Background and ObjectivesThe ways in which homeless individuals cope with stress may differ from those relied upon by the members of the general population and these differences may either be the result or the cause of their living conditions. The aim of the study was to determine the preferred coping style among the homeless and its relationship with alcohol dependence.MethodsThe study included 78 homeless individuals and involved the collection of demographic, sociological, psychological and medical data from each participant. Coping styles relied upon when dealing with stressful situations were assessed using a Polish adaptation of the Coping Inventory for Stressful Situations. Alcohol dependence was assessed using the Michigan Alcoholism Screening Test (MAST) and a quantitative analysis of alcohol consumption.ResultsMen accounted for 91.93% of the study population. Nearly 75% of the subjects met the alcohol dependence criterion. Significant relationships were observed between the individual's age, preferred coping style and alcohol consumption level. As an individual’s age increased, the use of emotion-oriented coping styles decreased, while an increase in alcohol consumption was associated with a more frequent use of emotion- and avoidance-oriented strategies.ConclusionsThe findings of this study, similarly to those of many other studies of homeless individuals but investigating other areas (e.g. epidemiology of tuberculosis and traumatic injuries), are an exaggerated representation of associations observed in the general population. The results describe a group of people living on the margins of the society, often suffering from extremely advanced alcoholism, with clear evident psychodegradation. The presence of specific ways of coping with stress related to excessive alcohol consumption in this group of individuals may interfere with active participation in support programmes provided for the homeless and may further exacerbate their problems.

Our results indicate that the design of the social welfare system for homeless people should always take into account issues related to alcohol dependence, and each homeless person should be evaluated for possible alcohol dependence. Institutionalised material support provided to homeless individuals should be organised in such a way as to minimise the risk of promoting alcohol and nicotine dependence.

Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy, według której poziom osobistej religijności małżonków koreluje pozytywnie z ich postawami małżeńskimi. R. Jaworski jest twórcą typologii osobowej i nieosobowej religijności. Jego badania pokazują, że ludzie z pierwszym rodzajem religijności przejawiają: 1. wyższy poziom integracji osobowości, 2. wyższy poziom dostosowania w relacjach, 3. wyższy poziom wymagań, 4. centryzm (tzn. umieszczają Boga w centrum życia) i altruizm. Postawy małżeńskie oznaczają zaś permanentną skłonność do przyjmowania przez małżonków wobec siebie nawzajem określonych nastawień. Najczęściej dotyczą one takich wymiarów, jak: 1. bliskość lub dystansowanie się od siebie, 2. skłonność do pomocy lub jej brak, 3. wspólne podejmowanie decyzji lub unikanie takich zachowań, 4. stawianie określonych wymagań wobec partnera. W badaniach zastosowano Skalę Religijności Personalnej R. Jaworskiego i Skalę Powodzenia Małżeństwa M. Braun-Gałkowskiej. Uzyskane wyniki nie dowiodły postawionej hipotezy, ale pokazały, że gdy wzrasta poziom osobistej religijności, nie pojawia się ujemna korelacja między jednym z wymiarów - praktyk religijnych i postaw małżonków. Wydaje się, że najprawdopodobniej przyczyną weryfikacji negatywnej postawionej hipotezy była zbyt mała liczba osób w grupie badawczej i zastosowanie niestandardowych metod. Dlatego konieczne jest powtórzenie badań, w których wykluczone zostałyby te dwa punkty.

: Celem autora była weryfikacja hipotezy, zgodnie z którą, sytuacja epidemii koronawirusa COVID-19 negatywnie wpłynęła na realizację potrzeb psychicznych małżonków należących do wspólnoty Domowego Kościoła, w ujęciu teorii potrzeb A. Maslowa. Taki wniosek został postawiony na postawie analizy wpływu obostrzeń, wprowadzonych w Polsce w pierwszych trzech miesiącach (marzec-maj) pandemii COVID-19. Analiza 37 relacji małżonków należących do wyżej wspomnianej wspólnoty nie potwierdziła jednoznacznie postawionej hipotezy, gdyż okazało się, że spośród 254 wzmianek o potrzebach, tylko 82 zapisy mówiły o ich deprywacji, a 172 o ich zaspokojeniu. Źródła takich wyników zdają się być trojakie. Pierwszym wydaje się być brak silnych i stabilnych struktur społecznych. Ich niski poziom funkcjonowania, zgodnie z koncepcją Maslowa, negatywnie koreluje z poczuciem bezpieczeństwa, czyli przekłada się na niski poziom realizacji potrzeb psychicznych. Drugim źródłem wydaje się być filozofia życiowa badanych małżeństw, skupiająca się na rozwoju duchowym i rozwoju rodziny. Wartości te stanowią istotę formacji wspólnoty Domowego Kościoła, zatem można wysnuć wniosek, że przynależność do tej wspólnoty również pozytywnie wpływa na poczucie bezpieczeństwa i realizację potrzeb psychicznych. Trzecim źródłem może być poziom religijności badanych par, który koreluje z zaspokajaniem potrzeb psychologicznych małżonków, chociaż w naszej analizie zmienna ta nie była kontrolowana. Jedynie dalsze badania pozwolą rozstrzygnąć, która zwłaszcza z dwóch ostatnich przyczyn i w jakim stopniu decyduje o ostatecznym kształcie uzyskanych wyników.