Altitude training has become increasingly popular in recent decades. Its central and peripheral effects are well-described; however, few studies have analyzed the effects of intermittent hypobaric hypoxia (IHH) alone on skeletal muscle morphofunctionality. Here, we studied the effects of IHH on different myofiber morphofunctional parameters, investigating whether contractile activity is required to elicit hypoxia-induced adaptations in trained rats. Eighteen male Sprague-Dawley rats were trained 1 month and then divided into three groups: (1) rats in normobaria (trained normobaric inactive, TNI); (2) rats subjected daily to a 4-h exposure to hypobaric hypoxia equivalent to 4,000 m (trained hypobaric inactive, THI); and (3) rats subjected daily to a 4-h exposure to hypobaric hypoxia just before performing light exercise (trained hypobaric active, THA). After 2 weeks, the tibialis anterior muscle (TA) was excised. Muscle cross-sections were stained for: (1) succinate dehydrogenase to identify oxidative metabolism; (2) myosin-ATPase to identify slow- and fast-twitch fibers; and (3) endothelial-ATPase to stain capillaries. Fibers were classified as slow oxidative (SO), fast oxidative glycolytic (FOG), fast intermediate glycolytic (FIG) or fast glycolytic (FG) and the following parameters were measured: fiber cross-sectional area (FCSA), number of capillaries per fiber (NCF), NCF per 1,000 μm2 of FCSA (CCA), fiber and capillary density (FD and CD), and the ratio between CD and FD (C/F). THI rats did not exhibit significant changes in most of the parameters, while THA animals showed reduced fiber size. Compared to TNI rats, FOG fibers from the lateral/medial fields, as well as FIG and FG fibers from the lateral region, had smaller FCSA in THA rats. Moreover, THA rats had increased NCF in FG fibers from all fields, in medial and posterior FIG fibers and in posterior FOG fibers. All fiber types from the three analyzed regions (except the posterior FG fibers) displayed a significantly increased CCA ratio compared to TNI rats. Global capillarisation was also increased in lateral and medial fields. Our results show that IHH alone does not induce alterations in the TA muscle. The inclusion of exercise immediately after the tested hypoxic conditions is enough to trigger a morphofunctional response that improves muscle capillarisation.

Bu çalışmada stres üriner inkontinanslı kadınlarda kaçırılan idrar miktarının algılanan yaşam kalitesi ve algılanan kuruluk hissi üzerindeki etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Stres üriner inkontinanslı 232 kadın ped testi sonuçlarına göre "hafif," "orta" ve "şiddetli/çok şiddetli" idrar kaçıran olmak üzere üç gruba ayrıldı. Kadınların fiziksel özellikleri, sosyodemografik özellikleri ve üriner inkontinans şikayet süreleri kaydedildikten sonra, algılanan kuruluk düzeyi ve algılanan yaşam kaliteleri Vizüel Analog Skalası (VAS) ile, yaşam kaliteleri ise Üriner İnkontinanslı Hasta Yaşam Kalitesi Anketi ile ölçüldü. Bulgular: Stres üriner inkontinanslı kadınların idrar kaçırma miktarına göre fiziksel ve sosyodemografik özellikleri arasında fark olmadığı bulundu. Orta ile şiddetli/çok şiddetli idrar kaçıran kadınların yaşam kalitesi, kuruluk hissi, algılanan yaşam kalitesi ve üriner inkontinans şikayet süreleri arasında fark olmadığı, hafif idrar kaçıran kadınlar ile bu iki grup arasında fark olduğu saptandı. Tartışma ve Sonuç: Hafif derecede stres üriner inkontinanslı kadınların diğer iki gruba göre, algıladıkları yaşam kalitesinin daha iyi olduğu ve kendilerini daha kuru hissettikleri bulundu. Orta ile şiddetli/çok şiddetli stres üriner inkontinanslı kadınların yaşam kalitelerini ve kuruluk hissini algılamalarının benzer olduğu görüldü. Anahtar Sözcükler: stres üriner inkontinans; yaşam kalitesi; üriner inkontinans şiddeti.

Bağımlılık Testi'nden 0.26±0.99 puan aldığı görüldü. Yaş ile Egzersizde Davranışsal Düzenlemeler Ölçeği-2'nin güdülenmeme alt boyutu arasında negatif bir ilişki saptandı (r:-0.197, p:0.004). Katılımcıların vücut kütle indeksi değerleri ile Egzersizde Davranışsal Düzenlemeler Ölçeği-2'nin dışsal düzenleme alt boyutu arasında pozitif bir ilişki bulundu (r:0.215, p:0.002). Genel sağlık durumu ile egzersiz davranışı ve sigara bağımlılığı arasında istatistiksel olarak bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Sonuç: Çalışmamızda öğrencilerin egzersiz davranışlarını ağırlıklı olarak güdülenme ile yönettikleri, çoğunluğun sigara bağımlısı olmadığı ve genel sağlık durumlarının da ağırlıklı olarak orta-iyi düzeyde olduğu görüldü. Yaş ve vücut kütle indeksinin egzersiz yapma davranışını etkilediği saptandı. Öğrencilerin yaş alımı olmadan erken dönemde farkındalıklarının artması önemlidir. Bununla birlikte vücut kütle indeksi artmış bireylerin dış görünüş odaklı egzersiz yapmalarının hatalı sonuçlar doğurabileceği, öncelikle doğru bir değerlendirme yapılması gerektiği ve kişiye özel egzersiz programlarının düzenlenmesi gerektiği düşünülmüştür.

No abstract

PURPOSE: This study aimed to examine symptom severity, posture, and balance of children with primary monosymptomatic nocturnal enuresis (PMNE) and compare to a healthy control group. METHODS: Thirty-five children with PMNE and 34 healthy children were included in this study. Physical and sociodemographic characteristics of the children were recorded. Symptom severity was assessed with a Vancouver Non-Neurogenic Lower Urinary Tract Dysfunction/Dysfunctional Elimination Syndrome Questionnaire (NLUTD/DES), a four-day bladder diary and a seven-day bowel diary. Standing postural alignment was assessed with the Spinal Mouse device, and the sensory integration of static balance and dynamic standing balance was assessed with the Biodex Balance System SD. RESULTS: Compared to healthy controls, children with PMNE demonstrated increased symptom severity (p = 0.001), increased upright lumbar lordosis (p = 0.018) and sacral-hip angles (p = 0.029), decreased static balance in the sensory condition of unstable surface with eyes closed (p = 0.001), and decreased mediolateral dynamic balance (p = 0.049). CONCLUSION: Children with PMNE demonstrate altered postural alignment, static and dynamic postural instability, and greater symptom severity on the Vancouver NLUTD/DES than age-matched controls.