Overuse of pesticides in the agriculture sector has resulted in many problems related to human health and environmental issues. Most of the pesticides reach aquatic bodies through agricultural runoff, transportation through air, and seepage through the soil. To lessen the hazards pesticide usage poses to the environment and public health, pesticides must be removed from drinking water sources. Today, choosing the best treatment process is a difficult challenge for water authorities, especially in developing nations because of its complexity. This study proposes a hybrid multi-criteria decision-making (MCDM) method based on Analytic Hierarchy Process (AHP), which combines the order preference technique similar to the ideal solution (TOPSIS) and the VlseKriterijumska Optimizacija I Kompromisno Resenje (VIKOR) to choose the most appropriate method for pesticide removal in drinking water treatment. The goal of this approach is to prioritize and choose treatment options for different pesticide groups. To represent different pesticide groups, diuron, and cypermethrin were selected based on toxicity, worldwide occurrence, persistence, and physicochemical properties. The results of all MCDM techniques show that nanofiltration is the best alternative for diuron removal and granular activated carbon adsorption is the most appropriate process for cypermethrin removal. Hybrid MCDM techniques is the best method to choose the treatment technologies to comply with technical, financial, and environmental requirements. The assessment of pesticide removal methods using hybrid AHP/MCDM approach has never been performed before in drinking water treatment, and it has been shown to be a promising way for ranking treatment processes for pesticides.

Yüksek sitotoksik ve genotoksik özelliğe sahip azotlu dezenfeksiyon yan ürünlerinin (A-DYÜ) oluşumunda etkisi olduğu için, çözünmüş organik azot (ÇOA) su temininde ve arıtımında son yıllarda önem kazanmıştır. Yapılan uluslararası çalışmalarda tarımsal faaliyetler, evsel ve endüstriyel atıksu deşarjları, alg faaliyetlerinin artması gibi nedenlerle içme suyu kaynaklarında organik azot konsantrasyonlarının arttığı tespit edilmiştir. Çalışmanın ana amacı farklı su kaynaklarında ve içme suyu şebekelerinde ÇOA'nın mevsimsel değişiminin izlenmesidir. Eğirdir Gölü ve Karaağaç Su Kaynağı olmak üzere 2 farklı içme suyu kaynağı ve Isparta, Konyaaltı ve Kumluca içme suyu şebekeleri olmak üzere 3 farklı su şebekesinde bir yıl süre ile aylık olarak azot türleri izlenmiştir. Eğirdir Gölü için en yüksek ve en düşük ÇOA değerleri sırasıyla 0,74 ve 0,15 mg/L olarak ölçülmüştür. Karaağaç doğal su kaynağı için en yüksek ve en düşük ÇOA değerleri sırasıyla 0,58 ve 0,09 mg/L olarak ölçülmüştür. Eğirdir Gölü için sonbahar aylarında ÇOA değeri daha yüksektir ve 0,74 mg/L'dir. Şebekelerde en yüksek ÇOA değeri Isparta, Konyaaltı ve Kumluca için sırasıyla 0,37; 0,39 ve 0,14 mg/L'dir. A-DYÜ oluşum potansiyeli düşük ÇOK/ÇOA oranına sahip sularda yüksek olduğu rapor edilmiştir. Çalışma kapsamında test edilen kaynaklarda ÇOK/ÇOA oranı oldukça düşüktür. A-DYÜ oluşumuna sebep olmasının yanı sıra, membranların tıkanmasına sebep olduğu ve konvansiyonel arıtma işlemleri ile giderilemediği için ÇOA değerlerinin içme suyu kaynaklarında ve şebekelerde izlenmesi önem kazanmaktadır.