Analizie poddano dotychczasowe wykorzystanie środków z działania Grupy producentów rolnych w latach 2004-2014 w ujęciu regionalnym. W badanym okresie fundusze unijne dystrybuowane w ramach Wspólnej Polityki Rolnej były podstawowym instrumentem wpływającym na rozwój grup producenckich w Polsce. Konsekwencją podejmowanych działań było funkcjonowanie 1351 grup producenckich na koniec 2014 r. Występuje jednak silne zróżnicowanie regionalne w popularności do zrzeszania się rolników. Zasady udzielania pomocy finansowej grupom w poszczególnych okresach budżetowych były do siebie zbliżone i ewoluowały w kierunku efektywniejszego wykorzystania wsparcia z punktu widzenia poszczególnych grup, jak i konkurencyjności całego sektora rolnego. Pomimo regionalnego zróżnicowania wymogów w zakresie minimalnej wielkości produkcji rolnej grupy zainteresowanie zrzeszaniem się wśród rolników z województw o najgorszej strukturze agrarnej jest najsłabsze.Słowa kluczowe: grupy producentów rolnych, Wspólna Polityka Rolna, fundusze unijne. WstępAkcesja Polski do Unii Europejskiej w maju 2004 r. otworzyła przed polskim sektorem rolnym możliwości wynikające z włączenia się do Wspólnej Polityki Rolnej. Jak zauważa G. Wójcik (2011), system ten stwarza warunki do rozwoju nowoczesnego rolnictwa oraz umożliwia kreowanie konkurencyjnej gospodarki żywnościowej. Słaba konkurencyjność polskiego rolnictwa, mająca swe pierwotne źródło w niekorzystnej strukturze agrarnej, związana jest również z niechęcią do integracji poziomej wśród producentów rolnych.

No abstract

ZNAJOMOŚĆ IDEI GRUP PRODUCENCKICH WŚRÓD UCZNIÓW SZKÓŁ ROLNICZYCHZarys treści: Celem artykułu jest określenie znajomości idei grup producentów rolnych w Polsce wśród uczniów szkół rolniczych. Pomimo szeregu inicjatyw podejmowanych na rzecz rozwoju grup producenckich, o charakterze promocyjnym czy edukacyjnym, integracja wśród polskich rolników nie jest popularna. Zwrócono uwagę, że tendencja do częstszego integrowania się rolników młodszych i lepiej wykształconych sugeruje, aby zainteresować się systemem kształcenia rolniczego. Stosunkowo dobrze rozbudowana sieć szkół rolniczych stanowi potencjał do upowszechniania idei grup producenckich, jednak w toku badania nie wykazano jednoznacznej zależności pomiędzy działalnością szkół a powstawaniem grup producenckich. Pomimo możliwości realizowania przez szkoły rolnicze modułu edukacyjnego dotyczącego funkcjonowania grup producenckich, znajomość idei wśród uczniów jest słaba.Słowa kluczowe: grupy producentów rolnych, szkoły rolnicze, program nauczania.

inStytut geOgrafii i przeStrzennegO zagOSpOdarOWania pOlSka akademia nauk www.igipz.pan.pl kOmiSja ObSzaróW WiejSkich pOlSkie tOWarzyStWO geOgraficzne www.ptgeo.org.pl