Chondromyxoid fibroma (CMF) of the calcaneus is extremely rare. We report a case of CMF of the calcaneus in a 34-year-old female. She had foot pain for one year and had increased pain for the last two months. The patient complained of limping due to the pain she felt. CMF of the calcaneus was treated with curettage and bone grafting. The patient was allowed to mobilize the very next day of surgery with weight bearing as much as she could tolerate. No recurrence was encountered during the 18-month follow-up of the patient. The patient could perform activities in her daily life painlessly. Carefully performed curettage and bone grafting is an effective treatment method in the treatment of CMF of the calcaneus. CMF in the calcaneus may not be as rare as it is thought, and should be considered in the differential diagnosis.

Objective: The aim of this study is to investigate the relationship between hip abductor muscle strength and functionality in individuals with hip osteoarthritis. Method: Forty-four individuals with end-stage unilateral hip osteoarthritis having a mean age of 63.45±10.50 were included in this study. Oxford hip score (OHS), abductor muscle strength test of both hips, visual analogue scale, and timed up and go test were applied to all individuals. Results: The correlation analysis revealed a moderate level and statistically significant relation between the muscle strength of the healthy hip and the OHS (r:0.28 p:0.03), pain during activity (r:-0.41 p:0.003), and pain at rest (r:-0.33 p:0.01). Conclusion: In patients with unilateral hip osteoarthritis, a moderate relationship between healthy hip abductor muscle strength and the OHS and visual analogue scale was found. To increase the functional level of patients with hip osteoarthritis, which is reduced due to pain-related limitations of motion, strengthening the healthy hip is crucial. In addition, the reduction of pain due to hip osteoarthritis is key to achieve functionality.

Geniş ostekondral eklem kıkırdak lezyonları sık görülür ve tedavisi zordur. Kondral lezyonlar için literatürde mikrokırık, otolog osteokondral transplantasyon ve otolog kondrosit implantasyonu gibi çeşitli cerrahi tedavi seçenekleri tanımlanmıştır. Bu cerrahi yöntemlerin başarısız olması veya geniş osteokondral defekti olan hastalar için taze osteokondral allogreft (OKA) biyolojik kurtarıcı cerrahi tedavi seçeneği olarak kullanılmaktadır. Taze OKA'nın prensibi, kıkırdak defektlerinin subkondral kemikle birlikte osteokondral allogreft transferiyle değiştirilmesidir. Bu allojenik osteokondral doku, altta yatan bir subkondral kemikle birlikte canlı kondrositlere sahiptir ve matür hiyalin kıkırdaktan oluşur. Allojenik dokular daha önce kıkırdak hasarı geçirmemiş 35 yaş altı genç hastalardan elde edilir. Donörden elde edilen dokuların serolojik testlerinin ardından uygun ortamda dondurulmadan hücre canlılığı kaybedilmeden saklanır. Literatürde taze OKA transplantasyonu kıkırdak defektleri için güvenilir bir tedavi seçeneği olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, eklem osteokondral defektlerinin tedavisinde kullanılan taze OKA transplantasyonunun klinik ve radyolojik sonuçlarını sunmak ve allogreft dokunun hazırlanması ve elde edilmesiyle birlikte cerrahi tekniğini tanımlamaktır.

Kondral debridman (KD) kıkırdak lezyonlarının tedavisinde en sık kullanılan cerrahi yöntemdir. [1] Hasarlı kıkırdak dokunun mekanik yolla temizlenerek eklemden uzaklaştırılmasını sağlar. Basit, ucuz, teknik beceri gereksinimi düşük olmasının yanında donör saha olmaması (subkondral kemiğin korunması) sayesinde hızlı rehabilitasyona imkân vermesi gibi avantajları vardır. Lezyon alanındaki hasarlı, gevşek kıkırdak ve fibrilleri sağlıklı kıkırdak doku sınırına kadar