Background. Endoscopic stenting (ES) is a widely known method for palliative dysphagia treatment in esophageal strictures. Esophageal cancer is often associated with advanced malnutrition, which may increase the risk of complications of the procedure. The aim of this study was to evaluate complication rates and the impact of nutritional status on the outcomes of ES. Patients and Methods. A single-center retrospective study was conducted at Copernicus Hospital in Gdańsk, Poland. Adult patients who underwent endoscopic stenting between February 2014 and December 2018 were included. The influence of patient characteristics (age, sex, indications for esophageal stenting, and location of stenosis) and nutritional status (BMI, NRS 2002, GLIM, and dysphagia score) on complication rates and survival were analyzed. Results. Eighty-one patients (69% men) were enrolled in the study. In 69%, the indication for ES was malignancy (mainly esophageal cancer). The median dysphagia score significantly decreased from 2.8 to 0.6 after the procedure (p < 0.001). Complications were observed in 27% (n = 22) of the patients. Early complications were bleeding (2.5%), stent unexpansion (2.5%), and stent migration during the procedure (3.7%). There were no early fatal complications of the procedure. Late complications included: stent migration (6.2%), tissue overgrowth (6.2%), food impaction (2.2%), fistula formation (3.7%), bleeding (3.7%), and stent malposition (1.2%). A total of 76% of the participants scored ≥ 3 points in nutritional screening (NRS2002) and 70% were diagnosed with severe malnutrition (GLIM -stage 2). A stent diameter of < 2.2 cm compared with ≥ 2.2 was associated with a higher rate of migrations (15.5% vs. 2.5%). The median survival time in the malignant group was 90 days. Histopathological diagnosis and patients’ nutritional status (BMI, NRS 2002, GLIM, and dysphagia score) had no significant effect on complication rates and survival after esophageal stent insertion. Conclusions. Endoscopic stenting is a relatively safe procedure for the palliative treatment of esophageal strictures. Severe malnutrition, although common, does not affect the outcomes of the procedure.

The application of endoscopic clips is a routine technique for treatment of non-variceal upper gastrointestinal bleeding. Increasingly, this technique is used to treat complications after surgery, providing an alternative to surgical approach. The authors present two cases of successful endoscopic treatment of gastrointestinal fistulas.

Traumatic rupture of the pancreas is a rare and difficult diagnostic and therapeutic problem. The authors present a case of traumatic rupture of the pancreas (grade IV on AAST scale) where concurrent endoscopic and surgical management was used.

StreszczenieCelem pracy jest przedstawienie przypadku oklejonej perforacji esicy spowodowanej przez przemieszczoną dystalnie protezę żółciową 8 miesięcy po protezowaniu dróg żółciowych. Protezę usunięto endoskopowo, otwór perforacyjny zaklipsowano, a pacjentkę leczono zachowawczo z dobrym wynikiem. Migracja protezy żółciowej występuje z częstością do 10%, jednak rzadko w przypadku dystalnego przemieszczenia jest przyczyną istotnych klinicznie powikłań, z których najpoważ-niejsze to perforacja przewodu pokarmowego, zwykle dwunastnicy. Opisywane nieliczne przypadki uszkodzenia ściany jelita grubego przez protezę zwykle wymagały leczenia operacyjnego, jednak w pewnych warunkach zastosowanie technik endoskopowych umożliwia uniknięcie zabiegu i skuteczne leczenie zachowawcze. AbstractThe aim of this work is to present a case report of covered sigmoid perforation caused by a distally migrated biliary stent 8 months after its insertion. The stent was removed endoscopically and the perforation site closed with endoclips. The patient was managed conservatively with a good result. Biliary stent migration occurs with up to 10% rate, but distal translocation rarely leads to clinically significant complications. Among them the most severe is digestive tract perforation, observed mainly in the duodenum. There have been described rare cases of colon wall injury caused by a migrated endostent, usually treated operatively, although under certain conditions application of endoscopic techniques provides a possibility to avoid surgery and administer effective conservative treatment. WstępW 1979 roku Soehendra i Reynders-Frederix opisali po raz pierwszy procedurę endoskopowego protezowania dróg żółciowych [1]. Od tego czasu zabieg ten stał się uznaną i szeroko stosowaną metodą leczenia zwężeń dróg żółciowych i trzustkowych. Protezowanie endoskopowe wykorzystywane w zwężeniach łagodnych, spowodowanych np. kamicą przewodową, oraz złośliwych, np. w przypadku guza głowy trzustki, wiąże się z około 8-10-procentowym ryzykiem wystąpienia powikłań. Do najczęstszych komplikacji zalicza się niedrożność protezy i zapalenie dróg żółciowych [2]. Do innych poważnych powikłań tego zabiegu należą: zapalenie pęcherzyka żółciowego, perforacja dwunastnicy, krwawienie, ostre zapalenie trzustki, złamanie stentu oraz przemieszczenie proksymalne lub dystalne protezy.Celem pracy jest przedstawienie dystalnego przemieszczenia protezy żółciowej powikłanego późną oklejoną perforacją esicy u pacjentki z uchyłkowatością, któ-rą usunięto endoskopowo.

StreszczenieCelem pracy jest przedstawienie przypadku jatrogennej perforacji esicy, będącej powikłaniem diagnostycznej kolonoskopii, którą rozpoznano i zaopatrzono jednocześnie przy użyciu klipsów endoskopowych. Po zabiegu pacjentkę leczono zachowawczo z dobrym wynikiem. Perforacja związana z kolonoskopią jest rzadkim, ale najcięższym jej powikłaniem, charakteryzującym się dużym odsetkiem chorobowości i śmier-telności. W większości przypadków niezbędne okazuje się leczenie operacyjne, chociaż w pewnych warunkach możliwe jest postępowanie zachowawcze. Pojawiające się doniesienia o endoskopowym zaopatrzeniu jatrogennej perforacji jelita grubego przy użyciu klipsów są obiecujące. AbstractThe objective of this work is to present a case report of iatrogenic sigmoid colon perforation after complicated diagnostic colonoscopy that was diagnosed and treated during the initial procedure with endoscopic clips. The patient was subsequently managed conservatively with a good result. Colonoscopic-related perforation is rare, but is the most severe complication of the procedure, associated with high rates of morbidity and mortality. In the majority of cases it is managed operatively, although under certain conditions conservative treatment is possible. Published reports about endoscopic repair of iatrogenic colonic perforation are promising.