W artykule przedstawiono wybrane problemy dotyczące wykorzystania nowego poglądu jako instrumentu kreatywnie wpływającego na zmienioną formułę działania na linii siły zbrojne -nauka -przemysł. Zagadnienia te poruszono w aspekcie powstania nowej Rady Naukowo-Przemysłowej MON i jej intensywnej współpracy z resortami, cywilnymi i wojskowymi jednostkami naukowo-badawczymi oraz firmami przemysłu obronnego. Wskazano na wątpliwość podjętych decyzji w związku z przeniesieniem działań offsetowych z MG do MON w sytuacji potencjalnej możliwości zagrożenia bezpieczeństwa pań-stwa. Zaproponowano rozwój systemu agencyjnego, w tym utworzenie agencji ds. inwestycji obronnych, która miałaby za zadanie przejęcie obsługi przemysłowego potencjału obronnego od MG i MON. Wykazano konieczność rozwoju sektora zbrojeniowego zgodnego z zapisami Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej oraz wymogami rynku euro-atlantyckiego. Zaakcentowano rolę służb specjalnych w procesie ochrony przemysłowego potencjału obronnego w ramach zadania z obszaru bezpieczeństwa ekonomicznego. Omówiono korzyści wynikające z organizacji corocznego Międzynarodo-wego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach w propagowaniu osiągnięć przemysłu obronnego i polskiej myśli naukowej. Oceniono, że brak odpowiednich strukturalnych rozwiązań w sektorze obronnym ma niedobry wpływ na rozwój MW RP. Znaczącym przykładem bieżącej sytuacji polskich sił morskich jest fakt, iż dziś stały się one jedynie przybrzeżnymi siłami. Niemniej jednak oczekuje się, że nowy okręt patrolowy ORP "Ślązak" rozpocznie nową drogę rozwojową naszej Marynarki Wojennej.Słowa kluczowe: nowy pogląd, siły zbrojne, nauka, przemysł, kooperacja, przemysł obronny, Rada Naukowo-Przemysłowa MON WSTĘPW aspekcie pogłębiających się rozwarstwień pomiędzy aktualnymi możliwościami krajowego uzbrojenia i sprzętu wojskowego (UiSW) a obecnymi światowymi rozwiązaniami w zakresie techniki wojskowej wypływa problem wypracowania nowego

Dobrze rozumiane współdziałanie między podmiotami, takimi jak przyszła Agencja ds. Inwestycji Obronnych, a administracją rządową może być postrzegane jako korzystne działanie dla dobra rozwoju inwestycji obronnych w kraju. Offset jest integralną częścią współpracy międzynarodowej. Dlatego też istotnym zagadnieniem wydaje się dalsze poszerzanie zagranicznej współpracy polskiego przemysłu obronnego. Offset przyczynia się do wspierania misji sektora obronnego poprzez aktywne uczestnictwo przedsiębiorców w targach i przetargach międzynarodowych, zawieranie bilateralnych umów o współpracy przemysłów obronnych z wybranymi państwami, współpracę przedsiębiorców w ramach Unii Europejskiej i w ramach NATO. Zgodnie z zamiarem dalszego rozwoju rynku wewnętrznego UE i z podejmowaniem starań wyrównywania szans w zakresie dostaw państwa unijne z Europy Środkowo-Wschodniej powinny dokładać wszelkich wysiłków na rzecz wspierania praktyk offsetowych. W szczególności taka sytuacja powinna mobilizować przedstawicieli środowiska polityki do wspierania offsetu. Wymagania offsetowe powinny nam pozwolić na zmniejszenia istniejącej, dużej różnicy rozwojowej pomiędzy bogatymi i biednymi państwami UE. Dlatego też offset powinien być częścią wewnętrznego rynku UE, wzmacniając tym samym sektor obronności. Podtrzymując i rozwijając offsetowe zdolności w celu realizacji bieżących i przyszłych wyzwań bez względu na surowe budżetowe ograniczenia, stałyby się one tylko możliwe przy wdrożeniu polskich reform strukturalnych. To znaczy, że należy podjąć decyzję dotyczącą stworzenia systemu agencyjnego i zapoczątkowania tego zamierzenia poprzez utworzenie Agencji ds. Inwestycji Obronnych. W ten sposób można zbudować nowy fundament dla rozwoju cywilno-wojskowej współpracy.