Physiological and metabolic changes arising in elderliness may increase the risk of trauma. The causes of trauma and trauma severity may vary with age. We aimed to determine the causes of trauma, traumatic lesions, and permanent damage status in the geriatric population by analyzing forensic trauma cases. Materials and Method: Subjects were randomly selected from patients aged ≥65 years whose forensic evaluation was performed at the department of forensic medicine. The sample size was determined with Epi-Info version 7 software. SPSS Windows 20.0 software was used to analyze the data. Results: Of the patients, 68.9% were male and 31.1% were female, with a mean age of 72.8 ± 6.11 years. Among them, 53.8% and 46.2% were exposed to trauma due to non-accidental causes and an accident, respectively. Such accidental injuries most commonly occurred due to traffic accidents (78%) and falls (16.7%), whereas non-accidental injuries most commonly occurred due to intentional injuries (96.1%). Accidental and non-accidental injuries were most commonly seen in females and males, respectively. The injury severity score was higher for accidental injuries. Minor and major injuries were observed in 95.1% and 4.9% patients, respectively, according to the injury severity score. Of the major injuries, 42.9% were in the head and neck region. Conclusion: According to our results, non-accidental traumas in the geriatric population are similar to those in other age groups, whereas injuries due to falls increase in the former with a decrease in physiological reserves. Trauma severity appears to be more severe in accidental injuries.

No abstract

Amaç: Türk Medeni Kanunu göre erkek ve kadın on yedi yaşını doldurmadıkça evlenemez. Ancak, hâkim olağanüstü durumlarda ve pek önemli sebeple on altı yaşını doldurmuş olan erkek veya kadının evlenmesine izin verebilir. Bu çalışmada Medeni Kanun’a göre erken evlilik için müracaat ederek, adli tıbbi değerlendirmesi yapılan olgulara ait sosyodemografik özelliklerin incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Türk Medeni Kanun’un 124. Maddesine göre erken evlilik için müracaat eden ve adli tıbbi değerlendirmesi yapılan 39 olgu çalışma kapsamında ele alınarak, yaş, cinsiyet, eğitim ve evlilik ile ilişkili sosyodemografik özellikleri araştırıldı.  Bulgular: Olguların tümü kadın olup, %53,8’i (n=21) gerçek doğum tarihleri ile nüfus kayıtlarının farklı olduğunu belirtti. Tüm olguların kemik yaş tespiti yapıldı ve %43,6’sının (n=17) kimlikteki yaşlarından ortalama 1,9 (±0,9; min:1, maks:4) yaş büyük bulundu. Olguların %69,2’si (n=27) ilköğretim mezunu olup, %94,9’u (n=37) eğitimini evlilik sürecinden bağımsız olarak daha önceden bırakmıştı. Olguların %46,2’sinin (n=18) evlilik yaptığı ve %48,7’sinin (n=19) gebe olduğu belirlendi. Sonuç: Bölgemizde medeni kanun kapsamında erken evlilik için müracaat eden olguların tümü kadın olup, önemli bir kısmı eğitimlerini ilköğretim seviyesinde bırakmıştır. Olguların neredeyse yarısının gerçek doğum tarihleri ile kimlik yaşları farklı olup ortalama iki yaş küçüktür.