Doğa ile etkileşim halinde olan çocuklar fiziksel, bilişsel, sosyal, duyuşsal, ruhsal, eğitsel ve sağlık gibi pek çok açıdan olumlu gelişim göstermektedirler. Fakat şehirleşmenin hızla artması, buna paralel olarak nüfusun çoğalması, insanların birbirini tanımaması ve güvenli mekanların azalmasıyla çocukların kapalı mekanlarda geçirdikleri süre artmıştır. Oysa çocuklar günlerinin büyük bir kısmını okulda geçirmektedirler. Bu doğal ortamı oluşturmada ise okul yöneticilerine büyük sorumluluklar düşmektedir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı, ilkokul bahçelerini, doğal ögeler ve fiziksel gelişim açısından incelemektir. Araştırma nitel bir çalışmadır ve araştırma deseni “Olgubilim (fenomenoloji)”dir. Araştırmada ölçüt örnekleme kullanılmıştır. Buna bağlı olarak çalışma grubunu 2021- 2022 eğitim öğretim yılında İstanbul Avrupa Yakası’nda görev yapan 6 müdür, 24 sınıf öğretmeni ve katılımcıların çalıştıkları okul bahçeleri oluşturmaktadır. Veriler, gözlem ve standartlaştırılmış açık uçlu görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sonucunda, doğal ögeler kullanan okul bahçelerinin tamamında çim ve toprak alan bulunmakta; doğal ögeler kullanmayan okulların tamamında ise asfalt veya sadece taş zemin döşendiği gözlemlenmiştir. Doğal ögeler kullanan iki okulda öğrenci başına düşen yeşil alan miktarı yeterli, bir okulda ise yetersizdir. Doğal ögeler kullanmayan okullarda yeşil alan hiç bulunmamaktadır. Okul, tarihi bir alanda değilse ya da sıfırdan inşa edilmiyorsa okul müdürleri, -bazı düzenlemeler için üst makamlardan izin almak şartıyla- bahçelerinde üst yüzey düzenleme yapmaya yetkileri olduklarını ifade etmişlerdir. Yapılan görüşmelerde, okul müdürlerinin bahçeleri düzenlerken dikkat ettikleri unsurların başında güvenlik gelmiştir. Doğal ögeler kullanmayan okul bahçelerinde çalışan öğretmenlerin neredeyse tamamı bahçeleri fiziksel gelişim açısından yetersiz bulmuşlardır. Doğal ögeler kullanan okullarda çalışan öğretmenler de benzer şekilde yetersiz bulmuşlardır. Ancak okul bahçesini fiziksel gelişim açısından yeterli gören doğal ögeler kullanan okullarda çalışan öğretmenler de mevcuttur.

2019 yılı sonunda başlayan COVID-19 pandemisi, 2020 yılının ilk aylarından beri tüm dünyanın ana gündemi olmuştur. Pandemi sürecinden birinci derecede etkilenen insan faktörü ve iş yapma biçimlerindeki farklılaşmalar örgütlerin amaçlarına ulaşmalarında dikkatle incelemeleri gereken bir konu haline gelmiştir. Uzaktan eğitimle birlikte okulların işlevinde ve derslerin kazanımlarında bir değişiklik olmamakla birlikte öğrencilerin, öğretmenlerin, yöneticilerin ayrı ayrı mekanlarda aynı amaç için bulunmaları iş yapma şekillerinde esas değişimi yaratmıştır. Öğretmenler ve öğrenciler sanal okul ortamlarındayken, her iki öğeden de beklenilen yeterlikler değişmiştir. Yeni çalışma ve ders işleme şekilleri beraberinde yönetsel süreçleri farklı şekilde uygulamayı zorunlu kılmaktadır. Özelikle sistemin devamı ve eğitsel etkinliklerin niteliği açısından yönetim, kilit noktada yer almaktadır ve bu süreçte uzaktan yönetimin nasıl olması gerektiği, değişen rol ve sorumluluklar ile yönetim ilkelerinin tekrar ele alınması gereksinimi doğmuştur. Bu nedenle araştırmanın amacı, eğitimin (okulların) uzaktan yönetiminde dikkate alınması gereken noktaları ayrıntılı bir şekilde ele almak ve uzaktan yönetimin nasıl olması gerektiği konusunda önerilerde bulunmaktır.