Yıllık kamu harcamaları (KH) ve vergi gelirleri (VG) verileri kullanılarak, Peacock ve Wiseman tarafından öne sürülen "Sıçrama Tezinin" Türkiye'de geçerliliği darbeler bakımından 1924-2016 dönemi için analiz edilmiştir. İncelenen dönem, Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşundan sonraki ilk yıldan günümüze kadar uzandığı için, ülkeye ait tüm verileri kapsamakta ve ülke tarihinde yaşanan tüm savaş, darbe gibi olağanüstü dönemleri içermektedir. Sıçrama tezinin geçerliliği yapısal kırılmaları göz önünde bulundurarak çoklu yapısal kırılmaya izin veren Kapetanios (2005) testi kullanılarak test edilmiştir. Kamu harcamaları ve vergi gelirleri serilerinin her ikisi de yapısal kırılmalar altında durağan çıkmakta olup serilerde meydana gelen kırılmaların tarihleri dikkate alındığında sıçrama hipotezinin Türkiye'de genel olarak geçerli olduğu tespit edilmiştir.

This is an open access article under the terms of the Creative Commons Attribution License, which permits use, distribution and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.

Küreselleşme ile beraber pek çok farklı alanda olduğu gibi gelir eşitsizliğinde de önemli değişimler meydana gelmiştir. Bu alanda meydana gelen değişimler, bazen gelir eşitsizliğini azaltma yönünde bazen ise artırma yönünde olmuştur. Bu çalışmanın temel motivasyonu da bu farklı etkileri ortaya çıkarmaktır. Milanovic (2018) çalışmasında küreselleşmenin ülkeler arası gelir eşitsizliğini azaltırken, ülke içi gelir eşitsizliğini artırdığını ifade etmektedir. Bu çalışmada bu hipotez test edilmiştir. Analiz sürecinde öncelikle seriler arasında yatay kesit bağımlılığının varlığı sınanmıştır. Bulunan sonuçlara uygun birim kök yöntemleriyle serilerin durağanlığı test edilmiş ve serilerin düzeyde durağan oldukları bulunmuştur. Sonrasında yapılan Hausman testi ile uygun regresyon yöntemi belirlenmiştir. Çalışmada üç farklı model kurulmuştur. Birinci modelde küreselleşmenin gelişmiş ülkelerde (AB-15) kişi başına düşen geliri ne yönde etkilediği araştırılmış ve küreselleşmenin gelişmiş ülkelerde kişi başına düşen geliri azalttığı bulunmuştur. İkinci modelde küreselleşmenin gelişmekte olan ülkelerin (BRICST) kişi başına düşen geliri üzerindeki etkisi incelenmiş ve küreselleşmenin bu ülkelerde kişi başına düşen geliri artırdığı tespit edilmiştir. Bu iki model sayesinde, küreselleşmenin gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olan ülkeler arasında gelir eşitsizliğini azalttığı ortaya çıkarılmıştır. Üçüncü modelde ise, gelişmekte olan ülkelerde ülke içi gelir dağılımının nasıl etkilendiği araştırılmış ve bu ülkelerde gelir dağılımının bozulduğu görülmüştür. Dolayısıyla, Milanovic’in (2018) iddiası regresyon sonuçları tarafından desteklenmektedir. Sonuç olarak küreselleşme; ülkeler arası gelir eşitsizliğini azaltırken, ülke içi gelir eşitsizliğini artırmaktadır.