Does development mean employment and social welfare, or the natural environment, ecosystem, and biodiversity? The answer to this question is sought worldwide while trying to solve the dichotomy between ecological sustainability and the development sustainability. The authors observe a series of pursuits under the names of ecological tourism, environmentally friendly tourism, and socially responsible tourism that emerge in order to overcome this dichotomy in the tourism discipline. They all merge around the common idea of offering a framework that examines economic activities for this dilemma. Meanwhile, this chapter examines the pursuits within the scope of sustainable tourism based on the assumptions of principal ecological approaches (e.g., environment protection, shallow ecology, deep ecology, and social ecology) and determines the position of sustainable tourism within these ecological approaches. It is deduced that sustainable tourism is actually sustainable at very low levels from the perspective of ecological sustainability.

No abstract

Tarihte salgınlar tıp alanının konusu olmanın ötesinde toplumsal-politik özellikler taşımışlardır. Modern tıbbın etkisiyle geçtiğimiz birkaç yüzyılda salgın hastalıklara karşı bakış açıları değişime uğramıştır. Son bir yıldır ise dünya gündeminin ilk sıralarında yer alan COVID-19 (yeni koronavirüs) salgını, zamansal ve mekânsal açılarla ilişkili olarak değişen gündelik hayat ilişkilerini bugüne kadar eşi benzeri görülmemiş küresel bir sorunla karşı karşıya getirmiştir. Küresel bir salgınla insanlığın ilk kez karşılaştığı düşünüldüğünde, zamanla keşfedilmeyi ve açıklanmayı bekleyen COVID-19 salgınına dair çeşitli alanlarda teorik ve pratik değerlendirmelerde bulunulmuştur. Söz konusu değerlendirmelerin büyük bir kısmı salgını parçalı bir şekilde açıklamayı tercih etmektedir. Oysa gündelik hayatın her alanını etkisi altına alabilen salgın ve benzeri sorunlara karşı aynı zamanda bütünlüklü değerlendirmelere de ihtiyaç duyulmaktadır. Böylesi bir ihtiyacın gerekliliği kapsamında bütünlüklü değerlendirmeler yapabilmek hedefini taşıyan bu çalışma, nitel araştırma tekniklerinden gömülü teori yönetimini kullanarak politik ekoloji perspektifiyle COVID-19 salgınına odaklanmakta; salgının toplumsal-politik yönlerini, insan-doğa arasındaki ilişkilere göre teorik ve pratik ile tarihsel ve zamansal bütünlük çerçevesinde ele almaktadır. Çalışma, salgın sürecinde yaşananların anlaşılmasında katkısı olabilecek açılımlar getirmeye çalışmakta, salgın sonrasında keşfedilmeyi bekleyen bilinmezlikler hakkında çeşitli sonuçlara varabilmektedir.