluble solid content, dry matter content and chlorophyll and sugar fractions) and health-related compounds (total phenolics and antioxidant capacity) of fresh spears of wild and cultivated asparagus grown in Turkey were compared using the same three harvest periods for two consecutive years. The results of this study indicated that spears of wild asparagus contained a higher level of greenness (–a*), hue angle, total soluble solid, dry matter, chlorophyll, sugars, total phenolic content and antioxidant activity, compared to cultivated asparagus. Although there was no significant difference in the total soluble solid, glucose, sucrose and antioxidant activity in the contents of the spears of both species throughout the season, the colour, dry matter, chlorophyll, fructose, total sugar and total phenolic content were subject to seasonal variations. Colour, chlorophyll and total phenolic content showed some minor fluctuations over the course of the season, but the patterns of fructose and total sugar differed, which tended to increase throughout the harvest season. The present work suggests greater quality traits and biochemical compounds of the spears of A. acutifolius compared with those of commonly cultivated species.

Amaç: Çalışma, iki farklı toprak tipinde yetiştirilen Uno Rosso ve H-5803 sanayi domatesi (Lycopersicon esculentum Mill.) çeşitlerinin verim ve meyve kalitesindeki değişimin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Materyal ve Metot: Kumlu-tın ve killi-tın toprak tipinde yetiştirilen her iki sanayi domatesi çeşitlerinin bitki besleme ve kültürel işlemler aynı şekilde yapılmıştır. Parsellerden ticari olum dönemde hasat edilen domates meyvelerinde verim ve bazı kalite parametreleri incelenmiştir. Bulgular: Kumlu-tın toprak tipinde H-5803 domates çeşidinin meyve verimi (9405.0 kg/da) ve salça verimi (1652.1 kg/da) daha yüksek iken, killi-tın koşullarda ise Uno Rosso çeşidinin meyve verimi (9075.0 kg/da) daha yüksek bulunmuştur. H-5803 domates çeşidinin meyve ağırlığı killi-tın ve kumlu-tın toprak tipinde en yüksek olup, sırasıyla 96.10 g ve 89.87 g olarak belirlenmiştir. Sonuç: H-5803 ve Uno Rosso sanayi domatesi çeşidinin meyve sertliği, meyve ve pulp rengine, suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asit miktarı, EC değeri, likopen, C vitamini, toplam fenol miktarı ve antioksidan aktivitesi her iki toprak tipinin etkisi önemli bulunmamıştır.

Bu çalışmada, ticari üretim yapılan bir bahçede yetiştirilen üç çilek çeşidinin (Rubygem, Camarosa, Amiga) ticari olgunluk aşamasında hasat edilen meyvelerinin fiziksel özellikleri ve kimyasal bileşimleri belirlenmiştir. Rubygem (28.35 g) ve Amiga (28.11 g) çilek çeşitlerinin meyve ağırlığı, Camarosa çeşidine (23.45 g) göre daha yüksek bulunmuştur. Amiga çilek çeşidinin meyve boyu 49.91 mm ile en uzun, Camarosa çeşidi ise 42.02 mm ile en kısa olmuştur. Genel olarak Rubygem çilek çeşidinin meyveleri konik-kama, Camarosa'nın kama-silindirik-konik ve Amiga'nın ise uzun konik-kama şeklinde, Rubygem ve Camarosa çeşitlerinde akenlerin renginin kırmız-sarı renkte, Amiga çeşidinde ise sarı renkte olduğu tespit edilmiştir. Amiga çilek çeşidinin L*, b*, C* ve h° değeri ve meyve sertliği (14.03 N), diğer çilek çeşitlerine göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Çilek meyvelerinin toplam fenol miktarı, Rubygem çeşidinde en yüksek (142.08 mg GAE 100 g -1 ), Amiga çeşidinde ise en düşük (132,31 mg GAE 100 g -1 ) bulunmuştur. Çilek meyvelerinin suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asit, C vitamini miktarı ve antioksidan aktivitesi çeşitlere göre önemli farklılıklar göstermemiş, sırasıyla %7.55-%8.09, 0.56-0.62 g 100 mL -1 , 62.92-66.63 mg 100 g -1 ve 42.17-48.06 µmol TE g -1 arasında değişmiştir. Çilek çeşitlerinde incelenen meyve eni, iç dolgunluğu, a* değeri ve pH değeri birbirine benzerlik göstermiştir. Bu bölgede yetişen çilek meyvelerinin iri, iç dolgunluğu Rubygem ve Amiga, sertliği Amiga, toplam fenolik madde miktarı Rubygem çeşidinde en yüksek iken meyvenin kimyasal bileşimi bakımından önemli farklılıklar gözlenmemiştir.