Μέσω γενετικών παρεμβάσεων, έχει επιβεβαιωθεί ότι η χημειοκίνη CCL2 (C-C συνδεόμενη χημειοκίνη 2) επάγει το σχηματισμό κακοήθους υπεζωκοτικής συλλογής (ΚΥΣ) σε ανοσοεπαρκείς ποντικούς (C57BL/6). Διεξήχθησαν προκλινικές δοκιμασίες με στόχο την αξιολόγηση, δυνητικά θεραπευτικής δράσης μονοκλωνικού αντισώματος, που αναστέλλει τη CCL2 εναντίον του σχηματισμού ΚΥΣ. Προκλήθηκαν ΚΥΣ ή όγκοι στο δέρμα C57BL/6 μέσω ενδοϋπεζωκοτικής ή ενδοδερμικής χορήγησης κυττάρων αδενοκαρκινώματος πνεύμονα (LLC) ή παχέος εντέρου (MC38) ποντικού. Επίσης δημιουργήθηκαν ΚΥΣ από κύτταρα ανθρώπινου αδενοκαρκινώματος πνεύμονα (Α549) σε ανοσοκατασταλμένους ποντικούς (SCID). Θεραπευτικά χορηγήθηκαν ενδοπεριτοναϊκά εξουδετερωτικά αντισώματα εναντίον των CCL2 ή/και CCL12 ποντικού, ορθόλογο μόριο της CCL2, σε 10 ή 50 mg/kg ανά τριήμερο. Προς περιορισμό της ΚΥΣ από LLC, απαιτείται υψηλή δόση αντισωμάτων. Η εξουδετέρωση και των δύο χημειοκινών, αποδείχτηκε εξίσου ισχυρά ανασταλτική εναντίον της ΚΥΣ από LLC, και ανασταλτική της συσσώρευσης φλεγμονωδών κυττάρων και μαστοκυττάρων (MCs) στην υπεζωκοτική κοιλότητα (ΥΚ) των ποντικών. Τα anti-CCL2 η/και 12 ήταν αποτελεσματικά εναντίον της ΚΥΣ από MC38, και παρέτειναν την επιβίωση στα δύο συγγενικά πειραματικά μοντέλα. Η CCL2 αναστολή περιόρισε την ξενογενή ΚΥΣ από Α549 σε SCID, υποδεικνύοντας το ρόλο της CCL2 του ξενιστή στην πειραματική ΚΥΣ. Η CCL2/12 αναστολή συσχετίστηκε με αναστολή ανοσολογικών κι αγγειακών φαινομένων, σχετιζόμενων με την ΚΥΣ, όπως φλεγμονή, νεοαγγείωση κι εξαγγείωση πλάσματος στην ΥΚ. Θεραπευτική στόχευση των MCs περιόρισε την ΚΥΣ αναχαιτίζοντας και την αγγειακή υπερδιαπερατότητα. Η CCL2/12 αναστολή είναι αποτελεσματική εναντίον της πειραματικής ΚΥΣ, από κύτταρα αδενοκαρκινώματος ανθρώπου και ποντικού, ενώ ο ρόλος των MCs απαιτεί διερεύνηση. Οι στοχευμένες αντί-CCL2 θεραπείες είναι υποσχόμενες για μελλοντική χρήση εναντίον της ανθρώπινης ΚΥΣ.