Maasiru'l-Umerâ gibi diğer ana kaynaklardan yararlanılmıştır. Bununla birlikte Babürlü tarihi araştırmalarına yönelik güncel literatürden de faydalanılmıştır.

Hindistan'da 1526'da kurulan Babürlü Devleti'nde zaman zaman siyasi, iktisadi ve sosyal nedenlerden dolayı başkent değişikliğine gidilmiştir. Bu bağlamda Agra, Delhi, Fetihpur Sikri ve Lahor şehirleri farklı zamanlarda başkentlik görevini üstlenmişlerdir. Ancak; başkent değişikliği ya da taşınması durumunda, daha önce başkent olan şehrin yıldızı hiçbir zaman sönmemiş, canlılığı devam etmiştir. Çünkü Agra ve Delhi ticari anlamda cazibe merkezleri olmanın yanı sıra kadim tarih üzerine inşa edilmişlerdir. Fetihpur Sikri, dinî ve ruhanî şahsiyetlere ev sahipliği yapmıştır. Lahor ise jeostratejik konumu ile askerî açıdan önem arz etmenin yanı sıra kara ticaretini Hindistan'ın diğer bölgelerine bağlayan önemli bir kavşak olma görevini üstlenmiştir. Babürlü Devleti'nde başkent olan şehirleri konu alan bu çalışmanın zaman sınırlılığını 1526 ila 1707 yılları arasındaki kesit oluşturmaktadır. Çalışmada yararlanılan kaynaklar ise Vekayi (Baburname), Ekbername ve Tüzik-i Cihangiri (Cihangirname) gibi Babürlü padişahlarının ya da yakınlarının kaleme aldığı kaynaklar ile Hindistan'a giden Bernier ve Tavernier gibi seyyah ve tüccarların izlenimlerinin yer aldığı hatırat ve raporlardır. Ayrıca Hindistan ve Babürlü şehir tarihi araştırmalarını konu alan güncel literatürden de faydalanılmıştır.

Bu çalışmanın zaman sınırlılığı 17. yüzyılın başlarında Babürlü Devleti'nin hükümdarı Cihangir Şah Dönemi'ne isabet etmektedir. Çalışmanın amacı ise, İngilizlerin Hind deniz ticaretine sahip olmak için Hindistan'da varlık gösterdiği ilk yıllarda, seyyah, tüccar ve elçiler aracılığı ile Hindistan'da tutunma çabalarının neler olduğunun açıklanmasıdır. Bu çalışmada ayrıca İngilizlerin Babürlü Devleti'nden izin alarak Surat'ta açtıkları fabrikanın işleyişi hakkında bazı bilgiler sunmaktır. Böylelikle bu bilgiler ışığında Hindistan'ın kaderini etkileyen İngiliz Doğu Hindistan Şirketinin kuruluş aşamasında ona imkân oluşturan etkenlerin tespit edilmesi hedeflenmektedir. Çalışmada yararlanılan kaynaklar ise, döneme ilişkin siyasetname, seyahatname gibi ana kaynaklar ile çeşitli yerli ve yabancı yardımcı kaynaklardır.