Many papers have been published investigating the effects of intraoperative mechanical ventilation on the incidence of intra- and postoperative respiratory complications. The potential advantages of protective pressure over volume-controlled ventilation mode during laparoscopic surgery have yet to be proven. This study included 60 patients aged between 18 and 70 with ASA score 1-3, body mass index (BMI) ≤35 kg/m2, and without prior history of chronic respiratory diseases, who were scheduled for laparoscopic cholecystectomy under general anesthesia. Patients were assigned randomly to protective pressure or volume-controlled mechanical ventilation mode. The initial results showed no significant differences in respiratory and hemodynamic parameters between the groups. Comparison of patients with BMI ≥25 showed significantly lower peak inspiratory pressure (Ppeak) at 15 (18.52 vs. 21.83 cm H2O, p=0.022), 30 (18.73 vs. 21.83 cm H2O, p=0.009) and 45 (18.94 vs. 22.667 cm H2O, p=0.010) minutes after tracheal intubation in the pressure-controlled ventilation (PCV) group. Other measured parameters were of similar characteristics. It is concluded that PCV and volume-controlled ventilation were equally effective in maintaining adequate ventilation, oxygenation and hemodynamic stability in the groups of patients observed. However, comparison of obese patients revealed some advantages of PCV which, given the present pace of change, should be additionally investigated.

Uvod: Cilj je ovog istraživanja utvrditi pojavnost bolničkih infekcija u multidisciplinarnoj jedinici za intenzivno liječenje (JIL) Sveučilišne kliničke bolnice Mostar i ustanoviti koji su patogeni mikroorganizmi najčešći uzročnici istih. Ispitanici i metode: U ovu retrospektivnu studiju uključeni su pacijenti hospitalizirani u JIL-u duže od 48 sati, u razdoblju od 1.1.2017. do 31.12.2017. godine. Za analizu su korišteni uzorci hemokultura, urinokultura i bronhoaspirata koji su uzimani 48 sata nakon prijema bolesnika u JIL. Svi su podaci preuzeti iz informacijskog bolničkog sustava, a za analizu su korištene deskriptivne statističke metode. Rezultati: Od ukupno 644 bolesnika primljenih u JIL u datom razdoblju, 277 je odgovaralo postavljenim kriterijima, od kojih je pak 70 (25,27%) sa stopom 33,3/1000 bolesničkih dana bilo s potvrđenom bolničkom infekcijom (BI). Od navedenih bolesnika, 13 (18,57%) je imalo infekciju dvaju organskih sustava, dok su kod 5 (7,15%) bolesnika klinički uzročnici dokazani u trima organskim sustavima. Prevladavale su infekcije respiratornog sustava (54,84%) – sa stopom 18,3/1000, potom infekcije mokraćnog sustava (26,88%) – sa stopom 8,9/1000, a najrjeđe su dokazane infekcije krvotoka (18,28%) – sa stopom 6,1/1000. Acinetobacter baumannii i Pseudomonas aeruginosa bili su najčešći uzročnici respiratornih infekcija i infekcija krvotoka. Najčešći uzročnici urinarnih infekcija su Enterococcus spp i Candida albicans. Zaključak: Bolničke infekcije značajan su zdravstveni problem koji povećava morbiditet i mortalitet bolesnika, naročito u jedinicama za intenzivno liječenje te je, stoga, potrebno poduzeti značajne mjere kako bi se smanjila njihova učestalost. Prema rezultatima našeg istraživanja, zastupljenost infekcija respiratornog sustava u JIL-u viša je nego u većini drugih sličnih istraživanja.

ABSTRACT