Wprowadzenie. Współcześnie ponad 60% polskich internautów korzysta z Internetu w celu poszukiwania treści dotyczących zdrowia i choroby. Najliczniejszą grupę z tej społeczności stanowią studenci. Coraz częściej wykorzystują oni uzyskane z zasobów sieci internetowej informacje, aby samodzielnie diagnozować schorzenia i podejmować próby ich leczenia. To narastające zjawisko potwierdza, że obecnie w opiece zdrowotnej następuje przejście od modelu paternalistycznego do modelu współpodejmowania decyzji, w którym pacjent staje się w pełni świadomym i wyedukowanych uczestnikiem procesu terapeutycznego. Cel pracy. Celem pracy jest ocena wykorzystania Internetu jako źródła informacji o zdrowiu, a także chorobach i metodach ich leczenia wśród lubelskiej społeczności studenckiej. Materiał i metoda. Badanie ankietowe przeprowadzone zostało w maju 2012 r. wśród studentów uczelni lubelskich: Uniwersytetu Medycznego, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Uniwersytetu Przyrodniczego oraz Politechniki Lubelskiej. Anonimowy kwestionariusz ankiety zawierał 14 pytań (w tym 1 otwarte). Wyniki. Otrzymane wyniki potwierdzają, że Internet jest obecnie pierwszym źródłem informacji o zdrowiu i chorobie dla 59% badanych. Respondenci najczęściej korzystają z serwisów medycznych (64%), a także portali społecznościowych i forów dyskusyjnych (55,3%). Wnioski. Studenci w celu odnajdywania treści z obszaru medycyny chętnie korzystają z Internetu, co wynika z łatwego i szybkiego dostępu do niego. Młodzi ludzie głównie szukają informacji o objawach i formach leczenia, co przekłada się na wzrost tendencji do podejmowania samodiagnozy i samoleczenia.

Wprowadzenie i cel pracy. Szczególną grupą w populacji, która narażona jest na szkodliwe działania uboczne leków OTC, są dzieci. Celem pracy było poznanie stanu wiedzy rodziców na temat leków OTC oraz sposobu i okoliczności, w jakich rodzice stosują te leki u swoich dziesięcioletnich dzieci. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w kwietniu 2011 roku w Szkole Podstawowej nr 40 im. Leona Kruczkowskiego w Lublinie wśród rodziców dziesięciolatków. Badanie zrealizowano metodą sondażu diagnostycznego, techniką ankiety audytoryjnej. Grupę badaną stanowiło 107 osób, narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Rodzice proszeni o wskazanie źródeł informacji na temat leków OTC stosowanych u swoich dzieci wymieniali najczęściej: lekarza (52,3%), farmaceutę (52,3%) oraz doświadczenia własne (47,7%). Największym zaufaniem rodziców odnośnie do wiarygodności informacji o lekach cieszył się lekarz, następnie farmaceuta, najmniejszym-reklama oraz opinia rodziny i znajomych. Aż 43,9% badanych nie zachowywało odpowiednich odstępów czasu między podawaniem kolejnych dawek leku, a 17,8% czasem podawało dzieciom większe niż zalecane dawki leku. Ponad jedna trzecia badanych rodziców przyznała, że rzadko kontroluje datę ważności podawanego dziecku leku, a niemal jedna czwarta, że rzadko sprawdza, jakie substancje czynne zawiera lek, który podają dziecku. Niemal jedna trzecia badanych nie przechowywała leków w miejscu niedostępnym dla dzieci, a 27,1% rodziców pozwoliło 10-letnim dzieciom zażywać leki samodzielnie podczas swojej nieobecności. Wnioski. Niepokojący jest fakt, że tak wielu rodzicom brakuje świadomości, iż poprzez lekkomyślne nieprzestrzeganie zaleceń odnośnie do stosowania leków OTC u swoich dziesięcioletnich dzieci, mogą spowodować istotne zagrożenie ich zdrowia.

Wprowadzenie. Szybki rozwój Internetu, a także możliwość umieszczania w nim dowolnych treści powoduje ciągły przyrost informacji. Stan taki wiąże się z trudnością w odnajdywaniu wiarygodnych i sprawdzonych treści. Konieczne jest zatem posiadanie umiejętności filtrowania i weryfikacji wyszukanych informacji, szczególnie w obszarze medycyny. Warto podkreślić, że chociaż społeczeństwo polskie coraz częściej poszukuje informacji zdrowotnych w sieci WWW, to zaufanie do profesji medycznych nie maleje. Cel pracy. Celem badania jest ocena wiarygodności Internetu jako źródła informacji o dolegliwościach i metodach ich leczenia, w oparciu o praktyczne ich wykorzystanie przez lubelską społeczność studencką. Materiał i metoda. Badanie ankietowe zostało przeprowadzone w maju 2012 r. wśród studentów uczelni lubelskich: Uniwersytetu Medycznego, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Uniwersytetu Przyrodniczego oraz Politechniki Lubelskiej. Anonimowy kwestionariusz ankiety zawierał 15 pytań (w tym 1 otwarte). Wyniki. Najbardziej wiarygodnym źródłem informacji odnośnie do schorzeń i metod ich leczenia jest dla studentów lekarz i farmaceuta, jednak w sytuacji pojawienia się symptomów chorobowych znaczna część badanych (73,8%) w pierwszej kolejności korzysta z Internetu, a nie z porady lekarza. Wnioski. Mimo, iż respondenci krytycznie podchodzą do znajdujących się w Internecie informacji na temat stanu zdrowia, to brak im świadomości, że treści te nie są w stanie zastąpić konsultacji lekarskiej. Ponadto studenci nie posiadają umiejętności selekcji uzyskanych z sieci internetowej informacji o tematyce medycznej, a także ich weryfikacji.