IANTROPOCAENE UDFORDRINGER narrativer og billeder, som eksempelvis benyttes i børne-og ungdomslitteratur, når det kommer til at fremstille børn, unge, natur og miljøkriser.Hvorvidt den antropocaene tidsalder er entydigt god eller dårlig, når konsekvenserne heraf taenkes ind i en kulturel kontekst, er svaert at afgøre. Det, man kan sige med nogenlunde sikkerhed, er, at Antropocaen udfordrer illustratorer, forfattere, forlag og forskere, som beskaeftiger sig med børne-og ungdomslitteratur. Det er nogle af disse udfordringer, denne artikel adresserer og udfolder. Dette ved at stille en raekke spørgsmål, som artiklen ikke selv svarer på, men som forhåbentligt skaber rum for refleksion og samtale.

Í greininni er fjallað um nútímaævintýrið Coraline (2002). Kenningarammi sálgreiningarinnar hefur verið áberandi í fræðilegri umræðu um þessa bók frá upphafi og þessi grein er engin undantekning frá því aðallega er byggt á kenningum Sigmunds Freud um „hið ókennilega“ og Juliu Kristevu um „úrkastið“ auk femínískrar gagnrýni Barböru Creed á „the monstrous feminine“. Fjallað verður um samband mæðra og dætra í bókinni og þroskasögu Kóralínu sem er ellefu ára telpa að brjótast undanvaldi móður sinnar. Sú uppreisn fer fram í stórkostlegri sviðsmynd þar sem „hinmóðirin“, illviljuð og gráðug, ræður ríkjum. Niðurstaða Kóralínu er að hin raunverulega móðir, „nógu góða móðirin“, sé allt sem telpa þarf.

No abstract

No abstract

No abstract