No abstract

, P7; DHSc, OCS, MTC, FAAOMPT1). Haxby Abbott, MScP7; DipPhty, MTC, MNZCP2Study Design: We report 2 cases in which a novel tibialis posterior muscle stretch is used to treat heel pain and lower extremity impairment. Objectives: To explore dysfunction of the tibialis posterior as a source of heel pain. Background: Heel pain is a common symptom of orthopaedic dysfunction of the lower extremity. Tibialis posterior tendon dysfunction is well documented in the medical and surgical literature, but its identification in its early or precursive stages has received little attention. Methods and Measures: An examination and treatment outline, incorporating a novel assessment and stretching technique, is presented. .% Dysfunction of the tibialis posterior tendon has received attention in medical and surgical literatu~-e,".~~.'~.~~~~ but it has received little study in its early stages, before surgical intervention is required. We describe a tibialis posterior dysfunction with no clinically identifiable tendonitis, but with myofascial tightness identifiable by a specific muscle length test. We refer to this dysfunction as tibialis posterior myofascial tightness (TPMT) .In this report we identify the symptoms and signs of TPMT, describe a novel technique for its assessment and treatment, and present 2 case reports that illustrate its symptoms, signs, and clinical management.

The purpose of this case report is to relate an episode of movement impairment at the cuboid calcaneal articulation leading to symptoms of iliotibial band (ITB) syndrome. An explanation of the etiology and clinical diagnosis in relation to the differential diagnosis, treatment techniques, and patient outcomes are described. The 24-year-old female tri-athlete reported pain at Gerdy's tubercle and lateral femoral condyle areas occurring within 2 miles of a run. VAS score was 6/10 for the running activity and the lower extremity functional scale (LEFS) score was 93% (74/80). Over the previous 2 years, the ITB symptoms had failed to resolve with extensive conservative treatment at the knee. On weight bearing, the patient demonstrated pain free limitation of active midtarsal pronation more than supination, which correlated with a decrease in passive internal rotation of the cuboid. Symptoms resolved after one cuboid whip manipulation and the patient was able to run pain free. Post-manipulation treatment consisted of two more sessions, which included motor retraining for weight bearing active midtarsal pronation and supination. LEFS was 100% (80/80) and VAS 0/10 with running greater than 10 miles. While causality cannot be inferred from a single case, this report may foster further investigation regarding the differential diagnosis and treatment of a hypomobile cuboid.

No abstract

Mobilization with movement applied to the elbow affects shoulder range of movement in subjects with lateral epicondylalgia [Manual Therapy 2001;6 (3):170-7] Onderzoekers hebben door klinische observaties een verband gesuggereerd tussen de bewegingsuitslagen van de schouder en epicondylitis lateralis (EL). In dit onderzoek brengen zij verslag uit over het effect van een eenmalige interventie door middel van een op de elleboog toegepaste mobilisering met beweging (MMB) op de uitslag van de rotatie in de schouder bij proefpersonen met EL. Driee¨ntwintig proefpatie¨nten met EL namen deel aan het onderzoek.In een onderzoeksopzet met tests vo´o´r en na de MMB werden de uitslagen van de endo-en exorotatie bij zowel de aangedane als de niet-aangedane extremiteit voor en na de toepassing van MMB gemeten met een hoekmeter. Er werden vo´o´r de interventie significante verschillen aangetroffen in de uitslag van de exorotatie tussen de niet-aangedane en de aangedane schouders van patie¨nten met EL, maar na de interventie was er geen significant verschil meer aantoonbaar.Geconcludeerd kan dus worden dat er een beperkte schouderrotatie bestaat bij patie¨nten met epicondylitis lateralis, mogelijk ten gevolge van een gefaciliteerd niveau van spiertonus in de schouderrotatoren. De endo-en exorotatie in de schouder neemt significant toe na MMB op de elleboog bij proefpersonen met een eenzijdige EL. Verrassend genoeg is deze toename in de bewegingsuitslag ook zichtbaar aan de niet-aangedane extremiteit. Deze bevindingen wijzen erop dat MMB's een neurofysiologisch overgebrachte verlaging bewerkstelligen in de rusttonus van spieren.