No abstract

The aim of the present study was to enhance the biosorption capacity of a waste biomass of Punica granatum L. peels (PGL) using various chemical modification agents. Among these agents, hexamethylenediamine (HMDA) indicated the best performance with regard to the improvement of lead(II) ions removal from aqueous solution. The characterization of HMDA-modified P. granatum L. peels (HMDA-PGL) was achieved by using elemental analysis, FT-IR, thermogravimetric (TG) analysis and zeta potential measurement techniques. Based on FT-IR study, the chemical modification of P. granatum L. peels take place with its carboxyl, carbonyl, hydroxyl, etc. groups and these groups are responsible for the biosorption of lead(II) ions onto modified biomass. Biosorption equilibrium and kinetic data fitted well the Langmuir isotherm and the pseudo-second-order kinetic models, respectively. The highest biosorption capacity obtained from Langmuir isotherm model was 371.36 mg g. Biosorption process was spontaneous and endothermic in nature according to the thermodynamic results and it quickly reached the equilibrium within 60 minutes. The validity of kinetic models used in this study can be quantitatively tested by using a normalized standard deviation Δq(%).

No abstract

No abstract

Su kirliliğinin kontrolü son yıllarda artan bir önem kazanmıştır. Boyaların çevreye salınması su kirliliğinin sadece küçük bir bölümünü oluşturur. Bu çalışmada, sulu ortamdan Reaktif Siyah 5 (RS5) boyasının giderimi için tarımsal atık olan nar kabukları (Punica granatum L., PGL) biyosorban olarak kullanılmış ve biyosorpsiyon kapasitesini arttırmak amacıyla hekzametilendiamin (HMDA) ile kimyasal olarak modifiye edilmiştir. RS5 biyosorpsiyonu pH, etkileşim zamanı ve sıcaklığa bağlı olarak incelenmiş; bunun yanı sıra, deneysel veriler kullanılarak biyosorpsiyonun kinetik ve izoterm verileri çıkartılmıştır. Biyosorpsiyonun kinetik ve izoterm modellemesiyle deneysel verilerin yalancı-ikinci-derece kinetik ve Langmuir izotermine modellerine uygunluk gösterdiği belirlenmiştir. Sıcaklık artışı ile biyosorpsiyon kapasitesi artmış ve 40 °C’de PGL için 54,64 mg/g, HMDA@PGL için 161,3 mg/g olarak bulunmuştur. Biyosorbanların potansiyel performansını değerlendirmek için hazırlanan sentetik atık su ile yapılan çalışmalarda biyosorpsiyonda önemli bir matris etkisinin gözlemlenmediğini tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre RS5 giderimi için HMDA@PGL biyosorbanının PGL’ye göre daha etkin bir biyosorban olduğu bulunmuştur.