COVID-19 sırasında okullar kapatıldığında değişen yaşantılar yalnızca özel gereksinimi olan öğrencileri değil beraberinde ailelerini de olumsuz yönde etkilemiştir. Araştırmada COVID-19 salgını kısıtlama sürecinde Türkiye'de farklı özel gereksinimi olan öğrenciler ve ailelerine yönelik gerçekleştirilen uzaktan özel eğitim uygulamalarının uzman bakış açısı ile ortaya konması amaçlanmıştır.Yöntem: Kolektif durum çalışması olarak planlanan bu araştırmada kendi deneyimlerini ve gözlemlerini bildirmek üzere toplam 15 akademisyen araştırmanın doğrudan katılımcısı olmuştur. Araştırma bağlamında akademisyenler tarafından elde edilen bilgiler süzgeçten geçirilerek, farklılıklar ve örüntüler aranmış, gözlemler ve deneyimler heuristic (öz deneyimsel) bakış açısı ile yansıtılarak kaleme alınmıştır.Bulgular: Araştırmanın sonuçlarına göre; Türkiye'de uzaktan eğitime geçişin hızlı bir şekilde devreye girmesiyle beraber özel gereksinimi olan öğrenciler ve ailelerine yönelik uzaktan eğitime dayalı uygulamaların resmi, özel kurum ve şahıslar tarafından sunulduğu görülmüştür. Ancak uygulamalar ülke geneline yaygınlaştırılabilecek biçimde sistemli olmamakla birlikte her bir yetersizlik grubu için mobil uygulamaların zenginleştirilmesi, kurumsal platformda aile odaklı destek mekanizmalarının oluşturulması gibi bu süreçten çıkarılması gereken dersler olduğu da açıkça ortaya konmuştur. Ayrıca özellikle resmi kurumlar tarafından sunulan iyi uygulama örneklerinin salgın sonrasında devam etmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.Tartışma: Araştırma sonuçlarının başta Türkiye olmak üzere farklı ülkelerde özel eğitim uygulamalarının planlanmasında ileriye dönük bir yol haritası çizilmesine yardımcı olabileceği öngörülmektedir. Türkiye'de kısıtlama sürecinde uzaktan eğitime geçişe hızlı bir tepkiyle yanıt verildiği ve bu süreçte iyi uygulama örneklerinin olduğu söylenebilmektedir. Çalışmada karar vericilere, okul, kurum ve uzmanlara, ailelere ve yeni normale yönelik öneriler sunulmuştur.

No abstract

Son yirmi yılda özel gereksinimli öğrencilerin eğitim ortamları arasında yer alan genel eğitim okullarının, yani kaynaştırma/bütünleştirme uygulamalarının ön plana çıktığı ifade edilebilir. Bunun başlıca sebepleri olarak; temel insan hakları, uluslarası kuruluşların özel gereksinimli öğrencilere ve bireysel farklılıklara ilişkin gerçekleştirdikleri çalışmalar, yasal düzenlemeler, kamuoyu baskısı, bu kamuoyu baskısının oluşmasında önemli bir rol oynayan yazılı ve görsel basının etkisinden söz edilebilir. Bu çalışmanın amacı özel gereksinimli öğrencilere yönelik yaygınlaşan kaynaştırma/bütünleştirme uygulamalarının yaygınlaşmasında rol oynadığı ifade edilen basında nasıl yer aldığını ve yansımalarını derinlemesine incelemektir. Araştırma belge inceleme veri toplama tekniğine dayalı vaka çalışması ile desenlenmiştir. Belge incelemeye dayalı gerçekleştirilen bu araştırmada süreç 4 aşamada sonuçlandırılmıştır. Bu aşamalar sırasıyla; haberlerin taranması, dâhil etme/dışlama kriterlerine göre içerik belirlenmesi, haber içeriklerinin gözden geçirilmesi, analiz ve temaların oluşturulması şeklinde olmuştur. Araştırma sonunda; çeşitli değişkenlere göre dağılımlar ve elde edilen temalar şeklinde yapılandırılmıştır. Bunlar haberlerin ay/yıl, tür ve illere göre dağılımları ve haber içerikleri ile ilgili ortaya çıkan temalar şeklindedir.

No abstract

Taking into account the effects of integration practices and the coronavirus (COVID-19) epidemic, e-coaching, which handles distance education practices and coaching approach together, came to the fore. With the global epidemic of COVID-19, new ones have been added to the professional competencies of teachers working in integration practices. In this respect, this chapter discusses the professional competencies of teachers working in integration practices and the competencies that they should have in order to use technology and emergency distance education applications. In addition, new approaches have been brought to the agenda with the effect of the epidemic in order to improve the emerging competencies of teachers and to strengthen teachers. Thus, in the new world, e-coaching, which handles distance education practices and coaching approach together, has become important. As a result, it is aimed to address the e-coaching approach, which offers a hybrid perspective to empower teachers working in integration environments in the context of their emerging new competencies.